Test: Wunderlich BMW S1000RR Curare

Tekst: Ed Smits
Fotografie: Ed Smits, Matthias Hirsch

Isle of Westerwald TT

Nog voordat ik mijn vraag af heb kunnen maken schiet Wunderlich’s woordvoerder Thomas Hoffman naar binnen om de sleutels van de fiets te regelen. En dat alleen al onderscheidt de Duitse BMW aftermarketspecialist van de meeste aftermarketboeren; ze maken niet alleen specials om hun verkoopwaar op te etaleren, maar er wordt nog mee gereden ook. Fraai in het kwadraat. De TRW Lucas remschijven remmen zoals het Remus uitlaatsysteem klinkt: fenomenaal
Gewoon een stukkie toeren zeggen ze dan. Als ze dit in Duitsland toeren noemen...
En erg goed onderhouden, want dat hier een 10-2010 S1000RR staat met bijna 10.000 km op de teller is de fiets amper af te zien, zo als nieuw als de motor in de stralende zon staat te glimmen.Tot in het kleinste detail over nagedacht, van kleine maar wel praktische spiegel tot waanzinnig fraaie protector van hetm motorblok De door Wunderlich uitgezette tour van een kleine tweehonderd kilometer is bij uitstek geschikt om eens nader met deze speciale uitvoering kennis te maken, en bovendien worden we persoonlijk door Hoffman, die in zijn jonge jaren nog actief heeft geracet, tijdens deze trip begeleid. Wat heet begeleid, met mijn keuze op deze S1000RR Curare gevallen geeft Hoffman snel opdracht een naakte uitvoering van BMW’s Superbike van een podest te halen, om ons met een waardige machine voor te kunnen rijden.

Als ‘Herr Hoffman’ niet veel later zijn chique bedrijfskleding heeft ingeruild voor een kekke raceoveral met bijpassende –en uiteraard van donker vizier voorziene- helm begin ik me serieus af te vragen of ik wel voor deze trip de juiste kleding heb meegenomen. Mijn textielen outfit in combinatie met een jethelm staat in schril contrast met de ‘dat wordt weer knallen vandaag’ outfit van de Duitser, maar ik laat me daardoor niet van de wijs brengen. Per slot van rekening is dit vandaag een soort van puzzelrit, waar erg veel BMW fans op af zijn gekomen die zich voornamelijk per GS weten te verplaatsen. Bovendien past het schrille contrast wel bij deze Curare, die geheel tegenstrijdig van zadeltassen en een kleine tanktas is voorzien. Om te toeren dus, en daar past mijn outfit prima bij, toch?

Dat ik de plank niet verder mis had kunnen slaan wordt me vijf minuten bij Wunderlich vandaan al snel duidelijk, als door ‘Herr Hoffman’ het tempo op het kleine tweebaans wegstuk binnen no-time naar boven de 200 km/u wordt gebracht. Op het achterwiel welteverstaan.… Met mijn helm plat op de tank schiet ik achter de naakte BMW aan, en prijs de windbescherming van ‘mijn’ Superbike, De waterdichte S1000RR Sportsbag tanktas is met 10 liter groot genoeg om zaken als je telefoon en knip, terwijl de van waterdichte binnentassen voorziene 20-25 liter zadeltassen groot genoeg zijn voor je 'weekend weg' kledingoutfit
...dan zijn we vandaag zeker in de Isle of Westerwald TT verzeild geraaktdie dankzij de kuip-verhoger en bobbelruit werkelijk fenomenaal is en mij al snel doet vergeten dat een integraalhelm toch echt een betere keuze zou zijn geweest. De reden voor deze ombouw is trouwens niet alleen vanuit functioneel, maar ook vanuit praktisch oogpunt gedaan. Door de bovenkuip middels vulplaten enkele centimeters hoger te monteren kon het brede “Power Sportego” superbike stuur worden gemonteerd zonder dat daarbij in de kuip moest worden gezaagd.

