Test: Harley-Davidson Electra Glide Ultra Limited

Tekst & Fotografie: Peter Aansorgh

Traditionele waarden

Het woord waterkoeling krijgen ze bij Harley-Davidson maar moeilijk de strot uit. De traditionele waarden, die het merk uit Milwaukee koestert, eisen dat het blok niet van uiterlijk verandert en al zeker niet dat het overstapt naar "the dark side", waar waterkoeling de norm is. Dat levert echter twee problemen op. De marketing vereist dat elk nieuw model meer te bieden heeft dan het vorige. En dus moet elke nieuwe generatie meer vermogen en koppel leveren, ook al heb je daar in de praktijk geen donder aan. Maar meer vermogen betekent meer brandstof verbranden en dat produceert meer hitte. DJe zou het op 't oog misschien niet zeggen, maar de FLHTK is voor 2014 flink vernieuwdat vindt luchtkoeling op den duur niet leuk meer. Een tweede probleem is de emissie van schadelijke gassen. Om die in de hand te houden moet de motortemperatuur zo constant mogelijk zijn. En dus moet je een manier verzinnen om meer warmte af te voeren en de temperatuur constant te houden. Dat doet Harley bij het nieuwe 103 cubic-inch blok met wat zij zelf "Twin Cooling" noemen. Nu is het een twin en als je die koelt heb je twin koeling. Dus wat is er anders aan dan voorheen? In elk geval betekent twin cooling niet dat het blok wordt koel geblazen door twee rondborstige blondines met gelijke genen. Het betekent gewoon dat de koppen zijn voorzien van vloeistofkoeling, waarbij sneeky weggewerkte waterslangen het koelmedium naar in de beenschermen verstopte radiateurs wegwerken. Daarin zitten ook luchtkleppen waarmee je koude lucht naar je benen kunt laten stromen. Nu wel lekker, maar vanochtend was het nog -2. Toen had ik de kleppen dus echt wel dicht...

Mount Rushmore

De twin cooling is niet het enige verschil tussen de 2013- en de 2014-generatie van Harley. Er is een hoop veranderd als gevolg van wat zij zelf het project "Rushmore" noemen. Daarbij heeft men Harley rijders gevraagd wat er aan hun HOG verbeterd zou kunnen worden. En blijkbaar leverde dat een lange lijst met wensen op, want deze Harley Davidson Electra Glide Ultra Limited is voorzien van een lijst noviteiten waarmee je een closetrol vol kunt kalken. VNet als bij BMW is ook bij Harley waterkoeling een duivels woord, en dus noemen ze het Twin Cooling Systemoor de dapperen onder u een opsomming: "Reflex"-gecombineerd remsysteem, hydraulische koppeling, stijvere 49mm voorvorkpoten, Boom! Box 6.5 infotainment-systeem met kleuren touch-screen, geïntegreerde GPS-kaarten en voice-control (9 talen), nieuwe Batwing kuip met splitstream luchtgeleiding, hoogglans zwarte binnenkuip, "Daymaker" LED koplamp en mistlampen, LED achterlicht op Tour-Pak, contrast-chroom Impeller gegoten aluminium wielen, gerestylede Tour-Pak met One Touch deksel en meer capaciteit, gerestylede zadelkoffers met One Touch deksel en meer capaciteit, One Touch benzinedeksel, Low-profile voorspatbord, grotere meters met betere graphics, nieuwe intuïtieve handbedieningselementen, verwarmde handvatten, Tour Pak bagagerek. Een berg noviteiten die de Harley een nieuw gezicht geven. Vandaar Mount Rushmore?

Twin Cooled

Harley-Davidson gebruikt al sinds mensenheugenis V-twins met een blokhoek van 45°, waarbij de beide drijfstangen op één en dezelfde kruktap zitten. Een blokhoek van 45° geeft ontstekingsintervallen van 315° en 405° en dat schijnt net iets langzamer te zijn dan een hartslag, zodat de theorie is dat het rijden met zo’n V-twin een rustgevend effect geeft op het menselijk gestel. Voluit heet het blok “Twin Cam 103” duidelijk aangeeft is, dat dit het blok over twee nokkenassen beschikt, een voor elke cilinder. Deze nokkenassen zitten niet in de kop, maar in de carters. De ene nokkenas wordt vanaf de krukas door een ketting aangedreven, de andere as krijgt zijn aandrijving v 
Aan opbergruimte geen gebrek, Gaan met gemak Appies Kiloknallers in

Een cockpit van een Antonov is er niks bij. In het midden onder de tellers de Boom Box!
 
genoeg verkoeling...ia een ketting die van de eerste nokkenas komt, maar dan aan de andere kant van het blok. De nokkenassen draaien in naaldlagers, die in het carter zijn geplaatst en bedienen de twee kleppen in elke aluminium kop via stoterstangen en tuimelaars. Maar ondanks deze tamelijk conventionele opstelling heeft dit blok wel hydraulische klepstoters, wat in de motorwereld nog altijd vrij zeldzaam is. Harley-Davidson past dit al sinds 1948 toe!

