GP Mugello - 125cc

Spannend tot het einde!

Hector Faubel de slimste.

Op de valreep! Vandaag beginnen op het circuit van Catalunya, Spanje, alweer de trainingen voor de volgende race en jullie hebben nog een verslag van de 125cc race te goed, het is druk op de redactie..

Trainingen: - Net als hun collega"s in de 250 en MotoGP hadden de 125cc coureurs te maken met twee zeer wisselvallig trainingsdagen, waarbij er op de vrijdagmiddag slechts tien rijders gekwalificeerd stonden!

In de vrije ochtendtraining was Mattia Pasini de snelste, de tweede tijd kwam op naam van Andrea Iannone. Dat gebeurt niet iedere wedstrijd maar het was nu eenmaal de thuiswedstrijd van vele Italiaanse coureurs en dan gaan ze ervoor. Bradley Smith stond slechts twintigste, Joey Litjens tweeëntwintigste en Hugo van den Berg achtentwintigste.

Toen zich vlak voor de kwalificatie donkere wolken samenpakten boven de Toscaanse heuvels die Mugello omzomen, namen de ervaren teamleiders Hans Spaan en Jarno Janssen de enige juiste beslissing. Ze "sommeerden" hun beide pupillen Joey Litjens en Danny Webb om ruim voor de start van de training zich direct bij de uitgang van de pitstraat op te stellen om te proberen om voordat de bui zou vallen een paar snelle ronden te rijden.

Zo gezegd zo gedaan, en beide DeGraaf-Honda-rijders stonden met hun groen-witte machines startklaar toen het licht op groen ging. Voor Litjens pakte de tactiek goed uit want voordat pluvius echt de waterkranen openzette boven de 5,2 km lange GP-piste had de 17-jarige Limburger al een volle ronde vol gas op slicks gemaakt, waarmee hij zich op de "voorlopige" vijfde startplaats kwalificeerde. Teamgenoot  Danny Webb, debuterend op Mugello, was iets minder fortuinlijk.

Ik liet mijn machine afslaan en moest hem aanduwen. Dat duurde even en toen ik zwaar balend mijn Honda de sporen gaf trok ik met een nog koude band op de beginnende spetters mijn machine even onderuit. Het stelde niets voor, maar ik verloor wel veel tijd, waardoor ik niet echt een goede droge snelle ronde heb kunnen maken.

Snelste was Hector Faubel (BancajaAspar-Aprilia) voor Mike di Meglio (KopronScott-Honda) en Lukas Pesek (ValsirSeedorf-Derbi). Op zaterdag was er meer van hetzelfde. Wederom een droge vrije training en een natte kwalificatie. De vrije ochtendtraining werd aangevoerd door Mattia Pasini (PolarisWorld-Aprilia) die daarmee Talmacsi, Pesek en Faubel voor bleef. Andrea Iannone kwam nu niet verder dan een twintigste tijd, Litjens tot een éénentwintigste, teamgenoot Webb een tweeëndertigste en van den Berg tot een zevenentwintigste. Net voor de beslissende kwalificatie begon het wéér te regenen en dat zou in het voordeel van Litjens kunnen werken, en dat deed het ook.

Joey Litjens:

De hele tweede tijdtraining ben ik op de baan gebleven. Iedereen reed op volle regenbanden van Dunlop en het ging goed. Er kwamen wel fiks wat rijders onder mijn tijd van gisteren door. Het liep niet helemaal zoals het hoort met mezelf, ondanks dat ik op de natte baan nu wel het juiste gevoel kreeg. Maar al met al op een 18e plaats van start gaan, dat is mijn beste startplaats ooit. Goed dus, zeker als ik morgen weer een bliksemstart kan demonstreren! Deze 18e plaats is te gek. Eerder stond ik vorig jaar tijdens de TT van Assen op een 25e startplaats en dit jaar 24e in Turkije. Maar dit is gewoon goed. Kicken.!

Voor

Danny Webb

, die op vrijdag samen met 22 collega"s naast de kwalificatie limiet greep, leek het er allemaal niet echt rooskleurig uit te zien toen het nat was in de 2e tijdtraining.

