Test Ducati 2015 Panigale R

Ducati heeft al gelimiteerde homologatiespecials gebouwd vanaf het eerste moment dat werd begonnen met de productie van 90° V-Twin motorfietsen 45 jaar geleden. De iconische groen-frame 750SS – de eerste Desmo V-Twin straatfiets – was precies dat, een straatlegale versie van Paul Smart’s Imola 200 winnende fabrieksmachine die de aanwezigheid van de fabriek in de opkomende Formula 750 raceklasse. Hetzelfde was het geval toen die klasse in 1988 door de Superbikes werd vervangen, vanaf dat moment heeft Ducati een opeenvolging van in kleine aantallen geproduceerde modellen op de markt gezet waarvan de gedetailleerde specificatie erop was gericht om zo strikt mogelijk aan het reglement van het WK Superbike te voldoen – niet alleen op technisch vlak, maar ook in termen van productieaantallen.

De nieuwe 2015 Panigale R – let op het skippen van de 1199 cilinderinhoudverwijzing in de naam – is dus het laatste model in een lange en succesvolle traditie van Ducati te verkopen wat het racet, maar ook te racen wat het verkoopt. De fiets is ontworpen om aan de specifieke eisen van het nieuwe 2015 World Superbike reglement te voldoen, wat betekent dat er minimaal 1.000 moeten worden geproduceerd voor een Nederlandse prijs van € 37.499,00 inclusief 21% BTW. In tegenstelling tot super exclusieve en superdure modellen als bijvoorbeeld de Superleggera van afgelopen jaar waarvan er slechts 500 werden geproduceerd, zal in dit geval volgens Ducati het uiteindelijke productieaantal door de vraag vanuit de markt worden bepaald. En na een dag met de fiets te hebben gereden op het glorieuze circuit van Imola drie dagen nadat Comeback King de Superbike fabrieksmachine op de pole position had gezet tijdens de Italiaanse ronde van het WK Superbike, kan ik elke Ducatist die zich dit heftige prijskaartje naar het Desmodromische paradijs kan veroorloven het aan zichzelf verplicht is zijn of haar banksaldo te controleren. Dit staat het dichtst bij een straatlegale racer met knippers en een toeter van wat zelfs Ducati ooit heeft verzonnen.

Tekst: Alan Cathcart
Fotografie: Kel Edge, Milagro