Test: KTM RC 125

Tekst: Ed Smits
Fotografie: KTM

Groeien als kool

Het gaat goed met KTM. Het merk dat zich pas begin deze eeuw op de productie van straatmotoren ging toeleggen is het afgelopen decennium gegroeid als verse kool. Waar de markt sinds het uitbreken van de kredietcrisis alleen maar krimp heeft gekend (2010-2013: -20%), stonden de Oostenrijkse cijfers vanaf 2011 in de plus, dankzij de lancering van de 125 Duke, niet veel later gevolgd door de 200 en 390 Duke. Het lichte Duke segment bleek een schot in de roos, alleen al de laatste 12 maanden zijn er wereldwijd 30.000 units van het ‘kleintje’ Duke verkocht. In 2011, het jaar dat de 125 Duke werd gelanceerd, was het in Europa de best verkochte motorfiets in het segment tot 125cc. In juni van dit jaar werd door KTM de beste maand in de geschiedenis van het merk genoteerd, wat ook in Mattighofen goed is te zien: om alle personeel te huisvesten is recent wederom flink uitgebreid. Waren er 10 jaar geleden slechts 30 man werkzaam op de afdeling R&D, anno 2014 is dat aantal tot 320 medewerkers gegroeid. In totaal zijn wereldwijd 1.849 mensen werkzaam bij het inmiddels Europa's grootste motormerk, dat tegenwoordig meer dan 100.000 motoren per jaar produceert.

Na de succesvolle introductie van de ‘kleintje Duke’ familie werd vorig jaar op de EICMA in Milaan de supersport variant gepresenteerd, die net als het ‘kleintje Duke’ uit drie modellen bestaat die bij het Indiase zusterbedrijf Bajaj worden geproduceerd: de RC 125, RC 200 en RC 390. De RC 125 en RC 390 zijn voornamelijk voor de Europese markt bedoeld, voor het A1 respectievelijk A2 motorrijbewijs, terwijl voor de RC 200 de focus vooral op Indiase en Aziatische markt ligt, waar de 200 ontzettend populair is. Met de lancering van de RC 125 heeft KTM zich ten doel gesteld het succes van de 125 Duke in het supersport segment te evenaren. Om dat te realiseren heeft KTM flink uitgepakt: tijdens de presentatie werd nog eens extra benadrukt dat voor de ontwikkeling van de RC-familie eenzelfde budget ter beschikking stond als voor premium modellen als de 1290 Super Duke.

Premium kwaliteit

Als we in Linz oog in oog met de RC 125 staan is de motor goed af te zien dat hij uit onderdelen van hoge kwaliteit moest worden opgebouwd. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Honda’s CBR oogt de RC als een écht volwassen fiets. Ook erop zittend voelt de RC 125 volwaardig aan, alsof je op een 600cc bent gestapt. HWe hadden het kunnen weten: introducties in Oostenrijk staan niet bekend om hun geweldige weeret flink uitgebreide compleet digitale display, waarvan de toerenteller trouwens belachelijk slecht afleesbaar is, de armatuur op het stuur waarvan de icoontjes zijn verlicht (neem daar eens een voorbeeld aan Mr. Blore) en de zithoogte van 820 mm geven de RC 125 dat volwassen gevoel.

KTM had zich ten doel gesteld om met de RC familie te laten zien dat iets ouds als de motor nog steeds sexy kan zijn en uiteraard moest de motor uit duizenden te herkennen zijn. In dat laatste is KTM zeer zeker geslaagd, maar van het Kiska designteam hadden we ook niets anders verwacht. Modern kan de styling ook worden genoemd, maar geslaagd is een kwestie van persoonlijke smaak. Vooral het neusje dat als een GS-snavel is gebekt was tijdens de presentatie – en ver daarbuiten – het onderwerp van gesprek. Je vindt het óf helemaal geweldig, óf helemaal niks, en dat siert KTM dan weer. Volgens Sebastian Sekira, hoofd van KTM Street Development, is de snavelbek het gevolg van drie factoren: d 
De snavel is voer voor discussie, de spiegels geven een goed beeld naar achteren, als je ze krijgt versteld. Bij 'onze' RC was in de rechterspiegel haast geen beweging in de hoogteinstelling te krijgen. Het display is overzichtelijk, maar de toerenteller is amper af te lezen
 