Vanmorgen ging het goed, totdat.. Ik zou 5 snelle rondjes maken en binnenkomen. De slipstream die ik in de 3e ronde van Pesek kreeg was perfect. Ik hoefde weinig in te leveren qua afstand en reed toptijden in de eerste en tweede sectie van het circuit. Maar Pesek schoot rechtdoor en ik zat nagenoeg aan zijn wiel en reed "blind" met hem de kerbstones op en kwam in de grindbak terecht.

Een inschattingsfout van Pesek en domme actie van mij dat ik vol achter hem aan ging. Bij mijn val brak de voetsteun van mijn Honda af, en toen ik de pitbox weer had bereikt was de training nagenoeg over en kon ik niet meer de baan op. Oeps, dom en balen en een kleine deuk in m"n ego. Vanmiddag zou het in de regen moeilijk worden om de limiet van vrijdagmiddag te rijden, tenzij de baan aan het einde van de 30 minuten durende sessie zou opdrogen. Dat gebeurde te weinig. Ik reed weliswaar 8 seconden sneller in de regen dan vrijdag, maar stond 0,9 seconde achter de 107% limiet van de pole position. Dat gold ook voor 7 collega"s, waaronder Hugo van den Berg.

Ik kwam nog enigszins vrolijk de box in na de training, want het rijden in de regen ging goed. Maar toen ik zag dat ik er naast stond, stortte ik in. Gelukkig kwam begeleider Marlon Fluit een kwartier na de training met de mededeling dat de race-directie besloten had dat door de extreme weersomstandigheden van gisteren (het was maar 3 minuten droog), toch ook alle niet gekwalificeerde rijders morgen van start mogen gaan. Dus kan ik vanaf de 29e plaats van start, voor een natte of droge race. Het maakt mij niet uit. Wel is het onder natte omstandigheden veel moeilijker om een nieuw circuit onder de knie te krijgen dan normaal bij droog weer!

De polepositie ging uiteindelijk naar Hector Faubel (BancajaAspar-Aprilia). Hij werd op de eerste startrij vergezeld door Mike di Meglio (KopronScott-Honda), Gabor Talmacsi (BancajaAspar-Aprilia) en Dino Lombardi (teamgenoot van di Meglio in het team KopronScott).

De race - Het was Tomoyoshi Koyama op de RedBull-KTM die vanaf de tweede rij als een raket vertrok en de leiding nam. De kleine Japanner bleek echter niet bestand tegen het geweld dat hem op de hielen zat en al snel waren Gabor Talmacsi en Hector Faubel hem voorbij. Voor de eveneens van de eerste rij gestartte Dino Lombardi was het feestje al in de eerste ronde over. In de laatste bocht voor start/finish, "Bucine", stuiterde hij hard van zijn team KopronScott-Honda.

Tomoyoshi Koyama startte als een raket, kende wat tegenslag maar werd mooi 5de.

De geplaagde Mattia Pasini, vertrokken vanaf een negende startplek, wilde graag de race op Mugello gebruiken om zijn seizoen een "boost" te geven, passeerde Koyama en Faubel en nam vanaf de tweede ronde de leiding, Joey Litjens kwam na die eerste ronde als zeventiende door! Er ontstond een kopgroep van drie coureurs, Pasini, Talmacsi en Faubel. Daarachter werd fel gestreden tussen Rafaelle de Rosa, Tomoyoshi Koyama, Lukas Pesek, Simone Corsi en Andrea Iannone. Ook voor de tweede man uit het KopronScott-Honda tean, Mike di Meglio was de race snel over, ook hij crashte.

Rafaelle de Rosa wist na een aantal ronden aan te sluiten bij het leidende trio en nam de groep mee in zijn spoor. Voor Joan Olive was de race na drie ronden ook voorbij, hij stuurde zijn PolarisWorld-Aprilia de pitbox binnen. Na een zestal ronden had zich een kopgroep van tien coureurs gevormd en was het weer een 125-race zoals we die een hele tijd niet meer gezien hadden! Bradley Smith was na een redelijk goede start wat teruggevallen en reed achter deze groep op de elfde plaats. Ronden lang werd er in deze groep gestreden op het scherpst van de snede, slipstreamen, uitremmen, vreemde lijnen, blokken en meer van die tactische zetjes werden uitgehaald. Op een gegeven moment had Mattia Pasini ook wel door dat niet iedereen in deze groep het eind zou halen als ze op deze manier bleven rijden, hij maakte met zijn hand de welbekende beweging om het wat rustiger aan te doen.