Actief in- en uitlaatsysteem

Afijn, even terug naar het 103 QI motorblok. Daarin lopen de aluminium zuigers in stalen cilinders. De krukas draait in grote rollenlagers. Het blok wordt gesmeerd via een dry-sump systeem, waarbij de olie in een aparte tank wordt bewaard, al is dat reservoir tegenwoordig in de transmissie geplaatst. De primaire overbrenging van de motor naar de transmissie wordt verzorgd door een aparte ketting, die in een aan de linkerzijde geplaatste kettingkast loopt. Een natte platenkoppeling met negen platen en - sinds dit jaar - hydraulische bediening zorgt dat het koppel naar de zes versnellings “Cruise Drive” transmissie wordt doorgegeven. Hoewel het motorblok een zorgvuldig gekoesterde, ouderwetse uitstraling heeft, is de techniek helemaal bij de tijd. Zowel de ontsteking als de sequentiële elektronische brandstofinjectie (ESPFI) worden aangestuurd door een motormanagement met OBD (On Board Diagnostics). Ook vrij bijzonder is het actieve in- en uitlaatsysteem. Zowel in het inlaattraject als het uitlaatsysteem zijn kleppen geplaatst, waardoor tussen twee in- en uitlaattrajecten kan worden geschakeld. De kleppen worden afhankelijk van ingeschakelde versnelling, toerental en stand gasklepsensor geopend of gesloten. Zo zorgen in bepaalde omstandigheden voor een verlaging van het geluidsniveau en andere omstandigheden voor een verhoging van het motorkoppel. De uitlaatgaskwaliteit wordt geregeld via een katalysator.

Grappig, het laatste waar je aan denkt als iemand het over een Boom Box heeft is Harley, maar toch is het zo...

Bottom Power

Waar het bij Harley-Davidson om draait is bottom power. Dat haalt de twin uit een slag van 111,1 mm en een boring van 98,4 mm. Dat het blok met zo’n lange boring-slagverhouding niet graag hoge toeren draait, zal duidelijk zijn. Het rode gebied op de toerenteller begint bij 5.500 tpm, waarbij de gemiddelde zuigersnelheid al 20,4 m/s bedraagt. De kracht van dit blok zit inderdaad in de lage toerentallen. Al vanaf 1.200 tpm trekt het blok zonder morren vol gas weg, terwijl het vanaf 2.000 tpm al heel fel wordt. Bij 3.000 tpm voel je nog een flinke boost, terwijl het maximum koppel van 138 Nm - twee meer dan voorheen - bij 3.750 tpm vrijkomt. Ook daarna lijkt het blok nauwelijks af te bouwen. Maar meestal zul je al ver voor die toerentallen schakelen, alleen bij snelle inhaalacties of hoge snelheden zul je er in de buurt komen. Bij 80 km/uur draait het blok in de zesde versnelling nog geen 2.000 tpm, bij 130 km/uur staat de toerentellernaald net op 3.000 tpm. Heel vlot gaat de motor er dan niet meer vandoor, voor inhaalacties kun je beter naar de vijfde versnelling terug, waarbij de erg gemakkelijke hak-teen schakeling vrij grote schakelwegen laat noteren.

Bij acceleraties is het functioneren van de actieve uitlaat overigens erg goed te horen. De motor schakelt dan van een relatief stille ronk over naar een behoorlijk heftige roffel, die de glazen bijna van de café-tafels doet rammelen. Leuk! Bij constante snelheden is hij dan weer behoorlijk stil, zelfs als je wat harder rijdt. En dan is die nog zuinig ook! Een gebruik van boven de één op 17 is geen uitzondering, en dat betekent dat je dik 300 km kunt rijden op een tank. En dankzij de luxueuze zit en de relaxte cruise control houd je dat ook gemakkelijk vol, ook omdat er ondanks de fraaie drumsolo's uit de dubbele chroompijpen eigenlijk nooit hinderlijke trillingen te voelen zijn.

