Danny Kent wereldkampioen Moto3

Als runner-up van de 2010 Red Bull Rookies Cup maakte Danny Kent nog datzelfde jaar zijn debuut in de 125cc, in eerste instantie als wildcard tijdens de Britse Grand Prix, de laatste vijf wedstrijden reed hij voor Lambretta. In 2011 kwam Kent uit voor het Red Bull Ajo Aprilia 125cc team, zijn eerste overwinning kwam in 2012 - het eerste seizoen van de Moto3, toen het team op KTM was overgestapt.

In 2013 maakte Kent een teleurstellend seizoen in de Moto2 door in het Tech 3 team van Herve Poncheral, en keerde daardoor het afgelopen seizoen terug naar KTM, ditmaal in het Husqvarna fabrieksteam. De grote successen bleven echter uit, waardoor de 21-jarige Brit dit jaar voor Honda en Leopard Racing koos (met de Nederlander Peter Bom als monteur, die eerder met Stefan Bradl wereldkampioen in de Moto2 werd).

De eerste wedstrijd in Qatar finishte Kent nog op de derde plaats, maar wist daarna met drie opeenvolgende overwinningen zijn stempel op het kampioenschap te drukken. Halverwege het seizoen had Kent al een voorsprong van 66 punten op Enea Bastianini opgebouwd, maar in Indianapolis scoorde Kent zijn eerste DNF. De daaropvolgende wedstrijd in Silverstone werd hij voor eigen publiek nog als winnaar afgevlagd.

Silverstone leek het keerpunt in het seizoen te zijn, vanaf dat moment groeide Miguel Oliveira in z’n rol en wist de Portugees race na race zijn achterstand op Kent te verkleinen. Kent kon in Australië al tot wereldkampioen worden gekroond, maar liet het daar liggen, evenals de daaropvolgende wedstrijd in Sepang.

Met een voorsprong van vierentwintig punten kon Kent de laatste wedstrijd de wereldtitel haast niet ontgaan, maar had het zich met een kwalificatie op de 18e plaats niet gemakkelijk gemaakt. In de wedstrijd hield Kent echter het hoofd koel, in de wetenschap dat zelfs bij winst van Oliveira een 14e plaats in de race voldoende zou zijn.

Als gevolg van een crash in de laatste bocht van Antonelli, Vasquez en Fenati werd Kent op de negende positie afgevlagd en is daarmee de eerste Britse kampioen in 38 jaar.