Het mooie is bovendien dat aan het kuipwerk niets vreemds is te ontdekken. Sterker, het is dat we door Wunderlich zelf op de verhoging waren gewezen, anders hadden we het waarschijnlijk geeneens opgemerkt. Door toepassing van de raisers konden de standaard spiegels niet meer worden toegepast, maar dat werd slim ondervangen door een spiegel aan het uiteinde van het stuur te monteren. Zoals Buell en Harley-Davidson dat al decennia lang plegen te doen. Subliem en bovendien geeft de kleine linker spiegel beter zicht naar achteren dan het standaard exemplaar zou doen, simpelweg vanwege het feit dat je nu niet meer door, maar onder je arm naar achteren kunt kijken.En dat is bij deze ook in Duitsland niet bepaald legale snelheden wel zo geruststellend, om vlug te kunnen checken of er geen zwaailichten achter ons zitten. Naast de spiegels hebben ook de standaard knipperlichten en de achterlicht unit het veld geruimd, voor led-verlichting die op het eerste oog haast niet te ontdekken is. De knippers voor zijn subtiel in boven het 25-years logo gemonteerd, terwijl de kleine tussen de zadeltassen gemonteerde Kellermann knippers achter tevens als achterlicht én remlicht dienst doen. Hierdoor kon tevens een raceklaar kontje worden gemonteerd, dat het giftige karakter van de fiets nogmaals onderstreept.

Giftige pijl

Waar de naam Curare, die Wunderlich deze speciale S1000RR heeft meegegeven, je snel aan het Engelse curious doet denken blijkt er een heel andere reden aan de benaming van deze opmerkelijke BMW ten grondslag te hebben gelegen. Curare is namelijk het gif dat door de Braziliaanse Indianen in het tipje van hun pijlen werd gebruikt, ofwel een ‘giftige pijl’, en daarmee hebben de Duitsers de spijker precies op z’n kop geslagen. En eigenlijk ook weer niet, want waar de eerste generatie S1000RR sowieso al een giftige slang was waarvan je wist dat er een dag zou komen dat ‘ie je zou bijten, is deze Curare eigenlijk verre van dat.

Natuurlijk, de motor heeft nog steeds een enorme boost zodra het cijfer 7 op de toerenteller is gepasseerd, maar is bij lange na niet zo imponerend als de standaard 2010 versie dat deed. Met dank aan de Intermediate Performance Box, die voor een optimalisering van de koppelkromme heeft gezorgd en de karakteristiek van de vermogensafgifte heeft verfijnd.Nu zou je hieruit af kunnen leiden dat Wunderlich de motor tammer heeft gemaakt, maar dat is zeker niet het geval. Dat de motor minder imponerend aanvoelt ligt ‘m puur in het feit dat het vermogen nu veel lineairder wordt opgebouwd en de koppelkromme nog strakker dan een biljartlaken is geworden. Al vanaf tweeduizend toeren pakt de Curare goed op, en heeft daarbij een mooie donkere roffel uit het Remus uitlaatsysteem, die overgaat in een verslavende huil zodra het gas flink wordt opengedraaid. Zo zien, erm… horen we dat graag, relatief stil als er rustig door de dorpjes wordt gereden, en verslavend racy zodra op de bochtige wegen er flink kan worden geknald.

Zo gelijkend en tegelijkertijd tegenstrijdig als de naam Curare is, zo is ook het design waarbij de historische zacht blauw/oranje Gulf racekleuren het sportieve karakter van de fiets onderstrepen, terwijl tegelijkertijd de zadeltassen en een kleine tanktas ‘m als toerfiets neerzetten. De reden daarvoor is simpel, maar tevens verdomd doordacht. De specials van Wunderlich zijn in principeWunderlich heeft alle registers opengetrokken om de motor tot op het bot instelbaar te maken, van erg fraaie hendels...
Comfortabel genoeg om op en neer naar Saint Tropez te knallen, zeg je? Nou erm, wat dacht je ervan als we...
Tot naar eigen smaak te plaatsen stuur en volledig instelbare remschakelset. Bij de kroonplaat is een 12 volt stekker aangebracht, om bijvoorbeeld je navigatie op aan te sluiten  in eerste instantie rijdende vitrinekasten, waar zo’n beetje alles op wordt gemonteerd wat voor dat bepaalde model verkrijgbaar is, en dus is het logisch (en simpel) dat deze items zijn gemonteerd.Het doordachte is echter dat hiermee tevens de toereigenschappen van de fiets worden onderstreept, die dankzij de verbeterde zithouding aanzienlijk zijn verbeterd. Het ‘ActiveComfort’ SportEgo zadel zit niet alleen comfortabeler, maar biedt tevens meer grip waardoor je minder snel over het zadel zult schuiven, terwijl het boven de kroonplaat gemonteerde brede ‘Power Sportego’ superbike stuur je een erg ontspannen zitpositie geeft. Volgens Wunderlich biedt de Curare zo veel comfort dat je probleemloos even vlug op en neer naar Saint Tropez kunt knallen voor een frisse duik in de Middenlandse Zee, en daar is volgens ons geen woord van overdreven.

