World Superbikes - Assen: Supersport

Tijdens de kwalificatie was al duidelijk geworden dat het tempo er goed in zat en dat de onderlinge verschillen niet heel groot waren, tussen de eerste 23 rijders zat twee seconden.Met dit gegeven in het achterhoofd waren de verwachtingen voor de wedstrijd hooggespannen.

Op de grid werden de eerste twee rijen bezet door Broc Parkes, Jonathan Rea, Craig Jones, Fabien Foret, Joan Lascorz, Ivan Clementi, Joshua Brookes en Barry Veneman. Bij het doven van de rode lichten was iedereen goed van de plek en met name Andrew Pitt, vertrokken van een negende positie zat hij direct goed vooraan. Rea pakte vanaf de Haarbocht de leiding van het veld. Vanaf het begin was er vooraan het veld genoeg actie, Parkes en Rea wisselden elkaar direct al af met een paar mooie inhaalacties. Foret had wat minder geluk en lag direct buiten de top tien. Rocolli had nog veel minder geluk, hij gleed in de tweede ronde al hard van het circuit.  Pitt daarentegen kwam steeds verder naar voren en kon al gauw Parkes het leven zuur maken en stak hem voorbij in de GT. Deze bocht zou in de wedstrijd vaker het toneel zijn van mooie inhaalacties doordat er verschillende lijnen werden gereden.

Veneman zat er goed bij in de kopgroep op een achtste positie met een heel klein gaatje achter zich naar de achtervolgende negen man. Het hele veld bleef dus redelijk dichtbij elkaar en dit dwong de coureurs tot een keiharde strijd voor elke positie. De teamgenoten Rea en Pitt streden vooraan kuip aan kuip om de leiding in de wedstrijd, maar ook Lascorz, Parkes, Jones en Brookes lieten zich niet onbetuigd. Foret had zich hersteld van zijn slechte begin en was bezig het gaatje naar Veneman te dichten.

Halverwege de race was er eigenlijk sprake van een kopgroep van maar liefst zestien coureurs. De onderlinge verschillen waren klein en elk klein foutje werd keihard afgestraft met positieverlies. En voor elke positie werd keihard gestreden, niet alleen door Rea, Lascorz en Pitt vooraan, maar ook door Brookes en Veneman. Lascorz trok de leiding naar zich toe door de GT-bocht weer eens te gebruiken voor een strakke inhaalactie.  De strijd vooraan was zo hevig dat het er soms op leek dat niet iedereen vooraan de finish zou gaan halen maar eerder een grindbak zou opzoeken.

Met nog zeven rondes te gaan hadden de Ten Kate coureurs de leiding stevig in handen en maakten ze het elkaar niet echt makkelijk. Weglopen van de rest van het veld was er niet bij door de felle strijd en achter hen streden nog tien coureurs, waarvan de laatste ongeveer vier seconden achter lag op de leider. Foret vocht zich langzaamaan verder naar voren en met nog drie rondes te gaan reed hij rond als vijfde. Pitt, Rea en Lascorz hadden een minieme voorsprong op de rest en reden al knokkend naar de finishvlag. De spannende strijd kreeg ook een verdiend einde met spanning tot op de meet. Pitt en Rea reden zij aan zij de Strubben uit en Rea wist als eerste de Ruskenhoek te nemen. Rea wist de deur dicht te houden tot aan het uitkomen van de GT. Pitt wist met net iets meer vaart de bocht uit te komen en klopte zijn teammaat op de streep! Het scheelde uiteindelijk veertien-duizendste van een seconde, niet meer dan een streepje rubber verschil. Leider in het WK Lascorz  werd derde, gevolgd door Foret, die zich goed herstelde. Parkes werd vijfde, Brookes zesde, Veneman pakte voor thuispubliek een mooie zevende plaats gevolgd door Vizziello, Jones en Lagrive. Tussen de winnaar Pitt en Lagrive zat maar drie seconden en dat geeft wel aan dat deze wedstrijd tot aan het einde spannend was.

De Nederlandse wildcardrijders Van Steenbergen en Uitterdijk reden beide de wedstrijd uit, respectievelijk op een 24e en een 26e positie.

Voor de volledige uitslag: Klik.

Foto's: Vincent Burger