Prachtig voorbeeld van functioneel design. Bij het kontje zijn aan de onderkant uitspraringen aangebracht die dienst doen als handgrepen, terwijl de bovenkant in rubber is uitgevoerd om als duozit te fungeren, waardoor de RC een éénzitter-look heefte keuze voor twee naast elkaar geplaatste projectielampen stond op voorhand al vast, de positie van de LED-dagrijverlichting was grotendeels al door de wetgeving bepaald en tot slot moest de vorm van de stroomlijn ook functioneel zijn. Zo moet de -brede- vorm van de stroomlijn voor verminderde turbulentie hebben gezorgd.

Dat over de RC 125 ontzettend goed is nagedacht, is de motor op meerdere vlakken goed af te zien. Zo zijn geen clipons maar stuurpennen toegepast waardoor op materiaal – en dus gewicht – is bespaard. Bovendien: hoe minder onderdelen, hoe goedkoper de fiets. Het ontwerp van het zitje spant helemaal de kroon: zou je niet beter weten dan ben je er heilig van overtuigd dat de RC 125 een eenzitter is, enkel de stepjes voor de duopassagier verraden dat het hier toch echt om een tweezitter gaat. Pas als het kontje wordt aangeraakt voelen we dat de bovenkant van zacht rubber is gemaakt. Zoals gezegd is ook het display volwassen uitgevoerd: naast standaard informatie als snelheid en toerental, een dubbele tripmeter en een klokje is een waslijst aan informatie op te vragen, zoals de cijfers over het verbruik, (gemiddeld) gereden snelheid nog resterende kilometers totdat de 10 liter tank leeg is. Shell zal met de RC 125 waarschijnlijk niet zo gelukkig zijn: ondanks dat tijdens de presentatie grotendeels volgas werd geracet, excuus… gereden, kwam het verbruik volgens het display niet boven de 3,1 liter op 100 km uit, ofwel 1 op 32.

Jong van hart

KTM richt zich met de nieuwe RC 125 op de beginnende motorrijder en de ervaren motorsportfanaat die nog jong van hart is, maar desondanks zijn op het gebied van materiaalkeuze geen concessies gedaan. De 124,7 cc eencilinder wordt net als alle andere KTM motoren in Mattighofen geproduceerd en geassembleerd en is uit dezelfde materialen opgebouwd. Zo worden de vier kleppen door twee bovenliggende nokkenassen bediend, zijn de stoterbussen van ultraharde carbon coating voorzien en is de zuiger licht uitgevoerd, wDe 124,7 cc eencilinder levert 15 pk vermogen en 12 Nm koppel. Vanaf 7.000 toeren pakt de motor op, van 8-10.000 toeren is 'ie duidelijk het sterkst aardoor de motor vijfcijferige toerentallen probleemloos aankan. De verhoudingsgewijs grote kleppen (22,5 mm inlaat, 19,0 mm uitlaat) zorgen voor een hoge flow van in- en uitlaatgassen, terwijl de benzine-injectie net als de ontsteking digitaal wordt gestuurd door de volledig elektronische door Bosch ontwikkelde ECU. Een balansas voorkomt dat je tijdens het rijden ultrasoon wordt gesteriliseerd.

