Test: Kawasaki KLR650
Last of the Mohicans
| Inhoudsopgave |
|---|
| Test: Kawasaki KLR650 |
| Vreemde Eend |
| Weg van de Snelweg |
| Middle of the Road |
| Conclusie |
| Nakaarten |
| Technische gegevens |
Is er in motorland, waar men is verwend met hoge vermogens en superstrakke rijwielgedeeltes, nog plaats voor de eenvoud? Dat moet men zich bij Kawasaki hebben afgevraagd toen men verleden jaar de beslissing nam om de KLR650 niet meer naar Nederland te importeren. Want wie zit er tegenwoordig nog te wachten op een simpele ééncilinder met amper 40 pk? Toen Kawasaki in 1987 de KLR650 op de markt bracht, was het een motor die voornamelijk voor off-road gebruik werd neergezet. Een markt die destijds, mede dankzij de successen van John van de Berk en Dave Strijbos in de motorcross, een behoorlijke populariteit mocht genieten. Een markt waar de grote vier goed vertegenwoordigd waren. Yamaha had de XT, Honda de XL, Suzuki de DR en Kawasaki dus de KL. Zoals nu de supersports als warme broodjes over de toonbank gaan, ging het toen met de off-road. Want ook toen gold: 'Race on Sunday, sell on Monday'.
Euro 2
Maar er zat ook een keerzijde aan die medaille. Want met de groei van deze motoren groeide ook de overlast. Milieubewegingen kregen steeds meer macht waardoor off-road rijden in Nederland steeds meer in de verdomhoek terecht kwam. Zand- en bospaden werden afgesloten voor motorrijders, hetgeen de speeltuin voor dit soort motoren alleen maar kleiner maakte. Tel daar de steeds strenger wordende emissie eisen van Euro-2 en Euro-3 bij op en het is meteen duidelijk waarom men bij Kawasaki Europe besloot deze motor uit het modellengamma te nemen.
Back to basic 
Maar is dat eigenlijk wel allemaal zo? Zouden we ons anno 2004 niet meer kunnen vermaken op een off-road georiënteerde motorfiets, waarbij eens niet het vermogen maar eenvoud de uitblinkende factor is. Om dit te beoordelen deden wij een beroep op Kawasaki specialist bij uitstek Nol Bikker in Noordeloos, die de laatste motoren van deze evergreen nog in de krat heeft staan. Een nostalgische test waarbij we terugblikken op 18 jaar traditie, want hoe je het ook wend of keert, we hebben het hier over 'the last of the Mohicans'.
Tekst: Ed Smits
Fotografie: Ed Smits/Edwin Loos