Test: Moto Guzzi MGX-21 Flying Fortress

Het was eind 2015 dé verrassing op stand van Moto Guzzi op de EICMA in Milaan, maar gezien de populariteit van bagger motoren in de VS (de Harley-Davidson Street Glide bagger is in de VS al jaren constant de best verkochte motor en toen Polaris Indian een nieuw leven inblies werd naast de Chief direct de Chieftain als rivaal voor de Street Glide neergezet) is het des te verwonderlijk dat het uiteindelijk Aan belangstelling geen gebrek vandaag. Denk trouwens dat dat meer met dit vliegend fort te maken heeftnog tot toen heeft geduurd voordat Guzzi’s eerste bagger debuteerde. Waarna het nog een hele tijd zou duren voordat de productie van La Bagger zou worden opgestart.

De Moto Guzzi MGX-21 Flying Fortress is dus de laatste in de reeks modellen die zijn ontsprongen uit dat 2013 California 1400 platform, dat begon met de Custom cruiser en fulldress California Touring, een jaar later gevolgd door twee meer cruiser varianten, de gestripte Audace en het premium model Eldorado. En nu is het eindelijk de beurt aan La Bagger, wie eerst als prototype verscheen op de 2014 show in Milaan, dat een jaar later werd gevolgd door de slechts minimaal aangepaste productieversie die nu voor het heftige prijskaartje van € 26.694 (inclusief onvermijdbare kosten, dat dan weer wel) bij de Guzzi dealer in de showroom staat. In elke gewenste kleur, zolang het maar zwart met carbon is. De vormgeving met gegolfde tophalf kuip is zó extravagant dat ‘ie uit duizenden te herkennen is – als Batman motor had gereden, dan zou dit zijn motor zijn geweest.

La Bagger heeft een massieve visuele aanwezigheid en net als de zustermodellen in Moto Guzzi’s Big-Twin familie heeft de MGX-21 hetzelfde twin-shock dubbel wiegframe als de California 1400, maar dan met een verstevigd subframe om het extra gewicht van de koffers en een potentiele passagier te kunnen dragen. De voetsteunen vervangen de vloerplaten van de twee California modellen en zijn voor cruiserbegrippen relatief ver naar achteren geplaatst. Weliswaar op dezelfde plaats als de Audace, maar terwijl de zithoogte met 740 mm gelijk aan de andere modellen is, is het zadel veel luxer dan dat van de Tourer. Het grote verschil zit ‘m echter in de lijn van de fiets, die dankzij het 21” voorwiel zowel visueel als dynamisch achteroverleunt. Het voorwiel was bij het prototype nog van massief aluminium, maar is bij het productiemodel vervangen door een conventioneler zes-spaaks gietaluminium exemplaar dat van grote carbonfiber covers is voorzien, wat voor eventuele zijwinden alleen maar beter is. De carbon onderdelen zijn trouwens alleen al een lust voor het oog.