Test Yamaha MT-07

Tekst: Thilo Kozik
Fotografie: Yamaha

Eigenzinnige MT-familie

Toegegeven, het deed op voorhand ook onze wenkbrauwen fronsen toen het duidelijk werd dat Yamaha een reeks nieuwe modellen onder de naam MT op de markt zou gaan zetten – per slot van rekening zijn de MT-03 en MT-01 alles behalve kaskrakers geweest. Dat daar echter wel degelijk goed over is nagedacht, wordt tijdens de presentatie van de nieuwe MT-07 nog eens extra door Yamaha aangehaald. Yamaha hoopt met de MT familie, die momenteel uit MT-03, MT-09 en deze nieuwe MT-07 bestaat, bij de doelgroep vooral emotie los te kunnen maken om het merk uit de Japanse anonimiteit te halen. En met succes, als we de landelijke persvoorlichters mogen geloven; in nagenoeg alle Europese landen is de herfst vorig jaar gelanceerde MT-09 tot halverwege dit jaar al uitverkocht, een huzarenstuk dat men met deze nieuwe MT-07 hoopt te evenaren. Met de MT-07 hoopt Yamaha zijn slag in de zeer lucratieve middenklasse te kunnen slaan. Niet voor niets dat de motor voor een wel heel scherpe prijs van nét geen zevenduizend Euro is neergezet.

Ondanks de scherpe prijs is de MT-07 geen budget-fiets, waaraan overduidelijk is te zien dat op alle fronten op productiekosten is bespaard. In tegendeel: van afstand maakt de langgerekte, vlakke silhouet een uitgewogen, sportieve indruk. Het prachtig vormgegeven LED-achterlicht en het technisch speelse zijaanzicht met aan de rechterzijde onder het motorblok geplaatste uitlaatsysteem passen prima in het beeld van een volwassen motorfiets. Veel zichtbare technische details zoals de sierlijk vormgegeven uitlaatbochten en de in het zicht gehouden schroefverbindingen met het motorblok zijn niet alleen voor techniekgoeroes een lust voor het oog om te zien. Het smalle, goed afleesbare digitale display dat boven het stuur is geplaatst heeft talrijke functies – waaronder een actueel en gemiddeld brandstofverbruik en een versnellingsindicator – en past prima bij de stoere uitstraling van de fiets.

Eenmaal plaatsgenomen op de MT-07 maakt die stoere uitstraling plaats voor een heerlijk beheersbare indruk, dankzij het extreem smalle zadel en de lage zithoogte van 805 mm. Zelfs voor kleinere motorrijders zal het geen enkel probleem zijn om beide voeten goed aan de grond te krijgen. Het smalle en verhoudingsgewijs hooggeplaatste stuur draagt bij aan het goede gevoel volledig controle over de fiets te hebben en laat het toe om een verhoudingsgewijze rechtop zithouding aan te nemen. Het zadel zit lekker ontspannen en is ruim genoeg om je te kunnen verplaatsen, terwijl de knieën goed aansluiten bij de tank en onder een ontspannen kniehoek de voeten op de voetsteunen rusten. Dit is een motor die je meteen de indruk geeft alles met gemak te zullen doen.

Tel er een waslijst aan accessoires bij op en je hebt ongeveer zoiets als resultaat

Opstappen en gaan

Een druk op de knop is voldoende om de compleet nieuw ontwikkelde paralleltwin met 689cc cilinderinhoud tot leven te wekken, waarna de vloeistofgekoelde vierklepper braaf onder je aan het pruttelen is. Bij het wegrijden imponeert de zeer compact gebouwde Twin met een sappig koppel en breed uitgesmeerde powerband, die tot ver boven de 7.000 toeren reikt. Een vermogens-karakteristiek die het toestaat om o 
Kunstzinnig, de fraaie achterbrug. De techniek is lekker in het zicht
 
Oogt een beetje vreemd, maar is wel goed afleesbaar. De remhendel is in vijf standen instelbaarfwel actief ofwel truttig onderweg te zijn, zonder het idee te hebben iets te missen. Met een maximum vermogen van 75 pk bij 9.000 toeren en een maximum koppel van 68 Nm bij 6.500 toeren per minuut is de MT-krachtbron voor alle vorderingen in en buiten de stad even gelijkmatig geschikt. Voor de nieuwe A2-rijbewijs kandidaten heeft tuningspecialist Alphatechnik al een 35 kW ombouwkit uitgebracht, waarbij het vermogen door middel van een aanslag in de gasklep is ingeperkt.

De manier waarop het goed controleerbare vermogen wordt afgegeven – alsof je met een V-Twin aan het rijden bent, heeft de MT-07 te danken aan de 270° kruktap, een spel dat Yamaha al eerder bij de TDM900 en Super Ténéré deed. De verzette kruktap is ook verantwoordelijk voor het karakteristieke uitlaatgeluid, dat vanaf de zijlijn weliswaar behoorlijk ingetogen, maar voor de rijder duidelijk krachtiger klinkt. En zo zien we dat graag: beter zelf genieten van een heerlijke motorsound en geen ruzie met de buurt dan zelf amper iets kunnen horen, maar wel ruzie met iedereen in je straat te hebben gemaakt. Een kleine balansas hout tot in het hogere toerenbereik – de toerenbegrenzer maakt bij 9.900 toeren een eind aan de pret – de vervelende trillingen in toom, voor een tweecilinder lijnmotor loopt de MT-aandrijving erg gecultiveerd. En zuinig: bij het ronduit pittige tempo dat tijdens deze testrit is ingezet heeft de MT-07 volgens het digitale display een gemiddeld verbruik dat boven de 1 op 20 ligt.

