World Superbikes - Valencia: Supersport

Sofuoglu op titelkoers?

En dat is drie!

Vorig seizoen op zoek naar zijn eerste overwinning, nu al drie!

Constant presteren is een voorwaarde om hoog te kunnen eindigen in een kampioenschap. Als je dan ook nog eens constant weet te winnen heb je een goede kans om (wereld-)kampioen te worden. Kenan Sofuoglu, de jonge Turkse coureur in dienst van het Nederlandse HANNspree Ten Kate racing team ligt aardig op koers! Uitgezonderd de race op het Australische Phillip Island, waar Fabien Foret wist te winnen met de nieuwe Kawasaki ZX6-RR, heeft Sofuoglu de andere drie races op zijn naam geschreven. Ook die van gisteren op het het "Circuito de la Communidad Ricardo Tormo" te Valencia.

Kenan Sofuoglu:

Ik ben echt heel blij. De droge omstandigheden hebben ertoe bijgedragen dat ik het podium kon halen. Het is voor mij belangrijk om gedurende de gehele race op een goede positie te rijden. Toen de drie rijders onderuit gingen, wist ik dat ik er minder hard aan hoefde te trekken. Ik probeerde dezelfde voorsprong te behouden zonder té hard te gaan. Als je door niemand bedreigd wordt, dan is dat niet nodig. Ik kon op mijn pitboard zien dat het gat hetzelfde bleef, dus ik wist dat er niemand dichter bij kwam en ik hoefde dus niet harder te gaan. Ik ben in ieder geval erg blij met de overwinning. Ik wil mijn team bedanken voor het harde werken. Ze geven me altijd het beste en ik wil graag het beste teruggeven.

De vanaf polepositie gestartte Kenan Sofuoglu dook als koploper de eerste de linker in en voerde vier ronden het Supersportveld aan. Ook tijdelijk teamgenoot Andrew Pitt, die de geblesseerde Sébastien Charpentier verving, ging direct tot de aanval over en nestelde zich na enkele bochten achter Sofuoglu. Barry Veneman kende een wat moeizame start en kwam na de eerste ronde als twaalfde door. Andrew Pitt en Pere Riba wisselden een keer van positie en de geblesseerde Kevin Curtain stootte in de vierde ronde verrassend naar de leiding. De goede man zal best wat pijnstillende middelen hebben genomen want na zijn val op Donington Park reed hij deze wedstrijd met maar liefst acht schroeven en twee metalen platen in zijn lichaam.

Hier Curtain nog vóór Sofuoglu, Riba, Fujiwara en Pitt.

Na zo"n zes ronden reden Sofuoglu, Curtain en Riba op kop, op korte afstand gevolgd door het duo Pitt en Fujiwara. Die laatste was middels een knappe inhaalrace opgeklommen nadat hij vanaf zijn tweede startplek slecht uit de startblokken was gekomen en na de eerste ronde doorkwam op de negende plaats. Veel hielp het niet want in de negende ronde sloeg het noodlot toe, zéker voor Fujiwara. Nadat Sofuoglu de leiding weer had overgenomen van Curtain wilde die nog van geen opgeven weten en prikte de World SSP Yamaha weer vóór de HANNspree Ten Kate Honda waardoor er even contact was! Sofuoglu wist aan de leiding te blijven maar ook Pere Riba wilde profiteren van het duel tussen de twee. Hij zag zijn kans schoon maar maakte eigenlijk geen kans om Curtain op die plek te passeren en kwakte met zijn Gil Motor Sport Kawasaki tegen het Spaanse asfalt en nam de onfortuinlijke Curtain in zijn val mee.  Katsuaki Fujiwara dacht de glijdende Riba nog te kunnen ontwijken maar kreeg de Spanjaard voor zijn voorwiel en ging ook tegen de grond. Fujiwara raapte zijn Althea Honda op en vervolgde de race maar eindigde op de achttiende plaats, zonder punten. Kevin Curtain leek last te hebben van zijn geblesseerde sleutelbeen maar onderzoek in het ziekenhuis wees uit dat die blessure niet verergerd was. Hij had "slechts" een snee van 20cm in zijn dijbeen, veroorzaakt door de voetsteun die op een haar na een slagader mistte, die gehecht moest worden.

Pere Riba:

Ik reed goed en voelde me op mijn gemak maar ik zag Sofuoglu aan de kop wegrijden en Kevin (Curtain red.) had zijn achterband opgebruikt en verloor tijd. Hij ging wijdt omdat zijn achterband spinde in de laatste bocht en ik dook er in aan de binnenkant. Hij kwam toen terug en we raakten elkaar en gingen tegen de grond. Ik ben écht teleurgesteld omdat ik zéker wist dat deze race van mij was, 100%. Ik weet dat omdat ik zag hoe snel Fabien (Foret, die vierde werd red.) naar voren kwam in het laatste gedeelte van de race op een zelfde machine als die van mij.

Doordat deze drie coureurs uit de kopgroep wegvielen was de spanning er eigenlijk ook wel uit. Hoewel? In de laatste zes ronden kwam daar ineens Gianluca Nannelli opzetten met de SC Carrachi Ducati.

Met zevenmijlslaarzen, waarvan er ook nog eens één los zat, en op haren en snaren kwam hij dichterbij aan Andrew Pitt. Het was fanatastisch om te zien hoe deze Italiaan het weer eens op zijn heupen had! In de laatste ronde zat hij aan het achterwiel van Pitt en wist hij zelfs Pitt terug te verwijzen naar de derde plaats die op zijn beurt weer binnendoor ging bij Nannelli.

Als hij enkele bochten later niet de Ducati bijna kwijt was geweest had hij voor een schitterende verrassing kunnen zorgen, maar ach, ook met zijn derde plek deed hij dat. Die laatste ronde was er voor Barry Veneman één teveel. Hij had een hele goede race gereden en lag op dat moment op de vijfde plaats, maar een technische probleem dwong de Dalfsenaar tot opgeven. Zéér jammer want hij had hier goede zaken kunnen doen.

Vesa Kallio (31) bezorgde het Pioneer Hoegee Suzuki team nog mooi 7 punten.

Naast eerder genoemde (uit-)vallers haalden ook Milovanovic, Sanna, Günther, Lausletho en Tiberio het einde niet. Teamgenoot van laatstgenoemde, Robbin Harms, startte niet als gevolg van zijn val in de training.

Voor de volledige uitslag.

Andrew Pitt:

Ik ben echt blij dat ik het HANNspree Ten Kate Honda team goed werk heb kunnen leveren en hen heb kunnen helpen toen het nodig was. Het was een loterij om een droge race in te gaan, terwijl we zo veel ronden op een natte baan hadden gereden. We hebben een zachtere voorband gebruikt, waar ik tegen het einde wat problemen mee kreeg, maar ik heb mijn best gedaan om de race uit te rijden en op het podium te komen. Ik wil Ronald en Gerrit bedanken voor de mij geboden kans. De jongens waren het hele weekend geweldig en het maakt het voor mij een stuk makkelijker, als je in een team komt wat de laatste vijf jaar het World Supersport kampioenschap gewonnen heeft. Het is verbazingwekkend, het is zo makkelijk om met ze te werken. Ik ben blij, zeer blij!

Ronde records:

Ronde record: 2007 - Kenan Sofuoglu (Honda) - 1’38.651 Supersport kwalificatie: 2007 - Kenan Sofuoglu (Winston Honda) - 1’37.521