In de dertiende van de twintig ronden tellende race ging Gabor Talmacsi er even goed voor zitten en leek een gaatje te kunnen slaan, maar aan het eind van het rechte stuk werd hij prompt voorbij geblazen door teamgenoot Faubel en Pasini die nu eens loon naar werken leek te gaan krijgen. Niet veel later stak ook Simone Corsi, gestart vanaf de veertiende plek, voorbij aan Talmacsi. Corsi was zéker één van de smaakmakers van deze race! Op de minst geschikte plaatsen prikte hij zijn SkilledRacing-Aprilia voorbij aan zijn collega"s.

Beide BancajaAspar coureurs Faubel en Gadea samen met Corsi op weg naar het podium.

Door de tempoversnelling vooraan konden een aantal coureurs niet volgen en werd de groep uitgedund tot zeven coureurs bestaande uit Faubel, Pasini, Corsi, Talmacsi, de Rosa, Koyama en..Gadea! Die laatste had een twintigste trainingstijd gerealiseerd, kwam na de eerste ronde als twaalfde door en had zich gestaag naar voren gewerkt. Met nog vier ronden te gaan werd Andrea Iannone, die het door versleten banden al een aantal ronden moeilijk had, door een highsider hard van zijn machine geworpen en de op de achtste plaats rijdende Sandro Cortese (EmmiCafeLatte-Aprilia) wist Tomoyoshi Koyama te verschalken.

De Rosa streed lange tijd mee voor een podiumplek maar schakelde zichzelf en Pesek uit.

In de voorlaatste ronde zaten coureurs in de kopgroep om te kijken om te zien wie er in de groep zaten om vervolgens te bedenken hoe het spelletje gespeeld moest gaan worden. Ook Lukas Pesek, die even had moeten afhaken, was terug en mengde zich in de strijd, vooral met Rafaelle de Rosa. Dat ging op haren en snaren en in de laatste bocht, "Bucine", voor start/finish kwamen beide ten val. In de laatste meters wist Hector Faubel de overwinning te grijpen vóór teamgenoot Sergio Gadea en Simone Corsi waardoor Gabor Talmacsi naast het podium greep en het dus geen "all Bancaja Aspar" podium werd. Tomoyoshi Koyama, die ook een dipje kende stuurde de RedBull-KTM naar een mooie vijfde plaats.

Mattia Pasini kende minder geluk want na een tijdlang in de kopgroep te hebben meegestreden verloor hij het in de laatste twee ronden, mede door het rijden van Rafaelle de Rosa, en werd "slechts" zesde. Cortese, Smith, Espargaro en Zanetti maakten de top tien vol. Ranseder, Terol, Krummenacher, de Rosa (opgekrabbeld na zijn crash met Pesek die dure punten liet liggen en nu zowel Faubel als Talmacsi in de tussenstand voor zich moet dulden) en Aegeter pakten ook nog punten.

Het had weinig gescheeld of landgenoot Joey Litjens had hier ook bij gestaan, hij kwam ongeveer vijf honderdste van een seconde te kort! Het op een haar na missen van zijn eerste WK-punt deed hem zelfs even in huilen uitbarsten. Maar al snel hervond hij zichzelf en kon hij boordevol passie en vechtlust over zijn sterk gereden race en beste GP-resultaat praten.

