Introductie Honda CBR125R en 250R

ABS, injectie, HISS, digitaal display... wat wil je nou nog meer? Eerlijk?

De 125 en 250 hebben dus op het eerste gezicht eenzelfde behandeling gekregen en die is niet eens echt verkeerd; een combinatie van Fireblade en VFR moet de naam hoog houden. Met name de VFR heeft een flink aandeel gehad in de belijning van de kuip met een herkenbare koplamp geflankeerd door alweer een dubbellaags aandoende stroomlijn. Van de Fireblade is vervolgens de kleurstelling geleend, evenals de opvallende verticale snit van de luchtopening. En de uitlaat. En het kontje. Verder heeft de motor nog best wat eigen smoel, voornamelijk wat de proporties betreft. Ook het dashboard is nog wel herkenbaar voor deze modellen met een flinke centrale toerenteller en een digitaal display voor de rest. Best klasse op een motor in deze prijsklasse. Hoe zeer Honda de looks serieus neemt blijkt wel uit het feit dat de persmap doorspekt is van kreten die hameren op een ‘naar voren leunende belijning’ en de gelijkenis met zijn grotere broers. Zelfs het feit dat de uitlaat van de 125 zo kort is dat deze vóór de achteras al eindigt is heel belangrijk en draagt bij aan het uitgebalanceerde uiterlijk… kennelijk. Wel erg Fireblade trouwens. De afwerking heeft duidelijk wel een hoge notering gekregen op de prioriteitenlijst, de machientjes zien er beide strak uit en stralen inderdaad een bepaald soort klasse uit. Dat de accessoiregids een flinke lijst met ‘carbonlook’stickers biedt zien we maar door de vingers, dat zal wel iets Aziatisch zijn.

Wat een keurig nette introductie zou moeten zijn begint ook precies zo; alle journalisten sluiten netjes aan achter de voorrijder en laten zich keurig door de stad leiden. Beetje wennen aan de zit, de bediening en hoe het motortje reageert. Dat is nog helemaal niet verkeerd, ondanks de weinig indrukwekkende 26,4 pk van het 249cc eencilindertje is er nog goed mee te rijden. De 161 kilo hebben een nette plek gekregen tussen voor en achterwiel, maar de motor is prima in balans. Verhoudingen tussen stuur, breedte tussen de benen, zithoogte, geometrie en gewicht zijn zodanig dat je nog de indruk hebt met een knap eh.. normale motor op pad te zijn. Dat damt de baldadigheden dan ook nog enigszins in, maar uiteindelijk blijkt dit maar schijn die de ochtendspits over zich afroept. Eenmaal buiten de bebouwde kom begint het gelazer namelijk. Het eerste vrije rechte stuk wordt door sommigen benut om te zien welk een topsnelheid nog gehaald kan worden en al snel wordt dit door anderen gezien als uitnodiging. Vanafdat moment is ieder pas tevreden als hij zijn directe competitie ingehaald heeft, lukt dit niet goedschiks dan moet het maar kwaadschiks. Langzaamaan vormt zich een rangorde van degenen met allweatherkleding achteraan, degenen met rugzak (in orde van grootte) daarvoor en op kop degenen met enig verstand van aerodynamica, gebrek aan lengte en gewicht en een enkeling die gewoon overal schijt aan durft te hebben. Toch blijkt dit slechts een voorbode te zijn voor wat ons na de lunch te wachten staat en achteraf gezien kan zelfs nog gesproken worden van een enigszins ordentelijke rit, zij het wel grotendeels op de voor deze motor haalbare top. Eenmaal enkele liflafjes achter de kiezen wordt de sfeer al snel grimmiger en wordt geen enkel psychologisch middel geschuwd om de ander al voor het vertrek de moed in de schoenen te laten zinken.

Oh, mán. Hier hoort toch gewoon een tweetaktsnerp bij?

Maar laten we niet vergeten dat de CBR het gewoon heel goed weet te trekken en zich ondanks al het misbruik van zijn allerbeste kant laat zien; het motortje loopt zoals te verwachten soepeltjes rond en vertoont daarbij nagenoeg geen trillingen, een van de voordelen van een kleine cilinderinhoud gecombineerd met een beperkt vermogen. Enig geluid wordt ook prima gedempt door de uitlaat. Qua wegligging valt ook weinig te klagen, de motor is nog voldoende strak afgeveerd om ook bij hogere snelheden nog doodkalm zijn lijn te blijven volgen. Ook de Spaanse verkeersdrempels (klasse stormvloedkering)worden nog prima weggewerkt. Ten slotte weet ook de reminstallatie positief te overtuigen; het optionele ABS is hierbij wel een pluspunt, niet alleen vanwege de gebruikelijke argumenten, maar de koppeling van voor- en achterrrem komt de vertraging nog eens ten goede.

Zomaar de stenen uit de straat jonguh!