Toch was het nieuwe motorblok niet helemaal vlekkeloos: waar de meeste naar Lanzarote ingevlogen testmotoren functioneerden was bij enkele motoren de injectie minder perfect en kwam het vermogen er na een lange rolfase té agressief in. Ook liet de versnellingsbak zich – met name bij lage toerentallen – niet altijd even gemakkelijk bedienen en was er voelbare weerstand, waardoor bij het schakelen er meer kracht moest worden gezet. Ook hiervoor gold dat dit van de ene ten opzichte van de andere motor nogal verschilde.

Deze onvolkomenheden even buiten beschouwing genomen zorgde de MT-07 door haar lichtvoetige, haast intuïtieve stuureigenschappen voor puur motorplezier. Bijna als een fiets iw de 182 kilo droge Yamaha – de in Nederland niet leverbare niet-ABS versie is zelfs drie kilo lichter – door elke bocht te sturen en volgt daarbij elk commando van de rijder op. Neutraal en precies volgt de MT-07 het gekozen spoor en zal vooral ook minder ervaren motorrijders dankzij haar vriendelijke en transparante natuur veel motorplezier geven. M
LED-technologie mocht bij het achterlicht niet ontbreken

Van de tweezuiger remklauwen met wavedisks hadden we meer verwachtet 49% van het gewicht op het voorwiel en 51% op het achterwiel heeft Yamaha voor een traditionele gewichtsverdeling gekozen, die je niet snel voor verrassingen zet. Ook is op geen enkel vlak aan stabiliteit ingeboet: het buizenframe met verschillende wanddiktes voor optimale stijfheid en de prachtig vormgegeven dubbele stalen achterbrug  zorgen voor te allen tijde voor een onberispelijke rechtuit-stabiliteit.  Enkel voor zeer ervaren testrijders zal de minimale neiging om op te lichten voelbaar zijn, als gevolg van de verhoudingsgewijs brede 180 mm achterband bij oneffenheden onder hellingshoek.

De door Yamaha gekozen veerelementen – een niet instelbare 41 mm telescoop voorvork en een onder het zadel geplaatste horizontale, in veervoorspanning instelbare achtershock – zorgen daarbij voor een goede rijcomfort. Kleine oneffenheden worden prima geabsorbeerd, pas bij grote kuilen en gaten die je naar vering van een allroad doen verlangen is bij de MT-07 de grens van het toelaatbare bereikt. Ook bij een sportieve rijstijl is de grens snel bereikt en begint de MT-07 zowel voor als achter te pompen, maar dat is ook niet Yamaha’s uitgangspunt van de MT-07 geweest: voor wie sportief knallen wil heeft Yamaha andere ijzers in het vuur. Geheel in lijn met het ongecompliceerde inzetgebied en het beoogde koperspubliek zijn de remmen behoorlijk behoudend ontworpen. Om een goede vertraging te realiseren moet er flink worden geknepen in de in vijf standen instelbare (waarvan hulde) remhendel, de achterrem reageert wat dat betreft veel krachtiger en heeft duidelijk eerder de neiging te gaan blokkeren. Alleen daarom al is ABS zeker aan te bevelen, hoewel dat voor ons Nederlanders geen verschil zal zijn: de MT-07 is alleen met ABS leverbaar.

Conclusie

Als er één motor is waarbij het spreekwoord ‘beter laat dan nooit’ van toepassing is, dan is dat ongetwijfeld deze Yamaha MT-07. Niet alleen omdat de MT-07 het tweede model is dat Yamaha sinds jaren van radiostilte heeft gelanceerd , maar meer nog omdat de motor als tegenhanger van Kawasaki’s in 2005 geïntroduceerde Er-6n kan worden gezien. Een ER-6n, maar dan nét een tikkie meer: meer cilinderinhoud, meer vermogen en koppel, terwijl de prijs weer nét dat beetje scherper is.

In hoeverre dat heeft geresulteerd in meer motorplezier of meer waarde voor je geld ten opzichte van die inmiddels doorgewinterde ER-6n (horen we je roepen: een vergelijkingstest?) is vooralsnog de vraag, maar op Lanzarote wist de fiets ons te verrassen met een speels rijplezier en is de MT-07 het zoveelste bewijs dat je geen elektronicapakket met verschillende rijmodi en compleet instelbaar rijwielgedeelte nodig hebt om motorplezier te hebben. En de grijns onder de helm wordt alleen maar breder als je het prijskaartje in ogenschouw neemt: voor de MT-07 hoeft slechts € 6.999 te worden betaald.

• lekkere rijdynamiek, koppelrijke motor, scherpe prijs
• te defensieve remmen, afstelling vering té zacht, versnellingsbak/injectie bij sommige motoren niet perfect

Technische gegevens