Clubfauteuil

De Electra Glide ziet eruit als een gemotoriseerde clubfauteuil en dat gevoel wordt versterkt als je op- - of beter - instapt. In eerste instantie voelt de zit een tikje krap, maar dat went snel. Het zadel is laag, breed en voelt erg hard, maar uit ervaring weet ik dat dat de beste zadels zijn. Zacht geeft zadelpijn. Hard is beter en dat bewijst de Glide, als voelde ik mijn bekkenbotten na een hele dag toch wel behoorlijk door mijn zitvlees prikken. Desondanks durf ik te s
Zeg, zijn we nou bijna klaar? Begin dorst te krijgen van al dat rijden...

Doet het altijd goed op verjaardagen, dit soort kiekjes. Houdt de beeldvorming vast dat wij een luxe leven hebben...tellen dat deze Harley zich tot de betere zitvlakverzorgende motoren rekenen, je moet alleen niet proberen om steeds een hele tank leeg te rijden, want dan zit je steeds meer dan drie uur in het zadel. Maar het zit toch goed. De benen staan wijd uit elkaar, met de knieën tegen de brede tank en de voeten voor je op de treeplanken, die van mij nog een tikje verder naar buiten zouden mogen staan. Je voelt in het begin het luchtfilterdeksel tegen je rechter kuit, maar het is niet hinderlijk en na verloop van tijd merk je het niet eens meer.

Het stuur is breed en komt net niet zover naar je toe dat je onderuit gaat zakken. De zithouding wordt daar erg actief van, ergonomisch klopt het gewoon allemaal, al blijf ik het wat lastig vinden om de voet helemaal op te tillen om het rempedaal te kunnen bedienen. Ik gebruik dan ook meestal alleen de handrem, die best aardige remkracht oplevert. Gebruik je de voetrem, dan is de remkracht ronduit indrukwekkend. De rem- en koppelingshendels zijn overigens niet instelbaar, maar staan dichtbij genoeg zodat iedereen ze probleemloos kan bedienen. De spiegels zijn klein, maar verkleinen ook waardoor ze een groot blikveld bieden. Het is wel even wennen dat auto’s sneller dichterbij komen en dichterbij zijn dan je dacht. Zeker op de Duitse snelweg. Verder is de protectie tegen de elementen fenomenaal. De input van project Rushmore heeft geleid tot een nieuwe "Batwing"-kuip, waarbij je desgewenst lucht via een "splitstream" kanaal onder de ruit langs kunt laten stromen. Dat heft het vacuüm op en voorkomt turbulentie. Het gevolg is dat je zelfs op hoge snelheid geen enkele last van turbulentie meer hebt. En met hoge snelheid bedoel ik in dit geval 140 km/uur. Hoe hard de Twin loopt heb ik niet geprobeerd, daar het blok pas 200 km had gedraaid. Een beetje eerbied is dan op zijn plaats, bovendien heb ik eerder met zo'n Glide gereden. Die haalde 160 en had maar 2 pk minder...

Plezierjacht

Qua uitrustingsniveau kan de Harley-Davidson Electra Glide Ultra Limited wedijveren met het gemiddelde plezierjacht in de haven van Monaco. Op een natte cel na is alles aan boord, zoals een Boom! Box 6.5 infotainment-systeem, voorzien van een kleuren touch-screen, CB, intercom en een GPS-systeem met geïntegreerde GPS-kaarten en voice-control met negen taalmogelijkheden. Routes kunnen naar het navigatiesysteem worden geüpload via een USB-aansluiting in het kastje naast het display. I 
Dachten we dat Triumph tegenwoordig veel knopjes heeft...
 
Oogt indrukwekkend en remt ook niet verkeerd. Zadel? Chesterfield zal je bedoelenn het begin liep ik trouwens behoorlijk met het GPS te worstelen, want ik kon wel de route op het kleurenscherm zien, maar ik kreeg geen aanwijzingen in beeld. Na een stop op een parkeerplaats vond ik de layout-opties. Daarmee kon ik de aanwijzingen en een rijbaanassistent aanzetten, zodat ik de aanwijzingen wel in beeld kreeg en te horen kreeg via de getto-blaster in de kuip en de duo-armleuningen. Dit nadat ik eindelijk het volumeknopje op de linker stuurhelft had gevonden, waarvan de lettertjes alleen met een leesbril te lezen waren. Voor 49 plussers dan.d

