Test: Kawasaki Z1000SX Tourer Edition

Tekst: Ed Smits
Fotografie: Target Press

En bedankt El Nino

“We hebben een prachtige gevarieerde route voor jullie uitgezet van ongeveer 260 kilometer, waarbij alle aspecten de revue zullen passeren zodat de Z1000SX op alle vlakken goed kan worden getest.” Terwijl een ijskoude wind tussen de bergen door waait (en bedankt El Niño) en met elke meter dat we klimmen de temperatuur dichter bij het vriespunt komt, dOp een of andere manier mondt kwiek toeren bij de Groene Jongens altijd uit in een soort van Isle of Man TT. enk ik terug aan die woorden van Joan van Crom Events, organisator van deze presentatie. Het eerste deel door kleine dorpjes vanaf de kust het binnenland in gaf inderdaad een goed beeld van de kwaliteiten op het alledaagse vlak – waar dankzij het soms spekgladde asfalt ook de tractiecontrole enorm werd gewaardeerd, terwijl de twee stukken snelweg me leerden dat tempo 170 aanvoelt alsof je 120 km/u aan het rijden bent en enkel het overige verkeer verraadt dat je de maximum snelheid een tikkie aan het overschrijden bent. Maar dat ik hier boven op de berg iets lulligs als geen handvatverwarming een behoorlijk minpunt zou ervaren had ik op voorhand niet gedacht.

Ik ben dan ook bepaald niet rouwig als in dit waanzinnig gaaf stukje niemandsland, dat in het verleden toneel was voor verschillende Hollywood westerns, een tankstation met aanliggend café opduikt en – we zijn er nu toch – de Z1000SX wordt afgetankt, terwijl ik mezelf probeer op te warmen aan een Café Solo. Het hoge tempo blijkt een aanslag op het verbruik te hebben gedaan. Wat heet, in de 135,5 kilometer die tot nu toe zijn afgelegd is er maar liefst 10,2 liter euro loodvrij door de 1.043cc viercilinder gegaan. Zuinig is anders. En nu ik toch aan het azijn pissen ben, bij 6.000 toeren trilt de vierinlijn best irritant, maar dat is niet vreemd: het motorblok stamt af van de vorige generatie Z1000 waar bewust een mate van trilling was ingebouwd, door de Japanners destijds als karakter uitgelegd. Voor 2016 heeft Kawasaki trouwens een slipper-assist koppeling toegepast, w 
Het geluid van de SX is supervet. Het display mist een versnellingsindicator en ook bediening vanaf het stuur was handiger geweest.
 
De radiale 4-zuiger remmen voldoen prima voor normaal gebruik, maar missen bite voor het betere knalwerk. De veervoorspanning is achteren gemakkelijk aan te passen.at vooral in de stad of in het drukke fileverkeer een welkome aanvulling is. De koppeling is lekker licht te bedienen, maar ook zonder koppeling is de bak prima te schakelen.

Buiten de irritante trillingen om, die steeds minder opvallen naar mate dat je actiever aan het rijden bent, niks dan lof over het motorblok dat een uitstekende initiële gasrespons heeft en tegelijkertijd best fel van z’n plek kan gaan. Op koppel rijden gaat de Z1000SX uitstekend af, maar het wordt pas echt leuk als de versnellingsbak flink aan het werk wordt gezet. De viercilinder bouwt z’n vermogen mooi op en is eigenlijk over het hele toerenbereik behoorlijk sterk, om nog maar te zwijgen van het geluid dat als keiharde porno in je oren klinkt. Nu zullen critici ongetwijfeld stellen dat de fiets nog niet aan Euro 4 voldoet en dat het feest straks afgelopen is, maar voorlopig genieten we er nog maar mooi van. Bovendien heeft Kawasaki met de nieuwe ZX-10R al laten zien dat geluid met Euro 4 echt niet saai hoeft te zijn.

