Test: Yamaha MT-125

Tekst: Thilo Kozik
Fotografie: Yamaha

Dark Side of Japan

Na jaren van haast totale radiostilte sinds het uitbreken van de wereldwijde kredietcrisis heeft Yamaha met de karakteristieke MT-familie een regelrecht schot in de roos gemaakt. Met de überdikke MT-01 V-Twin en kekke MT-03 ééncilinder werd een eerste begin gemaakt, wat zich niet vertaalde naar een verkoopsucces, maar dat veranderde afgelopen jaar snel toen de MT-09 driecilinder werd gelanceerd, d 
Vanuit welk perspectief je ook naar de MT-125 kijkt...
 
het ziet er gewoon appetijtelijk uit ie dit jaar in de MT-07 staande Twin navolging kreeg: twee modellen die in tegenstelling tot die 01 en 03 hoog in de lijst van verkoopcijfers terug te vinden zijn. Vanaf augustus komt de MT familie ook voor ons nageslacht binnen handbereik, als de MT-125 voor een prijskaartje van naar verwachting rond de € 4.500 zijn opwachting bij de Yamaha dealer zal gaan maken.

Een uitzonderlijk slimme zet, iets anders is de doelbewuste stap van Yamaha de Dark Side of Japan MT-familie naar de onderkant uit te breiden met een 125cc A1 rijbewijs variant niet te noemen. Om anno 2014 tot de verbeelding van de toekomstige generatie motorrijders te spreken moet de fiets er vooral retecool uitzien, zo heeft KTM ons met de 125 Duke al geleerd. Net als die 125 Duke (die later navolging kreeg in de 200 Duke en 390 Duke) heeft ook deze MT-125 typische en kenmerkende stijlkenmerken van z’n grotere broers overgenomen. Bij KTM de 690 Duke, bij Yamaha de MT-09 en MT-07. De dominante koplamp, de markante zijdelings geplaatste luchtinlaten, of de scherp vormgegeven omhoog lopende achterkant met LED-achterlicht lijken haast direct van de twee- en drieclinder varianten te zijn overgenomen. Het geheel wordt verder gecompleteerd met gietvelgen in gesmede look en een laag geplaatst kort uitlaatsysteem.

Wat de MT-125 voor ons Nederlanders nog extra bijzonder maakt is het feit dat de motor door het in Amsterdam gevestigde GK designburo is ontworpen. De ontwikkeling van de fiets vond in het Milaan gevestigde Yamaha R&D centrum gedaan, terwijl de uiteindelijke productie in Yamaha’s MBK fabriek in Frankrijk plaatsvindt. Europeser dan dit kan haast niet, en dan hebben we het nog niet over het motorblok gehad dat afkomstig is van het Italiaanse Motori Minarelli, een 100% dochter van Yamaha. De Europese achtergrond merk je meteen als je hebt plaatsgenomen op de fiets, aangezien de MT-125 aanvoelt als een volwassen fiets: de rechtop zithouding die behoorlijk ruim is, het brede zadel dat op 820 mm hoogte is geplaatst en het conisch vormgegeven stuur met robuuste aluminium klembeugel laten een volwassen indruk na. Een modern LCD-display, waarvan de bediening op de rechter stuurarmatuur is ondergebracht, rondt de blok naar voren af. Helaas blinkt niet alle informatie in het display uit in afleesbaarheid, de dubbele balkjes van de toerenteller met daaronder (te) kleine snelheidsmeter oogt verwarrend, daarnaast verstoren zichtbare kabels en stekkerverbindingen het beeld.

Volwassen indruk

Technisch heeft de kleine MT wel zeker het nodige te bieden. Zo werd de vloeistofgekoelde 125cc ééncilinder, die ook andere 125cc modellen als bijvoorbeeld de WR125 aandrijft, volgens Yamaha op maar liefst 70 punten aangepast – waaronder de cilinder, de nokkenassen, zuigerveren en nog veel meer – intensief gemoderniseerd. Toch geeft de MT-125 bij een eerste druk op de startknop een teleurstellende indruk, het geluid heeft meer weg van het zwakzinnig gepruttel van een stroom aggregaat  dan een kekke motorfiets. Gelukkig biedt Akrapovic hier uitkomst, in het accessoirepakket is een Akra einddemper terug te vinden. O 
Het display oogt wat rommelig, de koplamp en luchthappers zijn onmiskenbaar MT

Is dit nou de Dark side, of is dat de andere kant?
 
