Introductie Honda CBR125R en 250R

Rood licht. Één voor één dringen de coureurs verder naar de streep, een schuin oog op de Grote Rode Ploert, een ander koortsachtig op zoek naar een mogelijk nóg betere startpositie. Met het verstrijken van de tijd klimt de toerentellernaald verder richting het rode gebied, daar waar het hoogste koppel zich bevindt om straks, als eenmaal het sein gegeven wordt, zo snel mogelijk voorwaarts te kunnen worden gekatapulteerd. Het geloei van talloze motoren zwelt aan bij het stijgen van de spanning, het is er op of eronder nu. Momentje nog, er steekt iemand over.
Niets is wat het lijkt. In plaats van de meest extreme, 200 pk sterke superbikes met oneindige elektronische verzin-het-maar-wat zoals wij journalisten normaliter aan de tand voelen op een ver overzees exotisch circuit voorzien van, nou ja, alle toeters en bellen die je je kunt voorstellen, bevinden we ons op een doorgaande (en redelijk drukke) verkeersader aan de rand van een netaan droog Sevilla. Op een CBR 250. Het startlicht? Een doodgewoon verkeerslicht wat de pech heeft op het verkeerde moment de verkeerde mensen voorrang te geven. Dat wordt sprinten… alwéér.

Tekst: Vincent Burger
Foto's: Honda