Paolo Simoncelli: niemand is iets te verwijten

De vader van Marco Simoncelli had samen met Marco's grote vriend Valentino Rossi het lichaam zijn zoon begeleid op de vlucht van Kuala Lumpur naar Rome en arriveerde gisteren op de luchthaven van de Italiaanse hoofdstad. In gesprek met de Italiaanse media verklaarde Paolo van de in de nasleep van het ongeval getoonde support veel steun te hebben gehad, en stond er bovendien op dat niemand iets te verwijten valt, ook niet de Marshalls die Simoncelli tijdens het afvoeren van het circuit hebben laten vallen.

Paolo Simoncelli:
Marco was een zeer speciaal persoon, en misschien hebben mensen begrepen hoe hij was. Als hij moest vloeken deed hij dat, zo was hij. Maar hij was vooral eerlijk, hij was echt puur.

Bovenal was hij een echte strijder, en dat is misschien waarom hij is overleden. Als hij de motor had laten gaan... maar afgelopen zondag wilde hij winnen. Hij was weer de Marco van het begin van het seizoen, maar nu wist hij wat hij moest doen, hij wist alles.

Over de honderden fans die massaal naar het vliegveld van Rome waren afgereisd om Simoncelli een warm onthaal te geven zei Paolo hevig te zijn ontroerd.

Paolo Simoncelli:
Ik kon het eerlijk gezegd niet geloven. Het zou onzin zijn om te zeggen dat ik blij was, maar ik was aangenaam verrast. We hadden dit helemaal niet gerealiseerd, maar het was erg prettig.

Morgenavond, na afloop van de begrafenis, zullen we alleen zijn. Het zal verschikkelijk zijn. Maar nu heb ik jullie, en de mensen die ons komen bezoeken. Dat kan ons alleen behagen.

Marco was altijd beschikbaar voor alle journalisten, evenals voor alle mensen die zouden komen om hem van het eten af te houden. Sterker, hij zou tegen me schelden als ik daarover klaagde. Dat was hoe hij was.

Marco was nooit slecht beoordeeld, hij was altijd beoordeeld voor hoe hij was en voor hoe hij zichzelf presenteerde. Ik hield van hem en hij hield van mij. Marco was groots en dat is dat. Wat een schande.

Alles om hem heen moest precies werken, dat had hij nodig. Hij had Aligi Deganello, zijn guru en chef monteur, zijn team en zijn vader, die - zoals hij het zou zeggen - soms behoorlijk kwaad op hem kon zijn, nodig. Voor de start gaven we elkaar altijd de hand en omhelsden elkaar. Ik deed dat ook op zondag, maar ik denk dat er iets mis is gegaan. Het ging niet zoals gebruikelijk.

Hij genoot van alle eenvoudige dingen die hij had: hij hield van zijn huis, zijn hond, het gras... hij vertelde me zondag zelfs moe te zijn en naar huis te willen gaan, omdat we weg waren ter voorbereiding van Maleisië, wat voor hem altijd moeilijk was: voeding, hij nam een ijsbad voor de wedstrijd om af te koelen... Het was perfect, hij was er zeker van goed te presteren. Maar hij vertelde me "Ik wil naar huis gaan, pa."

Paolo arriveerde op de plaats van het ongeval terwijl Marco op een stretcher werd getild en naar de ambulance werd vervoerd. Hij vertelde zijn zoon te hebben geroepen, maar dat Marco al dood was geweest. Paolo vertelde geen work te koesteren tegen de dragers die op weg naar de ambulance struikelden en de stretcher met daarop Marco Simoncelli lieten vallen, zoals door een toeschouwer werd gefilmd en op YouTube werd geplaatst.

Paulo Simoncelli:
Ik was daar in de buurt, maar Marco was al dood. Ik was er 10 meter vandaan, maar Marco was al dood, het veranderde niets.

Ik hielp hen: toen ze weer opstonden en de stretcher over de vangrail wilden overgeven stond ik daar en hielp de stretcher in de ambulance, hield zijn hand vast en zei "Ciao Marco", maar hij was al weg.

Er was niets dat gedaan had kunnen worden. Niets zou de situatie hebben veranderd. Voor de rest, misschien is meer (attentie) nodig, maar de mensen doen hun uiterste best, het is zo zinloos... Maar in ons geval stierf Marco al bij impact.

Ze zeggen dat God de besten tot de hemel roept. Ik weet het niet. Ik hoop dat dat het geval is.

_{Bron: autosport.com}