Introductie: MV Agusta Brutale 800

Tekst: Thilo Kozik
Fotografie: MV Agusta

Groter = sterker, logisch toch?

Door de achtergrond van een met race-successen, exotische motorfietsen en financiële problemen gespekte roemruchte geschiedenis zou je van MV Agusta verwachten dat het de laatste motorfiets fabrikant zou zijn die ongeschonden de wereldwijde economische crisis zou doorstaan. Echter, door een omvangrijke herstructurering van het ondernemen, die in augustus 2010 werd ingezet, ziet de toekomst er in werkelijkheid zondermeer goed uit. In augustus 2010 werd de merknaam door grote baas Claudio Castiglioni voor het symbolische bedrag van één euro weer teruggekocht en beëindigde daarmee een tweejarige, extreem kostbare verbintenis met Harley-Davidson.
Het 798cc motorblok is eigenlijk niet een langeslag versie van de 675, maar de driecilinder zoals MV Agusta in eerste instantie voor ogen had

Het blijft natuurlijk kunst met de hoofdletter KOp dat moment omvatte het MV Agusta gamma om precies te zijn drie modellen, de supersportieve F4 en twee Brutale viercilinders, waarvan het jaar daarvoor in totaal een heuse 2213 stuks waren verkocht. Sindsdien heeft zich de verkoop erg goed ontwikkeld, voor 2012 kwam het totaalcijfer van 7.500 stuks in zicht – wat neerkomt op een toename van meer dan 200% in tijdsbestek van drie jaar. In de laatste jaren produceerde MV Agusta regelmatig verlies, maar voor dit jaar verwachten de Italianen een eerste kleine winst te kunnen noteren. Een winst die in eerste instantie voor rekening van de nieuwe driecilinders komt, die door de Italiaanse roemruchte fabrikant het afgelopen jaar werden gelanceerd.

Geheel actueel lonkt de naakte schoonheid van de landwegen, de MV Agusta Brutale 800 van uit het zadel ons toe. Het uitstapje met de Italiaanse schoonheid gaat echter niet zonder slag of stoot, daar de timing eigenlijk haast niet slechter had kunnen zijn. Na een goed half uur op de nieuwe Brutale 800 in de Zuid-Franse nevel te hebben vertoefd ontdek ik eindelijk een streep droog en verkeersvrij asfalt, ga in de tweede versnelling vol op het gas en wordt verwend met een zich krachtig naar voren katapulterende MV Agusta die daarbij gewillig het voorwiel richting luchtruim lift. Doch de vreugde is van korte duur, als twee motoragenten de hoek om komen gestuurd. Oeps! Ik had niet gedacht, dat een motor met tot dat moment zo ingetogen karakter zo spontaan het luchtruim zou verkiezen. Gelukkig voor mij maakt de Franse Gendarmerie zich niet druk om mijn ongeplande en abrupt afgebroken wheelie, ik denk niet dat mijn excuus – dat deze Brutale 800 zó veel sterker is dan de 675 variant – veel indruk zou hebben gemaakt.

Toch is dat precies het geval bij deze fiets. Puur optisch gezien is de nieuwe 800 identiek aan de Brutale 675, afgezien van de nieuwe frisse kleurtjes en afgezaagde details als bijvoorbeeld de instelmogelijkheid aan de bovenkant van de voorvork. Toch is het de plus van 123 cc, die door het verlengen van de slag naar 54,3 mm is ontstaan – de boring is met 79 mm gelijk gebleven, dat de 800 Brutale een totaal andere motor maakt met een extra portie stuwkracht en een veranderd rijkarakter. Hetgeen ook overduidelijk uit de vermogensgrafiek blijkt, bij dit grotere model staan bij 6.500 toeren vijf paarden meer ter beschikking, wat zich bij 8.500 toeren zelfs vertaalt naar 100 pk voor de 800 tegenover net 80 pk die op dat moment bij de 675 beschikbaar zijn. Bij 11.000 toeren, het punt waarop bij de 800 het maximale vermogen van 125 pk wordt vrijgegeven, moet de 675 genoegen nemen met een ‘schamele’ 108 pk. Nog duidelijker is het verschil voor wat het koppel betreft: met 81 Nm levert de 800 rond een kwart meer, wat bovendien al bij 8.600 toeren wordt afgegeven waar de 675 zijn maximale koppel van 65 Nm pas bij 12.000 toeren bereikt. De voordelen van de 800-motor moge geen verrassing zijn, als je bedenkt dat dit de cilinderinhoud is waarvoor de driecilinder oorspronkelijk was ontwikkeld. Het was echter wijlen eigenaar en CEO Claudio Castiglioni die de 675 als premiummodel van de nieuwe driecilinder modellenlijn de voorkeur gaf – voor de sportgekke chef was de reglementsconforme Supersport configuratie voor de gestroomlijnde F3 belangrijker, om deze sneller in verschillende raceklassen in te kunnen zetten en daarmee de roem van het merk weer een nieuw leven in te kunnen blazen. Chef Techniek Marco Cassinelli gaf dan ook maar al te graag toe dat de 800cc motor voor wat betreft balans, vibraties, vermogensafgifte en benzineverbruik duidelijk gunstiger is vanwege de gecontroleerde verbranding als gevolg van de lagere toerentallen.