Als met de RC 125 de bergachtige omgeving van Linz wordt opgezocht wordt snel duidelijk dat de straffe bewoordingen waarmee de fiets door KTM is gepresenteerd niet overdreven zijn. Het prachtige zomerweer mag vandaag in Oostenrijk plaats hebben gemaakt voor zeiknat weer, maar dat speelt de RC alleen maar in de kaart. De voorrijder drukt mij nog op het hart me vooral niet in te houden mocht ik kans zien hem voorbij te gaan, hetgeen niet tegen dovemansoren is gericht. Bij het wegrijden is de KTM’er elke keer het snelste weg en weet daarna een klein gaatje te slaan, maar met mijn helm plat op de tank rijdt ik elke keer in de slipstream het gat weer dicht, om hem daarna met een snelheid van dik boven de 120 km/u voorbij te gaan. Damn, als dit geen fun is dan weet ik het ook niet meer, en dan is het wegdek nu nog nat. Dat geeft te kennen hoe dik de pret op droog asfalt zou zijn. Op topsnelheid lees ik zelfs één keer een snelheid van 130 km/u in het digitale display af, wat gezien mijn surplus aan gewicht zeker geen slechte waarde is. Door een collega wordt zelfs een snelheid van 136 km/u aangetikt.

Regenpret

Ondanks het natte wegdek verveelt het rijden geen enkel moment, om zoveel mogelijk de gang erin te houden is een toerental van tussen de 8.000 en 10.000 toeren per minuut een pré, waardoor er continue in de versnellingsbak moet worden geroerd. Schakelen doet de RC 125 trouwens perfect, dNa regen volgt zonneschijn, aldus het spreekwoord. Geef de man die dat heeft verzonnen een krat bier, wil jee koppeling is lekker licht te bedienen maar ook zonder koppeling schakelt de bak direct en precies. Het piekvermogen ligt zoals gezegd op 15 pk bij 9.500 toeren per minuut, maar daarboven bouwt ‘ie amper vermogen af waardoor de toerenbegrenzer als quickshifter kan worden gebruikt: een tikje tegen de pook is dan voldoende om met het gas nog steeds tegen de stuit de volgende versnelling te selecteren. De digitale toerenteller blinkt op z’n zachtst gezegd niet uit in afleesbaarheid, maar als tegenprestatie heeft KTM wel een schakelindicator aangebracht, die bovendien naar eigen smaak is in te stellen.

Het regenachtige weer leert ons trouwens niet alleen hoe ontzettend goed het rijwielgedeelte, maar ook hoe goed de grip van de MRF revz-FC banden is. De Indiase banden geven de RC 125 een neutraal stuurgedrag en bieden in de regen zoveel grip dat de RC steeds harder de bocht door wordt gejaagd. Mijn vertrouwen in motor en banden groeit met elke bocht, tot ik een snelle rechterknik iets te enthousiast instuur en eerst het voorwiel een stap opzij zet, gevolgd door het achterwiel dat precies hetzelfde doet. Ook dit deert de RC trouwens niets, alsof er niets is gebeurd volgt de motor verder zijn lijn en wordt de bocht precies afgemaakt zoals bij het insturen was gepland. Enkel het feit dat ik kortstondig uit het zadel wordt gelanceerd verraad dat het niet helemaal zo de bedoeling is geweest. Twee bochten later stuur ik weer in alsof er niets is gebeurd.

Dat het rijwielgedeelte van uitstekende kwaliteit is verbaast ons niets, per slot van rekening is KTM het merk dat de eerste jaren van de Moto3 onverslaanbaar bleek te zijn en de ervaring van die racer is op de RC 125 overgebracht. De diecast aluminium 'open' achterbrug met direct gelinkte WP monoshock, waarvan de veervoorspanning instelbaar is, het kenmerkend oranje gepoedercoate trellis buizenframe en 43 mm WP upside down voorvork staan garant voor flitsend stuurgedrag, m
Enkele 300 mm schijf met radiaal gemonteerde 4-zuiger Bybre remklauw, da's genoeg om het achterwiel in de lucht te remmen

Geen goedkope stalen shit, maar een vette die-cast aluminium achterbrug zoals je op een premium model zou verwachtenaar dat wisten we natuurlijk al van de 125 Duke. Toch heeft KTM voor toepassing in de RC enkele kleine aanpassingen gedaan: de veerweg voor is op 125 mm gebracht (Duke: 150 mm), de balhoofdhoek is met 23,5° anderhalve graad steiler gezet waardoor de naloop naar 88 mm (Duke: 94 mm) is ingekort, terwijl ook de wielbasis van 1.367 mm naar 1.340 mm is verkleind. Perfecte ingrediënten voor een superflitsend sturende fiets.

