Tekst: Ed Smits
Fotografie: Target Press

Ninja DNA

"Wasss! Eine Dreihundert?" De reactie van de Duitse Fireblade rijder, wiens mond van verbazing openvalt als we hem vertellen dat hier toch écht de nieuwe Ninja300 staat, spreekt boekdelen en is het levende bewijs dat Kawasaki met de ontwikkeling van de nieuwe Ninja300 de juiste weg is ingeslagen. De motor is van een afstand haast niet van zijn grotere Ninja broers te onderscheiden en alleen daarom al een volwaardige aanvulling op Kawasaki’s Ninja Turtle familie. De messcherpe lijnen van de huidige Ninja fietsen, de bredere vormgeving,
De kuip is naadloos afgewerkt, waarbij designvinnen van de ZZR1400 zijn overgenomen. Het duozitje is nu platter uitgevoerd, waardoor je gemakkelijker een kistje bier mee kunt nemen. Handgrepen zijn fraai in de onderkant verwerkt

Hoezo voor lol heb je op z'n minst 200 pk nodig? Alhoewel, dat zal die 1000 rijder best nodig hebben om deze Ninja op 't rechte stuk weer bij te komen...

De demper is voorzien van een fraai hitteschild, waar we met de neus van de laars op de step telkens met de hak op tikten. De scherpe lijnen van de grote Ninja's zijn ook in deze 300 terug te vinden
de dubbele koplampen die erg aan de ZX-6R doen denken en het korte ZX-10-achtige kontje, waar warempel nog een beugelslot in op kan worden geborgen, geven de fiets de looks van een échte supersport en daar was het bij Kawasaki ook precies om te doen. Uit onderzoek was namelijk gebleken dat de jeugd supersport machines nog steeds de vetste porno op de markt vinden, die dankzij de nieuwe rijbewijs wetgeving voor die begin-twintiger onbereikbare machines zijn geworden. En dus ontstond het idee de Ninja250 een meer volwassen uitstraling te geven en daarmee in te spelen op de vraag vanuit de markt.

Die nieuwe jeugdige motorrijder in Spee is namelijk precies waar Kawasaki zich met deze nieuwe Ninja300, die voldoet aan de eisen van het ophanden zijnde A2 rijbewijs, op heeft gericht. Als concurrentie werd tijdens de prestentatie met name Honda aangehaald, dat met de CBR250R en NC700 modellen ook hete hangijzers in het A2-rijbewijs segment heeft zitten. Nu zijn die NC modellen al van een heel andere planeet, maar ook de vorig jaar geïntroduceerde CBR250R kan qua design niet tippen aan deze Ninja 300. Met name die looks moeten volgens Kawasaki de sleutel tot een nóg groter succes gaan worden. Nog groter, want met 13.600 verkochte units alleen in Europa deed de huidige Ninja250 het al boven verwachting goed. Per slot van rekening was de motor oorspronkelijk voor de Aziatische markt bedoeld en met een ‘we zien wel of ’t aanslaat’ ook naar Europa geëxporteerd. Dat Kawasaki met de huidige Ninja250 met name de jeugd al goed weet aan te spreken is gebleken uit onderzoek, dat liet zien dat zo’n 40% van de Europese Ninja rijders jonger is dan 24 jaar. Ook weten veel vrouwen de motor te waarderen, van alle Ninja250 klanten is maar liefst 22% vrouw.

Was de oude Ninja250 dus blijkbaar al de perfecte manier om als twintiger het hart van een motorbabe te winnen, dan moet dat met deze Ninja300 helemaal een kippetje-eitje zijn geworden. Kawasaki claimt zelfs dat de fiets de concurrentie in het 250 segment in één klap op grote Twee gebroken ribben en een geperforeerde long konden Ed niet overtuigen de introductie van de Ninja300 te laten gaanachterstand heeft gezet, maar dat is iets te kort door de bocht met een fiets die met 296cc over een grotere cilinderinhoud beschikt.Van de andere kant, zolang je binnen de regels van de wetgeving blijft, waarom zou je dan niet een fiets over wat meer ademkracht laten beschikken? Ten opzichte van voorganger is de cilinderinhoud dus met een kleine twintig procent gegroeid, evenals het vermogen dat met zes pk is toegenomen naar nu 39 pk. Dat mag voor de verwende dikke duizend rijder niet bepaald indrukwekkend klinken, maar die zal toch verdomd goed z’n best moeten doen om deze jongen op het korte bochtige werk bij te houden. Volgens Kawasaki heeft de fiets in zesde versnelling een vergelijkbare trekkracht als de Ninja 250 een versnelling lager, en dat zou best wel eens waar kunnen zijn. Bij tempo 120 in zesde versnelling even een auto inhalen was geen enkel probleem, en dat was bij z’n voorganger toch echt wel anders.