Voor het vergroten van de cilinderinhoud waren andere drijfstangen en een andere krukas noodzakelijk, dankzij nieuwe zuigers werd tevens de compressieverhouding van 12,3:1 naar 13,3:1 vergroot. Aan de cilinderkop en de versnellingsbak werden geen noemenswaardige aanpassingen gedaan, wel werd de koppeling van een extra koppelingsplaat voorzien en werd door middel van een 43-tands achtertandwiel de eindoverbrenging verlengd. Het rijwielgedeelte met z’n karakteristieke frame, opgebouwd uit aluminium gietstukken en een CrMo buizenframe, werd evenals de prachtige enkelzijdige aluminium achterbrug rechtstreeks overgenomen van het 675 model. Het enige verschil tussen beide modellen zit ‘m in de vering, in tegenstelling tot de basisuitrusting van de 675 mag de 800 Brutale zich op volledig instelbare modellen mogen verheugen. Aan de voorkant is een 43 mm Marzocchi upside down voorvork z’n werk, terwijl de achtervering voor rekening van een Sachs monoshock komt. Uiteraard is op de Brutale 800 ook MV Agusta’s bekende elektronicapakket MVICS (Motor and Vehicle Integrated Control System) met ride-by-wire gasklepbediening en vier verschillende motor-mappings (Sport, Normal, Rain en Custom) van de partij. Ook kan de acht-standen tractie controle via een knop op de linker stuurhelft worden bediend, waarbij de gekozen stand in het digitale display wordt getoond.

Viva le Gendarmerie

Voor de testrit die MV Agusta voor ons in petto heeft gooi ik een been ontspannen over de 810 mm hoge zit, die diep en smal genoeg voor de meeste rijposturen uitvalt. Bij het oprichten geeft de motor een goed gevoel, de afmetingen, de ergonomie en zowel het gewicht van 167 kilo droog zijn precies hetzelfde als de Brutale 675. We beginnen de trip in de rij-modus Normal, waarmee de Brutale met haar hese uitlaatgeluid en zachte vermogensafgifte licht door het verkeer te dirigeren is en zelfs de erg (te) krappe stuuruitslag ende licht vertraagde gasreactie bij gasgeven in onbelaste toestand haar vergeven is. Op de nog vochtige wegen probeer ik door meermaals op de startknop te drukken de regen-modus uit. De motor voelt ineens een stuk armoediger aan en zodra de gaskraan helemaal wordt opengedraaid wordt door de automatisch erg gevoelig afgestelde tractie controle de ontsteking direct onderbroken. Toch zal menig rijder deze modus onder listige omstandigheden weten te waarderen, maar doorgewinterde ervaren rotten zullen er zeker niet van onder de indruk zijn.