Dat is enorm balen. Vorig jaar in Assen pakte ik voor eigen publiek met een 24e startplaats en 19e positie aan de finish mijn beste score, en nu pak ik in Italië, het hol van de leeuw, een 18e startplaats en een 16e plek bij de zwart-wit geblokte vlag. Mijn start was OK. Ik pakte drie man en reed in de eerste ronde zelfs even op de 15e plek. Bij de eerste doorkomst lag ik 17e en ik wist dat ik moest aanhaken. Ik kon weglopen bij de groepjes waarin Danny Webb en Hugo van den Berg reden en pakte samen met wildcardrijder Sancioni 7 seconden voorsprong. Maar alsof het al de laatste ronde van de race was, zo ging Sancioni verdedigende lijnen rijden. Daardoor verloren we terrein, de rondetijden zakten en de groep achter ons kon aansluiting vinden. Toen werd het een gevecht met 6 rijders, waarvan ik voor mijn gevoel veruit de sterkste was. Ik deed veel kopwerk, keek hoe mijn slipstream kansen lagen en had mijn plan klaar. Vanaf de guardrail bij de pitbox kreeg ik al aangegeven dat er misschien een puntje inzat. Dat bleek ook zo. In de slotronde namen een paar rijders te veel risico en kwamen naast de baan. Pesek en De Rosa sneuvelden in de laatste bocht, waar vervolgens de gele vlaggen werden gezwaaid. Inhalen mocht daar niet, ik lag op kop van de groep en moest vol door. Het zat er in dat ik een punt pakte, maar de donders goed op Mugello bekende Italiaanse rijder Sancioni ontnam me dat feest met nog niet eens een banddikte. Hij kwam uit de zuiging aan mijn wiel en nipt over me heen. Weg WK-punt. Shit! (Joey bedoelt ongetwijfeld de Zwitser Dominique Aegeter want Sancioni finishte áchter Litjens, red.) Maar dit resultaat staat er en smaakt naar méér. In de laatste ronde kreeg ik kippenvel en de rillingen tegelijk over me heen. Maar ik kon me goed blijven concentreren. Achteraf gezien is het jammer dat we in het midden van de race tijd verloren waardoor ze konden aanpikken. En dan die De Rosa. Vallen en dan al aanduwend nog geen seconde voor je alsnog met een pruttelende machine NET voor je over de finish komen. Dus kan je gerust zeggen dat ik twee keer pech had vandaag.

Joey Litjens reed een wereldrace maar werd (nog) niet beloond.

 Danny Webb ging eveneens goed van start. Heel goed zelfs, want het Britse vlieggewicht, pakte in de openingsronde zelfs zes man en klom op van de negenentwintigste naar de drieentwintigste plaats.

Mijn start was super. Daarna draaide ik in de 2e ronde, met nog een volle tank, al sneller dan het hele weekeinde hier op Mugello. Enkele ronden later reed ik er weer een seconde vanaf en het ging heel goed. Toen kwam ik er achter dat het hebben van 2 natte trainingen en een schuiver in een droge sessie me heel veel, te veel, track-time heeft gekost. In mijn ijver om aan te pikken maakte ik op de voor mij nu droge baan twee keer een foutje. Weg was de aansluiting en de slipstream en ik kwam alleen te rijden. Midden in de race heb ik het laten liggen, want aan het einde van de wedstrijd kwam ik weer in mijn snelle rondetijden van 2.03. Het was niet mijn beste race, maar met de 21e plaats wel mijn beste GP-score tot nu toe, nadat ik in Turkije en China als 23e over de finish kwam. De ervaring die ik op deze snelle baan heb opgedaan was wel weer enorm groot. De schuiver in de training, toen ik maar 5 rondjes kon rijden op een droge baan, daar waar mijn concurrenten 45 minuten reden, kostte me een betere score. Maar volgende week in Barcelona is het mijn tijd. Tijdens mijn twee jaar Spaans Kampioenschap heb ik daar al meerdere keren gereden. Het is niet mijn favoriete baan, maar ik hoef de baan niet te leren kennen.

Voor de

volledige uitslag

Hector Faubel:

Ik ben zéér blij! Ik gaf 110% en het lukte me om de race te winnen.Ik probeerde om bij de leiders te blijven en zo de rest van de groep voor te blijven. Ik reed een sterke laatste ronde, ook dankzij mijn machine die écht snel was. Ik ga nu aan de leiding in het kampeioenschap en ben bereid die vast te houden tot het eind.

Simone Corsi:

Het is een schitterend podium en het is een mooi moment om hier zo voor mijn fans te staan. Ik heb alles geprobeerd om te winnen, maar ik ben tevreden met dit resultaat. Het was een zware race, ik startte goed en ik deed mijn uiterste best. Ik bedank Aprilia voor het geven van een perfecte machine.

Volgende race: 10 juni, Catalunya, Spanje!