"Wat!!! Een Driehonderd?" Met de Ninja300 zal je vaker dan je lief is moeten uitleggen dat het écht maar een driehonderdje is 

Naast dat Kawasaki de cilinderinhoud tot 296 cc heeft vergroot hebben de engineers nog een waslijst aan vernieuwingen aan het motorblok doorgevoerd. Meest indrukwekkende is de F.C.C. Assist & Slipper Clutch, ofwel een geavanceerde antihop koppeling die naast een slipperfunctie bij bruut terugschakelen bovendien voor een lichter gevoel in de koppeling moet zorgen. Prima sturen in het Thüringerwald. En dat met haast Spaanse temperaturen, beter dan dit kan bijna nietVolgens Kawasaki is de nieuwe koppeling 25% lichter te bedienen en om dat uit te testen hadden de Japanners zelfs een Ninja250 meegenomen. Nu is iets als een F.C.C. Assist (het onderdeel van de koppeling wat dus verantwoordelijk is voor die lichtere bediening) op elke fiets aan te bevelen, maar een antihop koppeling op een fiets die al bijna geen motorrem heeft is technisch gezien eigenlijk totaal overbodig. De antihop koppeling, die trouwens wel verbluffend goed z’n werk bleek te doen, is door Team Green dan ook niet uit noodzaak, maar puur als gimmick op de Ninja300 gezet. Onder het motto: “We hebben de techniek in huis, dus waarom zullen we het dan niet toepassen?”

De 296cc paralleltwin van de Ninja300 is net als de grotere Ninja broers voorzien van benzine-injectie met dubbele gasklephuizen, die voor een soepele maar wel directe gasrespons moeten zorgen. Ten opzichte van de oude 250 zijn de gasschijven vergroot naar 32 mm (was 28 mm) voor de hoofdklep en 40,2 mm (was 35,5 mm) voor de sub-gasklep. Ook de inlaatkleppen zijn vergroot en meten nu 23,5 mm (was 22,5 mm), terwijl de zuigers korter (- 7,5 mm), lichter (121,6 >> 117 gr.) en vlakker zijn gemaakt om een efficiëntere verbranding te realiseren. Opmerkelijk genoeg heeft Kawasaki de compressie verhouding van de fiets flink verlaagd, van 11,6:1 naar 10,6:1, om daarmee de bedrijfstemperatuur in de cilinder te verlagen wat op zijn beurt de betrouwbaarheid weer ten goede moet zijn gekomen. Dankzij het lagere gewicht van de zuiger kon het maximum toerental op 13.250 worden gelegd, ondanks het feit dat de slag is vergroot. En net als z’n grotere broers zijn ook nu de cilinderbussen uit aluminium vervaardigd, wat de warmteafvoer ten goede is gekomen. Tot slot is ook het uitlaatsysteem compleet vernieuwd, met nu dikkere uitlaatbochten (25,4 >> 28,6 mm), een grotere tussenpijp (35 >> 38,1 mm) en een forsere einddemper die qua looks als twee druppels op die van de ZX-10R lijkt.

Des te groener…

Dat Kawasaki z’n huiswerk verdomd goed heeft gemaakt blijkt al snel als we vanuit ons hotel in Mainz vrij snel de snelweg op worden gedirigeerd. Het vroege tijdstip van de dag maakt de weg drukker dan normaal, maar desondanks slagen we er al snel in de topsnelheid van de fiets uit te testen. En dat viel zeker niet tegen. Bij een kleine 140 km/u greep de begrenzer in vierde versnelling in,
Tweezuiger remklauw met 290 mm wavedisk staat garant voor goed ankerwerk, zolang je geen Moto3 race aan het rijden bent. Het display met centraal geplaatste toerenteller is overzichtelijk en goed afleesbaar, enkel de controlelampjes zijn niet goed zichtbaar in een felle zon

"Nee echt ik zweer 't je jongen, dit is echt een Ninja300." Pfff, hoe vaak moeten we dat nog zeggen vandaag?

