Eerste test Energica Eva

Tekst: Vincent Burger
Beeld: Guus van Goethem, Jowin Boerboom

Spelen met...

Alsof spelen met onbeschermde stroom nog niet erg genoeg is, doen we er ook nog vochtige omstandigheden bij. Laten we lekker link gaan doen… Nou goed, daar kon ook Energica, speciaal voor deze presentatie naar Nederland afgereisd met twee preproductie Eva’s vanuit zonnig en warm Modena, mVolgende keer wil ik een elektrisch surfboard. Dan weet je tenminste zeker dat je nat wordt, brrraar bar weinig aan doen. En bovendien: het maakte precies helemaal niks uit. Nat of droog, spelen met elektriciteit is gewoon fun. In het geval van Italiaanse elektriciteit althans.

Nou is er meer te melden over het merk: als dochteronderneming van de CRP groep is de basis helemaal dik in orde. CRP is vooraanstaand op het gebied van toelevering voor alle bekende automotive merken, maar ook marine en sinds kort zelfs met certificatie van Nasa en Esa. CRP produceert super high tech onderdelen van eveneens high tech materialen, waaronder zelfs zelf gepatenteerde mengsels van aluminium, carbon en kunststof om daarmee onderdelen te kunnen 3D printen voor alles van Formule 1 tot satellieten. Kortom, prima bedrijfje en zeker een pré om daar dochter van te zijn. Het gaat overigens zo goed met Energica dat binnenkort een nieuwe grotere fabriek in gebruik genomen wordt waar de nieuwe motoren voortaan geproduceerd gaan worden. En ze zijn zelfs op de beurs te vinden en daarmee na Tesla de tweede volledig elektrische automotive fabrikant wereldwijd. Petje af.

Maar, toch... 't gaat wel de hoek om

Dat klinkt goed en een soort geruststellend, al kun je dat van een Italiaanse fabriek natuurlijk nooit met honderd procent zekerheid zeggen. Gaan we even uit van het positieve, dan hebben ze hier wel even twee heel mooie machines staan, de Ego meegerekend. Voor de toekomst is d 
Gelukkig is het een Italiaan, dan zit het designtechnisch wel snel oké. Heb je een smartphone? Dan weet
 
je ongeveer wat 't dashboard allemaal kan. Over de uitrusting valt weinig te klagen...aar nog meer bij gepland, maar daar zullen we nog een paar nachtjes voor moeten slapen.

Nu dan de Eva. Voor negentig procent gelijk aan de Ego, maar die laatste tien procent, daar gaat ’t om. En dan hebben we nu alleen nog de standaardversie, er zijn per direct al heel leuke accessoires verkrijgbaar als spaakwielen (eigenlijk een verplicht nummer, maar goed, iets met kosten), carbon onderdelen, een tassensetje en Öhlins vering die de standaard Bitubo shock kan vervangen. Alsof een standaard Bitubo iets is om op neer te kijken… het lijkt er haast op, want de rest is er niet minder bij: OZ, Brembo, 3D geprinte onderdelen, carbon, de lijst is knap lang. Het gaat natuurlijk om de motor ónder het kuipwerk, want daar zit ‘m de echte magie. Al is het overgrote deel gereserveerd voor het accupak. Kan ook niet anders, want er zal toch wat prestatie geleverd moeten worden. De motor an sich ziet er een stuk bescheidener uit, pal achter de accu unit. Maar het hoeft ook niet anders, in het design heeft Energica genoeg ruimte overgelaten. En alle belangrijke zaken zijn zo gearrangeerd dat ze zo goed mogelijk onder de dummytank uitkomen zodat elders ruimte overblijft. Zo dicht mogelijk bij het zwaartepunt heb je er toch het minst last van.

Kunstig gevormd

Daaromheen, voor de zekerheid, toch nog wat kunstig gevormd plastic. Om het aluminium blok uit beeld te houden, om de motor wat knuffelbaarder te laten lijken, om specialbouwers nog wat speelruimte te geven. Onder het kunststof schuilt een dikke caféracer die schreeuwt te worden vrijgelaten, aldus iemand die het weten kan. Tot die tijd doen we het met de italiaanse jas die Eva van huis uit heeft meegekregen. In het blikveld is alles hetzelfde gebleven, met het multifunctionele display dat alles weergeeft wZo'n Tesla zie je inmiddels ook overal, waarom rijdt de Schipholtaxi nog niet met Energica's?at je ooit zou willen weten, de selectieknop links op het stuur en alles wat we van de Ego al kennen. Alleen is het stuur recht, missen we de topkuip en moeten we nu eindelijk eens ophouden met zeuren en gewoon gaan rijden.