De vering voelt ontzettend comfortabel aan, maar is voor mijn gewicht vooral aan de voorkant een tikkie te zacht, wat op het droge testcircuit tot uiting komt als het anker van de Bybre voorrem volledig kan worden benut. Bybre mag het ‘bijproduct’ van Brembo zijn (By Brembo), maar dat heeft geen invloed gehad op de kwaliteit: de enkele 300 mm schijf me 4-zuiger radiale remklauw ziet er niet alleen vet uit, maar weet de RC tijdig tot stilstand te krijgen. Sterker, op het testcircuit bezwijkt de voorvork bij abrupt ankeren onder het Bybre geweld en slaat vervolgens door, waarbij wel alles onder controle blijft. Met dank aan het ABS, standaard op de RC 125, dat voorkomt dat op dat moment het voorwiel blokkeert. Ook de ABS doet niet onder voor dat van een premium KTM, in de regen moesten we aardig ons best doen om de voorrem in de ABS te remmen. Het siert KTM trouwens dat de RC 125 standaard met ABS is uitgerust, maar daar had men in Mattighofen ook een goede reden voor. Motorrijden heeft het imago gevaarlijk te zijn, en dus is passieve veiligheid voor KTM een pré. Wees niet verbaast als over enkele jaren zelfs zaken als hellingshoek ABS, tractiecontrole of een antihop koppeling gaat worden toegepast.

KTM stuntrijder Rok Bagoros demonstreert wat je zoal met een 15 pk RC 125 kunt doen. Genoeg om meteen door de Oostenrijkse politie in z'n kraag te worden gepakt. Of 'ie geen gekke dingen wil doen. Tuuurlijk...

Conclusie

Als geen ander heeft KTM begrepen dat, wil de motorrijder over tien jaar niet als laatste der Mohikanen de geschiedenisboeken ingaan, het tij voortijdig moet worden gekeerd. Als oorzaak wordt voor het gemak continue gesteld dat de jeugd niet meer in motorrijden is geïnteresseerd en het ooit ongekend populaire supersport segment – wat in Europa een enorme aanjager van verkoopcijfers is geweest – ten dode is opgeschreven.

Maar is dat wel zo? KTM is van het tegendeel overtuigd en heeft om precies die reden de nieuwe RC 125 gelanceerd: een volledig gekuipte supersport die geschikt is voor het A1 motorrijbewijs. Motorrijden spreekt de jeugd namelijk zeer zeker nog wel aan, maar omdat het accent volledig naar premium motorfietsen was gelegd was een schrijnend tekort aan apengeile motoren voor de beginnend motorrijder ontstaan.

Met de lancering van de RC 125 laat KTM zien dat een 125 cc A1 rijbewijs motorfiets zeker niet saai hoeft te zijn. De motor oogt als een volwassen fiets en is dankzij het Kiska design uit duizenden te herkennen als échte rebelse KTM. Perfect voor de beginnend A1 motorrijder, voor wie 15 pk al véél meer is dan zijn opgevoerde bromfiets ooit had en op deze manier via A2 naar A telkens level up kan gaan (en daarmee telkens weer dat ‘oh, dit is vét’ moment zal beleven), maar ook perfect voor de ervaren rot die een middagje in Moto3 stijl sparren wil. Moet je er wel meteen vier kopen: een voor jezelf en drie om je vrienden uit te kunnen nodigen, maar in dat geval valt bij KTM zeker wel te onderhandelen over de prijs die voor één RC 125 op € 5.035 (€ 4.699,00 BE) ligt.

• volwassen uitstraling, enorm handelbaar, funfactor, standaard ABS
• vering te zacht voor mijn postuur, toerenteller slecht afleesbaar, spiegels moeilijk te stellen

Technische gegevens