Test: Kawasaki VN900

Essence

Soms zijn er van die motoren die je vanaf het begin verrassen. De Kawasaki VN900 was zo"n motor. Tenminste, voor wat mij persoonlijk betreft. Cruisers beginnen steeds meer "mijn ding" te worden, en dus was ik ook niet bepaald rouwig toen bij Kawasaki in Hoofddorp deze nieuwe cruiser mij buiten al stond op te wachten. Uitblinkend in opvallende eenvoud. Geen grappige cq. scheeuwende extra"s, geen speciale details of coole gadgets, maar pure eenvoud. Meest in het oog springend was nog wel de - in het zonlicht schitterende - diep rode kleur. Waar andere fabrikanten de moeilijkste dingen verzinnen om een motor maar hip en cool te maken gaat Kawasaki met de VN900 terug naar de essentie: relaxte houding, lekker toeren en dat alles zonder problemen. Want hoewel alles minimalistisch opgezet is, werkt het wel allemaal superbe.

En eigenlijk is dat best lekker voor een chopper. Kijk waar de term vandaan komt; in het verleden werd een van alle luxe voorziene motor uit elkaar gehaald en enkel het hoognodige werd behouden. De essentie van een zijn met de weg en geen randzaken om je mee bezig te houden. Misschien zal niet iedereen dit met me eens zijn maar voor mij is motorrijden de natuur voelen alles om je heen volledig tot je nemen met zo min mogelijk afleiding zoals je dat bijvoorbeeld in een auto hebt. Sommige motoren beginnen steeds meer op auto"s te lijken, zoveel knopjes, gadgets en onnodige hulpmiddelen dat je eigenlijk door de bomen het bos niet meer ziet. Of in dit geval de omgeving of het rijdersgevoel. Nou hebben we in Nederland - helaas - niet de mogenlijkheid om te genieten van schitterende bergen of mooie uitzichten, maar verplaats je per VN900 en je zult - met dank aan de relaxte rijstijl - meer een meer van dit kikkerlandje kunnen genieten. Zo verging het ons in ieder geval. Daar waar normaal gesproken je al snel de neiging hebt om je toerrit tot de "geijkte wegen" te beperken werden ditmaal juist die alternatieve wegen aangesproken. Hoezo gek worden van 60-kilometer zones? Gewoon relaxed toeren om de essentie van het motorrijden terug te vinden...

Tekst: Robert-Jan Dijkman
Foto's: René van de Ven