GP Australië - Phillip Island: MotoGP

Casey Stoner ongenaakbaar op 'homeground'

Valentino Rossi heeft wel vaker met dit bijltje gehakt. Gevallen in de kwalificatie en dus vertrekkend van slechts een twaalfde startplek. Dan moet je van goede huize komen wil je nog wat kunnen maken van je race, maar laat dat maar aan de verse wereldkampioen van 2008 over. Op het circuit van Assen klaarde hij vorig jaar ook zo'n klus. Na een gedegen massage en wat medicatie van Dr. Costa ging Rossi voortvarend van start, maar bijna was in de tweede ronde al een eind gekomen aan zijn race. Alex de Angelis klapte van zijn San Carlo Gresini Honda en Rossi kon de machine maar nèt ontwijken! Voor Dani Pedrosa was de race toen al wél over. Direct na de start had de kleine Spanjaard een moment toen hij zijn machine in "Doohan" van rechts naar links gooide. Hij ging daardoor wijd, kwam naast de baan terecht waar zijn Bridgestones ineens veel minder grip boden en Pedrosa stortte met zijn Repsol Honda ter aarde. Hij was niet in staat zijn race te vervolgen.

Zoals gezegd was er kopstart voor Casey Stoner - hij gaat nog steeds niet onder het mes omdat hij na Valencia nog op de GP9 wil testen - die er als een raket vandoor ging met Nicky Hayden in zijn spoor. De Amerikaan lijkt, nadat officieel werd medegedeeld dat hij Honda zal gaan verlaten, bevrijd van een zwaar juk en dat geeft hem vleugels! Of is het toch die RedBull? Vast staat, dat na Indianapolis Hayden wederom een goede race reed en voor de tweede maal in successie het podium mocht beklimmen. Lange tijd kon de Amerikaan Stoner volgen maar na tien van de achtentwintig ronden keek hij tegen een achterstand van 1,1 seconde aan.

Valentino Rossi was toen nog in een druk gevecht verwikkeld met teamgenoot Lorenzo, Dovizioso, Nakano maar vooral James Toseland. De Brit, die zondag zijn 28ste verjaardag vierde met de bekende Engelse lekkernij "fish & chips", gaf meer partij dan Rossi achteraf bekende te hebben verwacht. Eenmaal voorbij Toseland dacht de FIAT-Yamaha coureur koers te kunnen zetten naar Hayden, maar Toseland kwam terug, en hoe! De strijd duurde lang, te lang voor Rossi, en het kostte Valentino misschien wel de overwinning. Hoewel, ook Rossi gaf na de race toe dat een Stoner in deze vorm moeilijk te verslaan zou zijn geweest. Het duurde sowieso al acht ronden voordat Rossi voor de eerste maal doorstootte naar de derde plaats, nadat hij eerst had afgerekend met De Puniet, oud teamgenoot Colin Edwards en Shinya Nakano door de laatste twee bij het ingaan van de vierde ronde, aan het eind van het rechte stuk, beiden binnendoor voorbij te steken. In de zesde ronde verwees hij huidig teamgenoot Jorge Lorenzo in "MG" een plek terug. Maar Toseland was een verhaal apart en de nieuwbakken wereldkampioen had in diezelfde "MG" zelfs geluk zijn machine een keer op te vangen op zijn knie, of elleboog. Op driekwart van de race liep Rossi dan wel in op Hayden maar het duurde tot het voor de laatste maal insturen van "Doohan" dat hij er langs was. Wat zal Hayden op zijn tanden hebben zitten bijten, met een Ducati onder zijn kont was hem dat vast niet gebeurd. Gaat leuk worden volgend seizoen.

Het gevecht om de eerste plek buiten het podium duurde eveneens tot aan het eind. Lang hield James Toseland de deur dicht totdat, met nog drie ronden te gaan, Jorge Lorenzo en Andrea Dovizioso binnendoor en buitenom kwamen waardoor de jarige Brit van vier naar zes duikelde. In de laatste ronde speelde Shinya Nakano het slim door zowel Toseland als Dovizioso te passeren in "Honda" toen Toseland juist Dovizioso aan de kant zette. Dovizioso, die niet zo gelukkig was met die actie, was daarvan het slachtoffer en werd laatste van het groepje. Niettemin was iedereen ervan overtuigd dat hij, maar ook Lorenzo en Toseland (alle drie 'rookies'), een prima race hadden gereden.

Colin Edwards won het uiteindelijk, op de streep, van Randy de Puniet want het verschil bedroeg nog geen tiende van een seconde! Ook Loris Capirossi en Toni Elias - volgend seizoen weer op een Gresini Honda - hadden zo'n duel wat in het voordeel van de oude rot werd beslecht. Het derde duo dat onderling een robbertje uitvocht waren de Kawasaki mannen Anthony West en John Hopkins. De Australiër ontleende waarschijnlijk kracht aan zijn thuisrace en versloeg zijn teamgenoot met nog geen halve seconde. Het laatste koppel was Chris Vermeulen en Sylvain Guintoli die beiden in de eerste ronde, eveneens in "Doohan", door het gras en grind moesten om als laatsten hun race te vervolgen. Zij pakten de laatste punten waardoor Marco Melandri, na een kwelling van precies 42 minuten, 8 seconden en 410 honderdsten van een seconden, wederom met lege handen stond. Nog twee Marco.

De overwinning van Casey Stoner, met een voorsprong van 6,5 seconden op Valentino Rossi, was de honderdste grand prix start van Ducati na hun terugkeer in de hoogste klasse van de wegracesport.

Casey Stoner:
Dit weekend liep een beetje zoals het al het hele seizoen gaat, 'up and down'! Gelukkig is het op een goede manier afgemaakt en het is een fantastisch gevoel om mijn thuis grand prix te winnen voor al deze schitterende fans, en met mijn hele familie hier. Dat is grotendeels te danken aan het harde werken van het team, want we hadden wat problemen met de machine, maar vandaag voelde 'ie fantastisch aan en was ik in staat om vanaf de eerste ronde voluit te gaan. Op dit circuit kun je soms het beste ritme hebben maar toch nog in een gevecht terecht komen, maar ik kon weg komen ondanks dat Nicky me lang achterna zat voordat hij terug viel wat mij wat ruimte gaf. Het was een fantastisch jaar voor me ondanks dat we niet de titel wonnen. Ik ben trots op wat we hebben bereikt. Als we volgend jaar weer voor de titel kunnen strijden zou dat erg mooi zijn maar voor nu geniet ik van het winnen van mijn thuis grand prix.

Volgende race: Sepang, Maleisië, 19 oktober!

_{Foto's: yamaharacing/ducaticorsepress}