Isgoed, doen we. Als we zitten, (flinke fiets), is het weer even checken. Het menu is hoewel uitgebreid, toch redelijk intuïtief en dus is het een kleine moeite hier later, rijdend, iets mee te doen. “starten” was een oh ja: om de motor bedrijfsklaar te krijgen moet de voorrem ingeknepen blijven. Vanaf dan staat ie klaar om te rijden. We beginnen met zowel de mapping als de motorrem in de middelste stand, om niet al te gek van start te gaan onder het toeziend oog van de Italiaanse fabrieksafvaardiging….. Zou lullig wezen, de eerste twee preproductiefietsen meteen van een Hollandse dijk af gooien. Doen we niet, pas als we uit zicht zijn. Het regent, dus we hebben eventueel een excuus.

Zou jij een motor kopen die Eva heet?

Natuurlijk is het gewicht te voelen, het is dan ook niet zomaar een brommer: 258 kilo schoon aan de haak. Dat merk je. En het is geen cruiser die magischerwijs een kleine tig kilo’s verliest zodra de wielen rollen, dus je merkt het ietsje beter dan een vergelijkbare fiets. Maar, moet gezegd worden, behalve in de onderste tien kilometers per uur heb je er geen last van. De vering is Italiaans straf maar wordt door de massa goed aan het werk gezet en is daar ook op berekend. R 
Ja, die uitrusting... laat die Italianen maar schuiven
 
Achter de wolken schijnt de zon. Achter dit kuipwerk...
 
Overal over nagedacht. Knoppen werken 'logisch', opladen doe je onder de tank, kan niet foutesultaat is een prima rijdend geheel dat hobbels naar behoeven wegwerkt. Verder leer je er na verloop van tijd mee omgaan en ga je er naar rijden. Bochten snij je liever net iets vloeiender aan en dan merk je er niks meer van. Kleine tip: op snelheid werkt dat beter, dan doe je het toch al….

De motormappings werken als vanouds en naar wens kun je dus economisch, ‘gewoon’ of sportief met de stroom omgaan, waarbij wij uiteraard nieuwsgierig zijn naar de 170 Nm die de Eva nog aan boord heeft. Ze zitten er allemaal, maar het is wel weer even wennen aan de manier waarop ze aan de weg gezet worden. Klein detail, is inderdaad zo aan te wennen. Gekker, of althans wat een verbrandingsmotor niet heeft, is de instelbare motorrem. Hoe meer, hoe meer power er teruggepompt wordt in de accu. Logisch, want dan is het gewoon een grote dynamo die je snelheid omzet in elektriciteit. Dat kun je dus instellen en derhalve de motorrem. Op de snelweg kan die bijvoorbeeld uit zodat je als het ware door blijft zweven als je je gas loslaat. Maar we zitten niet op de snelweg en dus gaat ‘ie op maximaal, waarbij je dus plots echt flink kunt afremmen op de motor. Genoeg om de remmen een stuk minder vaak te gebruiken. Als je je medeweggebruikers al aan ’t pesten was met het gebrek aan herrie of de acceleratie, dan kan het nog net even wat erger door te doen alsof je helemaal niet remt. Wie beweerde er ook alweer dat elektrisch rijden niet leuk kon zijn?

Gewoon een stukkie toeren. Zoals met elke andere motor. Bijna.

Conclusie

Van een échte test was mede gezien het weer ditmaal geen sprake, maar voor een korte indruk belooft de Eva al veel leuks. Deed de Ego ook. Als dit de weg is die we inslaan dan zijn we daar helemaal voor. Zo is elektrisch rijden helemaal zo erg niet als alle boze tongen beweren. Zitten we alleen nog wel met het prijskaartje, want dat is gewoon stevig. Moet ook wel, er is alleen maar topspul gebruikt en het ding is nog veel te nieuw om goedkoper te worden. Dus als we nog een paar jaar wachten wordt dat vanzelf beter. dan hebben we ook nog meer aan het idee kunnen wennen en zal oNou vooruit, dan doen we maar gewoon alsof het niet regent en we keihard door de bocht scheurenok de concurrentie met rasse schreden oprukken, wat het alleen maar breder maakt. Voor nu hebben we een super speciale motor waar er geen tweede van… oh wacht, waar er precies twee van zijn. tof ding, maar misschien nog iets beperkt door z’n exclusiviteit. Maar daarmee schaart de Energica zich in een select gezelschap van exoten die eveneens ondanks hun prijs een zeer fanatieke schare fans kent. En een heleboel posters op tienerkamers. En dat kán gewoon niet slecht zijn.

Technische gegevens