Test: Maxxis SuperMaxx ST

De SuperMaxx ST doet het heel goed op het circuit, al is de band daar helemaal niet voor bedoeld. Het is een sportieve toerband, dus voor op straat. Maar je raad het al, ook op de straten in de bergen achter Ronda is er weinig op de Taiwanese rubbers aan te merken. Natuurlijk heb ik met voorbedachte rade een GSX-S1000F geconfisqueerd en dat is de perfecte keuze voor deze contreien. Ook hier weer dat verschrikkelijke wendbare gevoel, een goede grip en een fijne feedback. En die telt, want dit Spaanse departement kent ook wel wat weggetjes met kaal gesleten, stoffig asfalt, hier en daar doordrenkt met platgereden olie-olijven. En dan zet ook een SuperMaxx ST achterband wel eens een stapje opzij. Belangrijk is dat je het tijdig voelt en kunt corrigeren. Het vertrouwen groeit er alleen maar van. Ik durf zelfs een overstap naar de bulldozer aan, maar zoals verwacht bevalt dat niet zo. OTig verschillende merken en modellen om te testenp de Hayabusa is de grip goed, de feedback ook, maar het blijft een snelwegkanon dat niet is gemaakt voor scherpe bochten. Ik weet echter vrij vlot iemand voor de Hayabusa te interesseren, zodat ik zijn Kawasaki Z1000 kan overnemen. Die stuurt net als de Suzuki GSX-S1000F. Geweldig ding, snel, wendbaar en met SuperMaxx banden die niets aan die prestaties afdoen...

1 miljoen

Je vraagt je af hoe een fabrikant zonder voorkennis in een keer een band kan neerzetten die zich zo op het eerste gezicht kan meten met de producten van de topfabrikanten. Dat ligt dan meer aan onze voorkennis dan aan die van Maxxis. Het merk is in 1967 begonnen met de fabricage van fietsbanden en heeft het gamma snel uitgebreid. Het maakt inmiddels banden voor ongeveer alles dat draait, van kinderwagenwielen tot vrachtwagenbanden, van ATV-sloffen tot crossbanden, van autobanden tot scooterrubbers. En waarschijnlijk staat zelfs het karretje dat je op je laatste rit naar het vagevuur begeleidt op Maxxis rubbers. Ze maken 1 miljoen banden per dag. En zelfs motorbanden maakt Maxxis al jaren. De scooterbanden staan bekend omaar ik begin sterk het idee te krijgenm hun goede prijs-kwaliteitsverhouding, de motorcrossbanden draaien mee in het WK, op het Kawasaki Team Green. Ook de enduro's van KTM staan tegenwoordig af fabriek op Maxxis noppenbanden. En bij KTM draait het zeker niet alleen om de prijs, een KTM is altijd "ready to race"...

Prijs/kwaliteit

Maxxis heeft dus meer dan genoeg ervaring met banden, maar de categorie motorbanden voor straatmotoren ontbrak tot nu toe. Althans, in ons land, want Maxxis is toch al even bezig met banden voor lichte motorfietsen. Daarvoor had Maxxis al de 6029, een toer-sportband voor motoren tot 600 cc, de MA PS, een echte circuitband en de MA 3DS, een toerband. Daarmee doe je het in China, Brazilië en Thailand best aardig, maar in Europa wordt alles onder de 600cc - ten onrechte, vind ik - als rijlesbrommer beschouwd. Wil je in de kroeg meetellen, dan moet het groter. Size matters, niet waar... Wil je in Europa dus ook een beetje rubber slijten, ddat de fotograaf een extreme voorkeur voor een bepaald merk heeftan moet er iets stevigers op tafel komen. En dus werd in vijf jaar een opvolger van de 6029 klaargestoomd, klaar voor pk-kanonnen tot 1300 cc. Dat red je niet met een diagonaal karkas en dus kreeg de SuperMaxx ST een radiale karkasopbouw, met 3 polyester karkaslagen in de voorband, 2 in de achterband. Daarover ligt een enkele staalgordel breaker-laag, waarvan de SSB (Spiral Steel Belt) staalkabels bestaan uit in elkaar gedraaide staaldraden. Opvallend is daarbij, dat de spoed tussen de staaldraden gelijk is, maar dat de staaldraden in het midden met een hogere voorspanning om het karkas zijn gewikkeld, waardoor de band in het midden stijver is voor een goede stabiliteit en een hoge levensduur. Aan de zijkanten geeft de band meer mee, zodat meer mechanische grip wordt gecreëerd. Een relatief hoge "beadfiller" - dat is de rubberen strip die op de stalen ring ligt die de band op de velg houdt - zorgt dat de zijwanden van de band vrij stijf zijn, waardoor de band een goede stuurprecisie biedt. Ten opzichte van de 6029 geeft dat een verbetering van de stuureigenschappen met 15%, zo meldt Maxxis. De contour van de band is ook iets anders, de diameter van de voorband is in het midden 2% groter, die van de achterband drieënhalf procent groter. DTerwijl ik toch écht op meer dan alleen een Soes heb geredene banden zijn dus iets spitser. Dat geeft een sneller stuurgedrag en een groter contactvlak in de bochten, wat tot meer grip en een lagere materiaalspanning leidt. En dat verbetert de levensduur.

Sipes

De Maxxis SuperMaxx ST heeft geen multi-compound techniek. Bij de SuperMaxx ST worden de verschillende gripzones door de variabele koordspanning bereikt. Voor het compound worden High-Dispersable-Silica en roet (koolstof) als vulstoffen gebruikt. Daarnaast maakt Maxxis gebruik van silaan om het reactieprocess tijdens het mixen te verbeteren. Hierdoor dringt het dispersieproces van de vulstoffen op nano-niveau door. Dat geeft het rubberen een fijnere structuur, waardoor het rubber beter contact heeft met de micro-ruwheid van het asfalt. In het loopvlak is in V-vormig profiel aangebracht, met groeven die over het midden doorlopen. Naar de zijkant toe zijn er meer groeven, zodat de waterafvoer intensiever wordt naarmate je meer hellingshoek krijgt. Opvallend is dat er tussen de groeven in de profielblokken hele dunne sneetjes of "sipes" zijn aangebracht. Iets wat we kennen uit auto-winterbanden, maar in motorbanden zie je het niet vaak. Sipes zorgen voor een lichte vervorming, waardoor de band sneller opwarmt en er in bochten extra waterafvoer ontstaat. Die vervorming vinden we in motorbanden vaak ongewenst, omdat het ten koste gaat van de stabiliteit. Nu heeft de SuperMaxx maar een beperkt aantal sipes, bovendien heeft Maxxis de sipes een zig-zag vorm gegeven, waardoor de profielblokken bij het vervormen tegen elkaar afsteunen. Zo blijft de stabiliteit gehandhaafd. Verder valt het op dat de V-vorm in het voorwiel omgekeerd staat ten opzichte van het achterwiel: de zijkanten van de V raken het asfalt dus eerst, de punt het laatst. Voor de waterafvoer schijnt dat geen nadelig effect te hebben, het grote pluspunt is dat de stabiliteit tijdens het remmen hierdoor beter is.

Hadden we al gezegd dat de Chinezen Chris Walker als testrijder hadden aangetrokken?