Test: BMW S1000XR

In tegenstelling tot het motorblok heeft BMW het rijwielgedeelte van de S1000XR compleet nieuw ontwikkeld, hoewel het wel hetzelfde basisprincipe als de S1000RR Supersport en S1000R Roadster heeft. In het aluminium brugframe is het motorblok als dragend deel ondergebracht. Ook het aluminium subframe is door BMW verstevigd en op vier plaatsen aan het hoofdframe vastgeschroefd, om het gewicht van rijder inclusief duopassagier en bagage te waarborgen. Nieuw is ook de tweezijdige aluminium achterbrug, voor toepassing van de machtig brede 190’er 17” achterband. Aan de voorkant is een volledig instelbare upside down voorvork ondergebracht.

Afgetankt weegt de S1000XR tien kilo minder dan de R1200GS. De zithouding is echter nagenoeg gelijk aan die van de Reise Enduro, je zit lekker recht op de 840 mm hoge zit, die kan worden gewisseld voor lagere zitjes die in het accessoirepakket zijn ondergebracht. De ontspannen zithouding wordt ook gevoed door het brede stuur, dat tevens een belangrijke bijdrage aan het precieze sturen heeft geleverd. Want dát naast het motorblok het sterke punt van de XR, er zijn maar weinig motoren die op dit moment kunnen tippen aan het lichtvoetige stuurgedrag van deze BMW. Telkens weer worden we door de XR verrast, of het nu keren op de weg, een haarspeldbocht, opeenvolging van korte of juist snelle bochten is.

Hoewel inmiddels bijna tien van de tien BMW klanten hun nieuwe motor van het elektronische ESA vering-systeem laten voorzien, heeft dit systeem nog steeds niet de weg gevonden richting de standaard uitrusting, maar is het in een van –dure- optiepakketten ondergebracht. En dat is jammer, want daarmee wordt de prijs die in basis al niet echt goedkoop is nog verder opgeschroefd. Afhankelijk van rijmodus, belading en r 
Het standaard ABS kan optioneel  met hellingshoek optie worden uitgebreid. Ook de quickshifter is niet standaard.
 
De remschakelset is niet bepaald spannend te noemen. De handgrepen zijn daarentegen slim geplaatst.ijders-input wordt middels het Dynamic ESA de vering automatisch aangepast, waarbij je als rijder nog wel de keuze tussen een comfortabele of juist een sportieve afstelling hebt. Tijdens het rijden kan eenvoudig middels een knopje op de linker stuur-armatuur tussen de verschillende afstellingen worden geswitcht.

Qua uitrustingsniveau is er niets wat op deze S1000XR ontbreekt, hoewel voor veel onderdelen wel weer een extra aanslag op je knip wordt gedaan. Van sommige accessoires is dat wel te begrijpen, maar dat kan niet van de fraaie LED dagrijverlichting worden gezegd die alleen tegen meerprijs wordt gemonteerd. De cockpit is gelijk aan die van de S1000R en bestaat uit een fraaie analoge toerenteller en een uitgebreid digitaal display, waar de veelvoud aan informatie de overzichtelijkheid niet ten goede is gekomen. Zaken als snelheid en gekozen versnelling zijn in een oogopslag te zien, maar dat kan niet van de rest worden gezegd. Het windscherm doet uiterst effectief z’n werk en is daarbij eenvoudig met de hand in twee standen in te stellen. De laatste stand had daarbij mijn voorkeur, de windruis in mijn helm was in die stand het laagst.