Gelukkig worden de omstandigheden gaandeweg een stuk beter en eenmaal terug in de Normal-modus is het weer een feest om de Brutale door de bochten te jagen en op de tussenliggende rechte stukken vol op het gas te gaan. Mijn ingetogenheid als gevolg van de eerder genoemde spontane ontmoeting met de lokale Gendarmerie smelt als sneeuw voor de zon, en dat is niet vreemd. Deze Brutale biedt eenvoudigweg te veel lol om lange tijd met haar alleen maar door de omgeving te willen tokkelen. Daarvoor werkt ze gewoon te agressief en is daarbij desondanks controleerbaarder en sneller dan de kleine Brutale. Bij elk toerental is simpelweg meer vermogen en meer koppel ter beschikking, waardoor bijvoorbeeld iets van terugschakelen voor een inhaalactie overbodig is geworden.
Fraai in het kwadraad, de drie boven elkaar geplaatste uitlaatpijpjes

Hadden we al gezegd dat de Brutale een lust is om te zien?En dat is alleen maar positief, want de tot op heden hakerige en veel kracht vergende zesversnellingsbak met ongewoon lange schakelwegen zou het verder alleen maar positieve beeld in negatieve zin verstoren. Ook de manier waarop de motor oppakt zodra vanuit gas-dicht het gas weer wordt opengedraaid zou duidelijk spontaner mogen zijn. Hier zet de MV driecilinder een onaangename vertraging in, alsof ze niet weet wanneer ze weer precies op toeren moet komen. Een fluweelzachte vleister is de compacte driecilinder ook niet bepaald – voelbare tekenen van leven dringen tot de rijder door.

Lichtvoetig en uitgesproken wendbaar gedraagt ze zich in het bochtige terrein en laat zich door de geringste druk op het conische stuur op een oor leggen, precies op de manier zoals je het van een motor met deze geometrie – 1.380 mm wielbasis, 95 mm naloop en 23,4° balhoofdhoek – zou mogen verwachten. Snel van richting veranderen gaat de Brutale goed af, en dankzij de straffe instelling van de vering blijft de motor daarbij erg stabiel. Hoewel, de voorvork en de achtershock niet geheel op dezelfde lijn liggen en zijn daardoor van tijd tot tijd beide ietwat uit balans. Dat neemt echter niet weg dat de gekozen basisafstelling voor een sportieve rit binnendoor afdoende zou moeten zijn.Wie er daarentegen voor kiest om met de Brutale op het circuit zijn rondetijden aan te scherpen, heeft het uitgebreide scala aan instelmogelijkheden tot zijn beschikking om de balans tussen voor- en achterwiel te herstellen.

Het sportieve rijwielgedeelte wordt aangevuld met krachtige –radiaal gemonteerde – vierzuiger remklauwen uit huize Brembo, die voor een efficiënte vertraging garant staan. Later in 2013 zal de MV Agusta Brutale 800 ook met een Bosch-ABS systeem leverbaar zijn, zo lieten de ontwikkelaars uit Varese ons desgevraagd nog weten. Op het beste deel van de route, over de heuvels van St-Jean de l’Esterel terug naar het laaggelegen Cannes via de spaghetti aan bochten die N7 heet, geven de remmen veel vertrouwen, zoals eigenlijk voor alles van de Brutale geldt. Hier is de MV helemaal in haar element, ongekend vlot, maar niet te snel dat het je nek zeer zal doen, slokt ze de bochten op met een moeiteloze preciesie en zorgt daardoor voor een fantastische rijervaring.

Conclusie

Amper een half jaar na de lancering van de Brutale 675 B3 heeft MV Agusta de 800cc variant van de nieuwe driecilinder gelanceerd. Een motor die op alle vlakken de superieure versie van de 675 is, maar is nog steeds geen fiets voor alledaags gebruik. De windbescherming is uiteraard minimaal, de 16,6 liter benzinetank niet bepaald groot, het smalle zadel is niet bepaald comfortabel en het accessoire-pakket beperkt zich tot de EAS quickshifter, die voor de heftige meerprijs van € 400 wordt gemonteerd.

Toch, ondanks de tekortkomingen maakt de Brutale een ronduit waardige indruk, ziet er super uit, rijdt ook zo en draagt bovendien de legendarische naam MV Agusta. Dat dit pakket bovendien voor de aantrekkelijke prijs van € 11.390 bij de dealer staat, maakt de Brutale 800 nog extra aantrekkelijk. En voor wie de standaard versie te standaard is heeft MV Agusta ook nog een Italia kleurvariant in het program.

• potente motor, lichtvoetig rijwielgedeelte, duidelijke wheelie-neiging, prijs
• kleine benzinetank, duidelijke wheelie-neiging, gasreactie gas-dicht / gas-open, voelbare vibraties

Technische gegevens