De trillingsvrije spiegels mogen zeker gezien worden, maar 't is dankzij z'n vorm wel even uitkienen om een goed zicht naar achteren te krijgen. Uit de demper klinkt een leuke roffel, zeker als je continue in het vijfcijferige toerengebied zit. De nieuwe wielen zijn qua design afgeleid van de ZZR1400om datzelfde bij 167 km/u in z'n vijfde versnelling te doen. In zesde versnelling werd de begrenzer niet gehaald, maar hield het verhaal bij 184 km/u helaas voor mij op. Dat zal echter ongetwijfeld meer aan het surplus aan kilo’s van uw redacteur dan het gebrek aan vermogen bij de fiets hebben gelegen. Zeker weten dat met een lichtere rijder en iets meer slipstream je dicht in de buurt van de 200 km/u grens zult weten te komen. De motor is op topsnelheid ook nog eens verrassend stabiel. Tenminste, zolang je niet samen met je collega journalisten in Moto3 stijl elkaar op de snelweg af probeert te troeven. Met tempo 180 plus op de klok, tussen twee andere Ninja’s ingeklemd, begon mijn fiets lichtjes te pendelen waardoor wijselijk de gaskraan even werd gesmoord. Per slot van rekening zijn twee gebroken ribben voorlopig meer dan genoeg.

Vanuit de snelweg vervolgt de route zich naar het centrum van Frankfurt, waar de stadse kwaliteiten van de fiets kunnen worden getest. Het motorblok is soepel en sterk genoeg om met het alledaagse verkeer mee te komen, en ook de Thaise banden bieden hier voldoende grip. De zithouding is redelijk sportief, maar dan zonder dat het oncomfortabel wordt en dankzij het smallere zadel kunnen nu de voeten gemakkelijker aan de grond worden gezet. Voor het comfort zijn de clipons boven op de kroonplaat gemonteerd, terwijl de voetsteunen net als bij z’n grotere broers ditmaal geheel uit aluminium zijn vervaardigd. Hetgeen men wist te realiseren door het motorblok ditmaal in rubber op te hangen, waardoor de lompe rubber voetsteunen achterwege konden blijven. En ook dat miste zijn uitwerking niet, niet alleen is het motorblok over de hele range nagenoeg trillingsvrij, bovendien bieden de aluminium voetsteunen veel grip en ziet het geheel er beduidend sportiever uit.

Vooruit, het is geen Times Square, maar hartje Frankfurt is ook geen verkeerde metro pool. Doen wij uiteraard wel in stijl...

Het hobbelige bij tijd en wijle kasseien wegdek wordt door de soepele vering goed geabsorbeerd. Ten opzichte van de Ninja250 is de setting van de vering juist soepeler gemaakt om meer comfort op hobbelige wegen te creëren, terwijl dit niet ten koste moet zijn gegaan van stabiliteit op bochtige stuurwegen. Des te bochtiger, des te stuurt ie... Met recht een gifgroene Ninja TurtleEen van de lessen die Kawasaki uit het verleden had geleerd, waar de Ninja250 was gepositioneerd voor in de stad bleken de 13.600 Europese eigenaren veel meer dan dat met de machine te doen. Ongeveer een derde gebruikt de fiets daadwerkelijk voor in de stad, een derde rijdt er ook mee op de snelweg terwijl het resterende derde deel de Ninja250 ook gebruikt om ’s weekends mee te sturen. Qua comfort hebben we in de stad dan ook weinig reden tot klagen, de kasseien worden als een flanellen laken geabsorbeerd waardoor ook in de stad brutaal kan worden gestuurd. Ondanks de – zeker voor de locatie en tijd van het jaar – ongebruikelijk hoge temperatuur van ruim 25 graden is de zit op de fiets relatief fris. Waar zijn voorganger onder deze omstandigheden graag een bakoven wilde worden is bij de Ninja300 de warmelucht stroom van de radiateur aangepast, waardoor de warme lucht niet zozeer via de gaten in de zijkuipdelen maar langs de onderkant van het motorblok worden afgevoerd. En je er als rijder dus geen last meer van hebt.