Niet dat we daar rouwig om zijn, en de Z1000SX evenmin

Automatische piloot

Ondanks de koude temperatuur stuurt de Z1000SX haast als vanzelf: de motor volgt mooi de gekozen lijn en maalt er niet om als halverwege een andere keuze wordt gemaakt. Alsof je met een supersport aan het rijden bent, maar dan iets minder flitsend en met comfortabele vering en dito zithouding. Zolang je niet op Grand Prix niveau probeert de bergweg in een nieuwe snelste tijd af te leggen is het rijwielgedeelte rHet hoeft niet per sé trouwens, als 't moet kan het ook een stuk rustiger. Vindt de SX niet erguim voldoende. Sportief toeren is de Z1000SX dan ook op het lijf geschreven, waarbij je vaak veel harder rijdt dan je denkt. Zeker weten dat je op een fraaie bergweg menig supersport rijder te snel af zult zijn. Sterker, als we twee dagen later met de drie 200 pk kanonnen uit het groene kamp dezelfde weg in tegengestelde richting wordt afgeblaft moet ik op de ZX-10R alle zeilen bijzetten om onze voorrijder en oud-redacteur van het Spaanse Solo Moto op de Z1000SX bij te houden, terwijl ik tijdens deze Z1000SX test gemakkelijk in z’n achterwiel blijf. Nu heeft die ZX-10R wel veel betere vering, veel meer topvermogen en stuurt dat ding als een scheermes, maar de Superbike heeft ook een vermoeiende zit en onderin veel minder vermogen, waardoor de SX toch gemakkelijker te rijden is.

Pas als je probeert om de Z1000SX als een ZX-10R over de berg te jagen komen z’n tekortkomingen aan het oppervlak: de grondspeling is dan aan de krappe kant, maar dat zijn in eerste instantie slechts de slijtboutjes. Vervelender zijn de remmen die niet voor late (uit)remacties bedoeld zijn. Daarvoor missen de radiale remklauwen initiële bite en absolute vertraging. Ook de vering schiet dan tekort, waardoor er de nodige flex in het rijwielgedeelte ontstaat. Iets strakkere vering zou voor dit tempo een goede investering zijn, maar dankzij de ontspannen zithouding met veel overzicht is het eigenlijk op geen enkel moment écht een probleem. Opmerkelijk is ook dat de mooi in het geheel geïntegreerde koffers geen negatieve invloed op de stuureigenschappen h  
Het ruitje is eenvoudig in drie standen instelbaar. Eenvoudig, maar wel doordacht
 
De twee belangrijkste troeven van de Tourer Edition: een TomTom Rider 400 en een koffersetebben gehad, hoewel we wel moeten aantekenen dat met pak ‘m beet 15 kilo bagage per koffer dat heel anders kan zijn.

Hoewel het asfalt zoals gezegd bij tijd en wijle best weinig grip heeft, heb ik op geen enkel moment het gevoel naar de regen rijmodus te moeten switchen, en ook de tractie controle blijft de hele dag op standje 1, de minst ingrijpende stand. Die stand is afdoende om in te grijpen als het écht nodig is – en daarmee als beschermengel over je waakt, terwijl de Z1000SX nog steeds mooi – en heerlijk eenvoudig, ook in tweede versnelling – op het achterwiel kan worden gezet zonder dat de tractiecontrole vroegtijdig een einde aan de pret maakt, voor wie even lekker spelen wil. Voor de gemiddelde sportieve toerrijder misschien niet echt belangrijk, maar daar gaat het in feite niet om. Het gaat erom dat het kan. De versnellingsbak schakelt licht en direct en is gMaar het liefst gewoon gas eropedurende de ruim driehonderd kilometer die uiteindelijk worden afgelegd op geen enkel foutje te betrappen. Wel is het jammer dat een versnellingsindicator in het display ontbreekt. En over displays gesproken: bedieningsknopjes naast het display zijn niet meer van deze tijd, vanaf het stuur kan enkel de tractiecontrole en rijmodus worden ingesteld.

Als bij een kilometerstand van 255 kilometer en met het einde van de trip nog lang niet in zicht de motoren voor de tweede keer worden afgetankt blijkt wederom dat brandstofverbruik niet het sterkste punt van de Z1000SX is, opnieuw moet meer dan 10 liter worden afgetankt, wat het verbruik nog lager dan 1:12 zet (voor de Belgische lezers: 8,5 liter op 100 kilometer). Nu weet ik van ons Spaanse uitstapje van Girona naar Gibraltar van afgelopen jaar ons geleerd dat de Z1000SX een stuk zuiniger kan zijn, hoewel ook toen geen waardes van 1:20 (5 liter op 100 km) werden gerealiseerd.

Conclusie

Dat Kawasaki met de Z1000SX een heerlijke sportieve tourer in huis heeft, dat heeft de fiets in de omgeving van Almeria opnieuw laten zien. Op het gebied van comfort en toeren schiet het comfort van het zadel op lange afstand en het brandstofverbruik misschien te kort, op het gebied van sportiviteit hadden de remmen en de vering nét een tikkie beter mogen zijn, maar de Z1000SX Tourer Edition biedt dankzij z’n standaard kofferset en TomTom Rider 400 navigatie wel het beste – en meest complete – totaalpakket voor wie op een sportieve manier toeristisch knallen wil.

• sterk en soepel motorblok, ontspannen zit en goede ergonomie, compleet totaalpakket
• trillingen boven 6.000 toeren, verbruik, geen handvatverwarming

Technische gegevens