Conform A1 rijbewijs 125cc en 15 pk. Remmen doet de MT als de brandweernder de 4.000 toeren is de MT-125 het liefst niet te houden, beter is het zelfs om de digitale toerenteller steevast boven de 6.000 toeren te houden. Tot aan de schelle schakellamp bij 10.000 toeren levert de MT-125 het angstaanjagende vermogen van maar liefst 15 pk, precies zoals de Europese regels hebben voorgeschreven. Voor doorgewinterde motorrijders niet iets om warm voor te lopen, maar voor een beginnend motorrijder – die ook nog eens twintig kilo lichter is – zeker niet verkeerd. En het vetste in deze is nog eens de aanduiding in het display, want hoe er ook aan het gas werd gelukt, het lukte ons maar niet om de gemiddeld verbruikswaarde van ruim 1 op 40 af te laten wijken.

Het rijwielgedeelte van de MT-125 heeft geen enkel probleem met de dynamiek van de 125cc, wat ons de indruk gaf dat het MT-verhaal nog niet ten einde is. De verhoudingsgewijs dikke 41 mm upside down voorvork, de van linksysteem voorziene centraal geplaatste monoshock en het daartussen geplaatste stalen brugframe zorgen voor meer dan voldoende stabiliteit en lijken haast overgedimensioneerd te zijn, alsof op voorhand al is rekening gehouden met een 300cc  variant.  Vol vertrouwen en uiterst direct volgt de MT-125 alle bevelen van haar rijder op en laat zich heerlijk door de meest uiteenlopende bochten jagen; van krappe hairpins tot snelle knikken, de Yamaha neemt ze als zoete koek, niet in de laatste plaats ook dankzij het brede stuur. De vering voelt daarbij goed aan: strak genoeg om te voelen wat er onder je gebeurt, zonder daarbij oncomfortabel te zijn. Voor het betere contact met het asfalt is de fiets met 17” Michelin Pilot banden uitgerust, die de 138 kilo lichte Euro-Japanner neutrale stuureigenschappen geven bij goede, maar niet overdonderende lichtvoetigheid.

Om de MT-125 tijdig tot stilstand te krijgen heeft Yamaha de fiets met een enkele 292 mm remschijf voor en een enkele 230 mm remschijf achter uitgerust, met respectievelijk een vierzuiger en een éénzuiger remklauw.  Net als het vermogen van 15 pk niet iets om in de kroeg de sier mee te maken, maar in combinatie met de afwezigheid van gewicht (hadden we al gezegd dat de MT-125 slechts 138 kilo weegt) is het ruim voldoende om serieuze vertragingen te realiseren. Sterker, op dit moment zijn er maar weinig fietsen in de 125-cosmos die kunnen tippen aan de remmen van deze MT-125, die naast perfect te doseren genadeloos efficiënt blijken te zijn. Jammer is het wel dat de fiets vooralsnog niet met ABS is uitgerust.

Conclusie

Met de lancering van de MT-125 heeft Yamaha haar MT-familie naar de onderkant uitgebreid en tekent zich het Dark Side of Japan gevoel steeds beter af. De MT-125 is gezegend met dezelfde spraakmakende looks als de MT-09 en MT-07, die je óf helemaal het einde, óf helemaal niks vindt, waarmee Yamaha duidelijk uit het stramien van ‘een van de Japanners’ probeert te treden.

Voor wat betreft sturen en vermogen voldoet de MT-125 helemaal aan het verwachtingspatroon, maar in hoeverre de MT-125 net als de KTM 125 Duke een opsteker voor het A1 rijbewijs zal zijn, zal grotendeels van het uiteindelijke prijskaartje afhankelijk zijn. Als die in de buurt van die Oostenrijker komt dan voorzien we op een goede toekomst voor de fiets. Nu alleen nog die sceptische Nederlander zien te overtuigen.

• stabiel rijwielgedeelte, vette looks, krachtige remmen, extreem zuinig
• weinig windbescherming, krappe ruimte duozit

Technische gegevens