Test: Suzuki DR-Z400S

Zelden hebben we wat te klagen bij de redactie. De mooiste, de snelste, de grootste, de zwaarste fietsen en deze Suzuki DR-Z400S: we krijgen ze zomaar onder de kont. Voor niks. Behalve de kosten voor de brandstof dan - die komen voor eigen rekening. Hoewel Nederlanders tot ver over de landsgrenzen bekend staan als op klompen lopende vrekken die zo zuinig zijn dat ze door hun neus praten om hun gebit te sparen, hebben de testrijders van Motorfreaks dat er graag voor over.

Wat zegt u?
Niet dat dat overigens iets uitmaakt bij het testen van de DR-Z400S. De importeur leverde de fiets af met een Yoshimura demper knalpijp, die bij de minste of geringste beroering van de gashandel elk gesprek onmogelijk maakt, neuzig gepraat of niet. Lekker klinken? Zeker! Ga op of van het gas en de knallen zijn niet van de lucht. Straatlegaal? Weinig kans; met deze DR-Z richting de TT rijden is vermoedelijk vragen om moeilijkheden.

Stadsfiets
Hoewel het uiterlijk doet vermoeden dat de DR-Z op en top geschikt is om er mee in een zandbak te spelen is niets minder waar. Suzuki heeft er dan ook het label "dual purpose" aan gehangen: uiterst geschikt voor stadsverkeer, maar ook om af en toe eens een ruig bospad mee te pakken. Wie de DR-Z400S aan een nauwkeuriger onderzoek onderwerpt ziet meteen dat de bandenkeus daar op afgestemd is. Er is genoeg grip om op de verharde weg uit de voeten te kunnen en nét voldoende grip om gebaande wegen te kunnen verlaten.

Waar de DR-Z400S (de S staat voor Street) van is afgeleid is niet moeilijk te raden: de DR-Z400E. Laatstgenoemde is de échte "dirt bike" uit de familie en veel geschikter voor moeilijk terrein dan dit geciviliseerde broertje.

Tekst: Hans van Rijsse
Foto's: Ed Smits