Introductie: Vespa Primavera 125

Tekst: Thilo Kozik
Fotografie: Milagro

Oude Jeugdherinnering

Er zijn niet zoveel merken wiens naam synoniem voor een complete productgroep staat – Vespa behoort ongetwijfeld tot die club. Scooters, klassiekers speciaal, worden maar al te graag generaliserend als Vespa aangeduid, en niet geheel onterecht. Het merk was verantwoordelijk voor de lancering van een compleet nieuw segment dat motorscooter heet, toen in 1946 door geestelijk vaders Corradino D’Ascanio en Enrico Piaggio de oer-Vespa werd gelanceerd. Een van de beroemdste modellen uit de inmiddels meer dan 65 jaar oude geschiedenis van het merk was de Primavera uit 1968, die als zondebeeld stond voor de vrijheidsdrang van de jeugdige generatie en tot 1982 werd gebouwd. Als eerbetoon en oude jeugdherinnering aan deze beroemde fiets heeft Vespa nu een nieuwe Primavera op de markt gezet, die als complete lijn met 50cc en 125cc motoren de succesvolle LX-familie als instapmodel in de Vespa cultwereld aflost.

De wereldpremière op de EICMA in Milaan was nog maar koud achter de rug of we werden in Barcelona verwacht, waar onder haast voorjaarstemperaturen de Primavera aan de wereldpers werd voorgesteld. Alsof het door Piaggio zo was geregisseerd, per slot van rekening is Primavera het Italiaanse woord voor voorjaar. Die vreugde was echter van korte duur: toen ik gepakt en bezakt klaarstond om op de Primavera plaats te nemen bleek het helaas weer een typische Piaggio introductie te zijn. Omdat er te veel journalisten waren uitgenodigd – of er te weinig scooters beschikbaar waren, werd ik van de deelnemerslijst geschrapt en naar de namiddag verplaatst. En ik had me juist zo op de enerverende rit over de Carrers, Avingudas en Passeigs van de Catalaanse metropool verheugd.

Ik probeer er maar het beste van de plotsklaps verworven vrije tijd te maken en duik in de persmap, die Vespa als een van de weinige succesvolle motormerken presenteert. In aantallen uitgedrukt betekent dat: in totaal werden door het moederbedrijf Piaggio in de eerste negen maanden van 2013 wereldwijd meer dan 136.600 Vespa modellen afgezet. Ofwel een plus van 21,3 procent ten opzichte van de 120.900 m 
Het plaatwerk herbergt de welbekende driekleps eencilinder, die net geen elf paarden weet te mobiliseren

Als iemand zich afvraagt waar de uitdrukking 'rondje om de kerk' vandaan komt, ik heb wel een idee...
 
Opbergruimte is prima voor elkaarodellen die in dezelfde periode van 2012 werden afgezet. De cijfers bevestigen op indrukwekkende wijze de trend van de afgelopen 10 jaar: werden in 2004 nog in totaal wereldwijd 58.000 scooters afgezet, steeg dit aantal in 2006 al naar 100.000 eenheden, in 2009 naar 122.000 tot uiteindelijk 165.000 scooters die in 2012 werden geproduceerd. Een nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van het merk die, als de cijfers van het afgelopen jaar definitief zijn, ongetwijfeld opnieuw zullen worden overtroffen. Nog zo’n indrukwekkend cijfer: in totaal zijn in vijfenzestig jaar Vespa geschiedenis meer dan 18 miljoen Vespa scooters van de band gerold. Niet vreemd dat Vespa scooters vaak als iconen worden gezien.

Na de persmap met indrukwekkende verkoopcijfers te hebben bestudeerd rest mij nog meer dan genoeg vrije tijd om het Primavera exemplaar dat in de foyer van het hotel is geplaatst eens aan een nadere studie te onderwerpen. Optisch is de nieuwe met Vespa’s traditionele styling-Reinheitsgebot overgoten, waarvan het recept uit de oer-Vespa tijd stamt: net als elke Vespa wordt ook deze Primavera gekenmerkt door een klassieke look met ronde koplamp die sierlijk boven het brede omegavormige frontschild is geplaatst, die schuin naar beneden loopt en overgaat in de zelfdragende stalen carrosserie met wespentaille die kenmerkend rond is gevormd en naar achteren toe spits toeloopt.

A 
Over modern en klassiek gesproken

De zoveelste keer dat er meer journalisten dan scooters zijn ingevlogen. Wanneer gaan ze dat bij Piaggio eens lerenls herinnering aan de allereerste Primavera uit 1968 is de verchroomde ring rond de koplamp aangebracht, terwijl ook in het hoog opgetrokken beenschild en de horizontaal gedeelde stuurbekleding stijlelementen uit de zestiger en zeventiger jaren zijn aangebracht. Nieuwe zwarte schakelaars zijn mooi in contrast met de aluminiumkleurige armaturen, die trouwens gewoon van kunststof zijn gemaakt. Ondanks dat qua ontwerp men de bekende weg in is geslagen is de Primavera een toonvoorbeeld van een moderne interpretatie van een klassiek ontwerp, zoals te talrijke vernieuwingen laten zien: de in de beenschild gepositioneerde knipperlichten is LED-dagrijverlichting voorzien, terwijl ook in het achterlicht dezelfde dioden zijn aangebracht. Tegenover deze subtiele modificaties springt het deels elektronische dashboard in het oog, waar de moderne digitale techniek heel erg fraai in het klassieke design is geïntegreerd. De goed afleesbare infocentrale herbergt naast een zeer grote analoge snelheidsmeter in traditioneel Vespa design een helblauw LCD scherm, waar naast de kilometerteller en dubbele tripmeter de tankinhoud en de tijd is af te lezen. De bediening is trouwens op het rechterstuur aangebracht, wat de collega waarvan ik ’s middags de scooter overnam mij wist te vertellen.