Daymaker

Afijn, met WDR3 op maximum volume ging ik weer op pad, nu alles bedienend via de knoppen op de stuurhelften, zodat ik tijdens het rijden de handen aan de verwarmde handvatten kon houden. Inmiddels bleek het nut van de nieuw ontwikkelde verlichting. De "Daymaker LED koplamp" geeft solo een wat smalle balk licht, maar vergezeld van de LED mistlampen krijg je een compleet verlichtingsveld, dat mijns inziens nog wel iets meer hotspot verder weg op de rechter berm zou mogen geven. Maar met de zichtbaarheid zit het wel goed, want niemand mist die drie lichtbollen. Of de enorme LED-balk op de topkoffer, die zelf ook gigantisch is en zelfs nog een bagagerek voor extra tassen heeft. Dankzij een koordje blijft het deksel mooi open staan, en omdat het koordje zichzelf oprolt komt het ook nooit tussen het deksel. Slim... Ook prettig is dat de nieuw vormgegeven zijkoffers nog groter zijn dan voorheen. Ze hebben een nieuwe grendel aan de binnenkant, tussen de koffer en het zadel. Handige bovenladers trouwens. Snap niet dat iemand ooit nog zijladers koopt. Heel handig is ook dat je dicht kunt doen zonder ze "op slot" te zetten, zodat je onderweg niet steeds de sleutels nodig hebt. Die heb je ook niet nodig voor het contact, trouwens. De keyless startblokkering zorgt ervoor dat niemand de motor kan starten en dat het alarm is ingeschakeld als de transponder niet in de buurt is. Loop je dus weg met de transponder in je zak, dan is de motor beveiligd. Stap je weer op, dan kun je meteen starten. Handig!

Spierballen

De Harley-Davidson FLHTK Electra Glide Ultra Limited brengt 398 kg op de schaal en hoe je het ook wendt of keert - of beter, als je hem wendt of keert - dan voel je dat best. Een keer had ik zelfs hulp nodig om hem tegen een flauwe helling op uit een parkeerplaats te drukken. Keren op de weg is ook lastig, je moet goed je evenwicht bewaren en op tijd de voeten op de grond zetten, anders heb je flinke fietskuiten nodig om hem weer overeind te drukken. En natuurlijk voel je het gewicht ook in het bochtenwerk. De HDEGULE is geen flitsend sturende machine, maar dat zal voor niemand een verrassing zijn. De Harley houdt van een zwierige rijstijl en laat zich rustig bochten in rollen en op het overigens perfect en soepel te doseren gas weer overeind zetten. Je kunt er best hard mee rijden over slingerwegen, maar je moet je koers goed plannen. Bochten moet je echt niet te hard nemen, dan wil de Harley de buitenkant van de bocht opzoeken. Het lekkerst is het om bochten met een remmende motor in te sturen, dan valt de Harley steeds verder de bocht in en zodra je het gewenste maximum hebt bereikt zet je het gas weer open, dan richt hij zich netjes op. Haarspeldbochten zijn wel iets om het zweet van op je voorhoofd te krijgen, want daar gaat evenwicht een rol spelen en als je dat verliest heb je kracht nodig om al het gewicht weer op koers te krijgen. Maar het stuurt verder wel heel vertrouwenwekkend, mede door de erg prettige vering. Die is oercomfortabel. Voor en achter is de motor soepel geveerd, met opbouwende stugheid en voldoende uitgaande demping zodat de machine niet deinerig wordt. Aan de voorzijde zou de machine van mij een tikje meer ingaande demping mogen hebben, nu voel ik bij herhaalde grove hobbels af en toe een stuitertje van het voorwiel. Verder niets dan lof, met name de rechtuitstabiliteit is goed. De machine laat zich niet snel van de wijs brengen door strepen of riches in de lengterichting en dat maakt het erg relaxed om er grote afstanden mee af te leggen.

Conclusie

Een prijskaartje van €33.915,- (€33.000,- in Vivid Black) is niet kinderachtig voor een motorfiets. Maar met de Harley-Davidson Elektra Glide Ultra Limited koop je meer dan een motorfiets, je koopt een American Dream. En wat voor een. Qua luxe, bagagemogelijkheden en rijbeleving zijn er maar weinig motoren die aan deze V-twin kunnen tippen. Maar dan moet je wel van een relaxte rijstijl houden...

•  prachtig geluid, rijke uitrusting, zuinig, comfortabel
• zwaar, onderstuurd, positie voetrempedaal

Technische gegevens