Freaks goes Stelvio deel 1: het avontuur

Tekst: Vincent Burger
Fotografie: Vincent Burger, Ed Smits

Nou zijn wij normaal gesproken de lulligste niet en draaien ook onze hand niet snel om voor een stevig robbertje ‘oneigenlijk gebruik’, gewoon omdat het kan. Circuitrijden met een K1600, Supermoto of Scrambler, geen probleem. OAaah, de alpen. Tijd om er eens goed voor te gaan zittenp reis met een R1M en H2, doen we. Woon-werk met een chopper? Ook goed. Maar soms moet je gewoon wel. Als er bijvoorbeeld meerdere Adventurebikes nieuw zijn, kun je je er niet zomaar vanaf maken met een rondje om de kerk. Dat is geen test en bovendien gewoon zonde, daar moet je wat mee.

“Goh, best wel gek eigenlijk. Ik rij al tweeëntwintig jaar motor, ben talloze malen dwars door Europa gereden en beroepsmatig ook al ver daarbuiten, maar ik heb nog nooit de Stelvio gereden”. Zo begon het afgelopen maart. “Dan moet dat gewoon een keer. Nemen we daar een paar mooie brommers voor en gaan we knallen. Als de sneeuw weg is”.

We hadden deze test al veel eerder kunnen doen. hadden we ook wel een beetje gewild. Maar voor wat wij graag zouden willen hebben we toch even afgewacht totdat de zomer op z’n piek zou zijn, in augustus. En met het nodige geduld diende Augustus zich als vanzelf aan. Tijd voor serieuze plannen. Voor dit verhaal nemen we de grootste kanonnen van de reeks, de machines die niet eens meer pretenderen ook naast de weg te kunnen rijden, maar juist de asfaltvreters bij uitstek. En daarmee gaan we nu dan maar eens echt doen wat zo’n beetje iedereen er mee doet: bergen bedwingen. Hey Ho, let’s go. Naar Stelvio. Dat rijmt. Besloten wordt om in twee dagen naar een tactische locatie te rijden, van daar uit in een dag te doen wat we het belangrijkst vinden en dan weer in twee dagen terug.

Oei, het is druk...