Moderne Klassieker

Vanaf het begin van de Vespa geschiedenis hebben de Italianen vertrouwd op de zelfdragende constructie die uit gepest en gelast plaatstaal is opgebouwd, wat een Vespa onvergelijkbaar maakt. Voor de Primavera hebben de Piaggio ingenieurs de carrosserie op enkele punten eenvoudiger gemaakt – in totaal is de scooter nu uit 21 onderdelen o 
Het is dat we weten dat het een nieuw model is, maar anders...

"You ride in front of building, we make nice pictures of you" Creatief met kurk, maar dan anderspgebouwd, die in de fabriek in Pontedare door lasrobots vakkundig aan elkaar worden gelast. De smallere treeplank en het nederig 780 mm hoog zadel bieden prima ruimte voor mijn benen, terwijl bij het rijden de vlakke tweepersoonszitbank en de lage treeplank garant staan voor lekker comfort: ik geniet van deze klassieke zithouding met ontspannen bovenlijf en relaxte positie van de knie, wat mede te danken is aan de voetruimte die licht werd vergroot.

De relaxte zithouding ontneemt al snel mijn schrik voor de alledaagse verkeerswaanzin van deze metropool. Niet in de laatste plaats omdat nu een 11” achterwiel is toegepast, waar tot heden beroep op een kleiner 10” wiel werd gedaan. Dat grotere wiel is trouwens niet ten koste van de wulpse wendbaarheid gegaan, de Primavera laat zich nog steeds moeiteloos in het kleinste gaatje prikken en draait rondjes rondom het overige verkeer. Van de kamikaze lichtvoetigheid waar de kleine Vespa’s bekend om staan is deze P 
Zelfs de knopjes op het stuur zien er ouderwets uit

Een typische Vespa introductie: veel meer dan dit is het nietrimavera echte nog niet helemaal genezen. Daarvoor biedt de scooter echter een duidelijk beter veercomfort, wat de Italianen wisten te realiseren door de markante enkelzijdige voorwielophanging nu met een fuseekogel is gefixeerd. Daardoor spreekt de voorkant aanzienlijk soepeler aan, pas bij flinke putdeksels en het bekende lappendeken-asfalt worden de klappen naar de rug doorgegeven.

Helemaal goed werkt de combinatie van schrijfrem voor en grote trommelrem achter, ondanks dat het gevoel in de remhendel voor verbetering vatbaar is. Gelukkig heeft Piaggio‘s chef scootertechniek Edoardo Ruggiero de veiligheid niet uit het oog verloren, door de optie van een eenkanaals-ABS dat het voorwiel onder controle moet houden –het wanneer en hoe duur van het aanbevelenswaardige systeem staat echter voorlopig helaas nog niets in de sterren geschreven. De remmen zijn echter wel afdoende om de driekleps 125cc eencilinder tijdig tot stilstand te krijgen. De goed 10 pk sterke luchtgekoelde aggregaat, die ook al dienst deed in de oude LX modellen evenals het S model, heeft genoeg puf om bij het stoplicht goed weg te komen, maar veel meer hoef je niet te verwachten: qua rollende acceleratie en topsnelheid komt de scooter al snel in ademnood. Nu zal iets als topsnelheid bij fans van deze Primavera niet hoog op de prioriteitenlijst staan, die de onderhoudsvriendelijke service interval van 10.000 kilometer waarschijnlijk belangrijker zal vinden.

Voor het winterse – wat heet winter, lente is haast beter van toepassing nu – alledaags gebruik is de Primavera met haar karige wind- en weersbescherming niet bepaald perfect uitgerust, aangezien achter de smalle voorpartij alleen de benen bescherming genieten, het bovenlichaam en de helm zitten vol in de wind. Door de accu te verplaatsen naar onder de treeplanken is onder het zadel meer opbergruimte gecreëerd, waardoor er nu eindelijk een jethelm en wat prullaria onder het zadel past. In het beenschild is nog een handschoenenvak voor aanvullende prullaria aangebracht, dat netjes kan worden afgesloten.

Conclusie

Ruim dertig jaar nadat de laatste Primavera van de productieband is gerold heeft Vespa de klassieke scooter een nieuw leven ingeblazen. Een motorscooter volgens écht Italiaans concept, alleen al dankzij het pallet aan kleuren waarin de Primavera leverbaar is: rood, blauw, wit en zwart, evenals een vrolijk lenteblauw en Marron, waarbij elke kleur zijn eigen contrasterende zitbank heeft.

Voor deze 125cc moet bij de dealer € 4.099 worden neergelegd (€ 4.499 voor het ABS model wat nog niet leverbaar is), wat weliswaar slechts een fractie meer is dan voor de LX-voorganger werd gevraagd, maar nog steeds niet écht goedkoop te noemen is.

• klassiek ontwerp, zithouding, handling, rijcomfort
• prijzig, (nog) geen ABS, ietwat kippig, matige dynamiek

Technische gegevens