Zo comfortabel als de fiets is in de stad, zo strak kan er met de machine binnendoor worden gestuurd. De motor voelt beduidend sterker dan het vorige model, zoveel dat je haast zou vergeten met ‘slechts’ 296cc onderweg te zijn. De koppeling laat zich vederlicht bedienen en de versnellingsbak is trefzeker. Enkel bij schakelen zonder koppeling wilde de bak wel eens in tweede versnelling blijven hangen, maar buiten dat hadden we daar niets op aan te merken. Om normaal met het verkeer mee te rijden is de motor opmerkelijk goed schakellui te rijden, maar het feest werd pas echt leuk nadat na de lunch een Volgende keer extra kneesliders meenemen. Gaat wel erg hard zo...Garmin op de fiets was gezet en wij met een “We zien jullie straks wel terug bij het hotel” onze eigen weg konden gaan. Wat in ons geval betekende dat samen met de andere collega’s van de Nederlandse afvaardiging de resterende honderd (stuur)kilometer in iets meer dan vijf kwartier werden afgelegd.

We zeiden het al, de Ninja300 voelt sterker aan dan zijn papieren cijfers doen vermoeden, wat zich op de Duitse slingerwegen vertaalde in een drietal Ninja vechters die alles en iedereen in wisten te halen. Nu waren ook de meest diverse motorrijders onderweg, en aan een chopperrijder is niet zoveel eer te behalen, maar zelfs een sportief rijdende Porsche moest er aan geloven. Een indrukwekkende acceleratie a la ZZR1400 kun je uiteraard wel vergeten, maar in het gebied tussen de 8.000 en de toerenbegrenzer ging de Ninja300 toch behoorlijk rap van z’n plaats. Het motorblok is nu in rubbers opgehangen, waardoor de 39 pk sterke 296 cc paralleltwin ondanks zijn 6 mm verlengde slag geheel trillingsvrij loopt. Hierdoor konden échte supersport voetsteunen worden toegepastHet meest hielden we 'm echter in het vijfcijferige gebied, waarbij opviel dat de motor zijn vermogen vasthoudt tot in de begrenzer, wat 'm toch een best brede powerband geeft. De Ninja voelde daarbij ook nog eens behoorlijk strak aan, met dank aan het verstevigde buizenframe. Pas bij het uitpersen van de laatste paarden in snelle bochten en op niet biljartlakenstrak asfalt wilde de fiets aan de achterkant wat gaan pompen, maar dan nog bleef de fiets goed onder controle te houden en mooi zijn lijn volgen. Niet op het niveau van een dikke supersport, maar dat hoef je van een driehonderd ook niet te verwachten. Ondanks dat de Ninja nu over een 10mm bredere achterband beschikt is ie nog steeds met speels gemak de hoek om te krijgen. Ook op de remmen hadden weinig tot niets aan te merken. Voor het publiek en inzetgebied waarvoor de fiets is bedoeld zijn de remmen prima geschikt, maar voor een circuitdag zal je snel wat meer bite willen hebben.

Over accessoires is meteen goed nagedacht. Voor diegenen die 'm nóg vetter willen maken. De LeoVinci uitlaat is trouwens CE goedgekeurd

Conclusie

Mean Green Ninja machine. Probeer die maar eens te overbluffen

Met de lancering van de Ninja300 heeft Kawasaki een straffe fiets neergezet die niet alleen de jeugdige aanstaande motorrijders en vooral ook motorrijdsters zal doen watertanden, maar die ook een ervaren motorrijder niet snel teleur zal stellen. De fiets beschikt over een motorblok dat zondermeer sterker aanvoelt dan z’n 296 cc en 39 pk zouden doen vermoeden, heeft de volwassen look van een échte Ninja supersport die zelfs menig fervent supersport-rijder zal doen verbazen en beschikt daarbij ook nog eens over stuureigenschappen die de naam Ninja zonder twijfel waardig zijn.

Het zal dan ook vreemd moeten gaan wil de fiets voor Kawasaki geen kassucces gaan worden. De motor is geschikt voor het aanstaande A2 motorrijbewijs en hoewel de prijs nog niet is bekend is Kawasaki er alles aan gelegen hem niet duurder te gaan maken dan het huidige model, wat neer zal komen op een prijs van rond de € 5.500 voor het niet ABS model. En dat is niet duur voor een fiets bomvol techniek waarmee je zekers te weten de blits zult gaan maken. Zorg als thuiswonende jeugdige motorrijder wel voor een goed beugelslot, anders is de kans groot dat ie uit de schuur is verdwenen. Is je vader er even een blokkie mee om…

• porno looks, afwerking, krachtig voor z’n klasse, stuureigenschappen
• hak laars tegen beschermkap uitlaat, te zachte vering voor extreem snel stuurwerk

Technische gegevens

Naast Mean Green is de Ninja300 ook leverbaar in Robijn Black Velvet