Sterker, de zoektocht naar een alternatief voor de hedendaagse supersport, die met een surplus aan vermogen en een té zeer op het circuit georiënteerde zithouding voor op straat een beetje te veel van het goede is geworden, levert dit als perfect compromis. Na ruim vijf jaar geleden mijn eigen 998 supersport te hebben ingeruild voor een naked Corsaro 1200 heeft mij de ervaring geleerd dat nakeds weliswaar veel wendbaarder zijn, maar ook beduidend minder comfort hebben waardoor dat weekendje Dolomieten alsnog veel afzien is. Deze S1000RR Curare biedt echter het beste van beide werelden: een aanzienlijk comfort dat voor een echte toerfiets haast niet onder doet, gecombineerd met het vermogen van een 200 pk supersport én de wendbaarheid van een naakte stuurfiets. Geen wonder dat de Duitsers al meer dan twintig jaar lang hun supersports van ‘superbike-lenker’ ombouwkits voorzien.

Volgens Thomas Hoffman is bij de Curare veel aandacht aan de geometrie van de fiets besteed. Om meer gewicht op het voorwiel te krijgen is de voorvork iets door de kroonplaat gezakt, terwijl voor het zadel nog een 2 of 4 centimeter hoger zitkussen beschikbaar is,waarmee je nóg actiever op de motor zult gaan zitten en de fiets nóg gemakkelijker te sturen zal zijn. De uit hoge-sterkte aluminium zelf ontwikkelde en bijzonder fraai ogende kroonplaat weegt slechts 1.800 gram, heeft TÜV goedkeuring en heeft ingebouwde aansluitpunten voor remleidingen, waardoor voor het brede superbike stuur geen nieuwe remleidingen zijn vereist.

De vering is rondom op Öhlins gezet, langs achteren een compleet instelbare Öhlins shock terwijl de standaard voorvork inwendig van Öhlins veerwerk is voorzien. Hetgeen de fiets absoluut ten goede is gekomen. Goede vering is het halve werk, zo had ons vorig jaar nog de van Öhlins voorziene Triumph Daytona 675R in een supersport vergelijkingstest met de 848 en GSX-R750 geleerd, en dat wordt bij deze S1000RR Curare andermaal onderstreept. De motor voelt te allen tijde bijzonder strak, maar wist ook de oneffenheden van het bij tijd en wijle minder strak Westerwalds asfalt goed te absorberen. Om de motor helemaal op je eigen lengte en gewenste zithouding aan te passen is een compleet instelbare rem-schakelset gemonteerd en zijn de VarioLever rem- en koppelingshendel in zowel lengte als bereik in te stellen.

Conclusie

Het is een zeer herkenbaar probleem, waar de afgelopen jaren al menig sportieve motorrijder voor zal hebben gestaan: supersport blijven rijden, met alle ongemakken  (en snelheids-remmende maatregelen van de overheid) van dien , of stap ik over op een alternatief, dat op zijn beurt ook weer voldoende nadelen kent. Allroads sturen als de bliksem, zijn erg comfortabel maar zijn verre van strak en totaal niet geschikt op het circuit, terwijl je met een naked nog wel een circuitdag zult kunnen meepikken maar op weg naar de Alpen niet bepaald vrolijk zult worden.

Voor al deze sportieve motorrijders heeft Wunderlich dé oplossing voor dit probleem. De Wunderlich BMW S1000RR Curare is op het oog nog steeds een gewone supersport, maar heeft dankzij de verbeterde ergonomie en het brede superbike stuur het beste van alle werelden gecombineerd. Knallen als een supersport, sturen als een naked en comfortabel als een tourbuffel. En het ziet er bovendien ook nog eens zeer appetijtelijk uit. Als dat niet Wunderlich is…

En nou effe eerlijk jongens, wat vonden jullie van mijn rijstijl?

• Waanzinnige looks, verbeterde ergonomie, superbike-lenker ombouw
• hij is niet te koop, we moesten ‘m weer terug geven

Meer foto's van deze Wunderlich BMW S1000RR Curare zijn in onze wallpaper sectie terug te vinden.

Technische gegevens