Speedweek: Daytona 200 AMA SportBike

Voormalig World Superbike coureur Ben Bostrom heeft voor het eerst in zijn carrière het hoogtepunt van de Daytona Speed Week, de Daytona 200, op naam weten te schrijven. In een zinderende finale wist de flamboyante Amerikaan zijn teamgenoot Josh Herrin en Team M4 Suzuki rijder Jason DiSalvo nipt voor te blijven in de eerste AMA SportBike wedstrijd van het seizoen.

Als nieuwe raceklasse voor 2009 is de AMA SportBike een samensmelting van de oude Formula Xtreme (die nu is komen te vervallen) en Supersport raceklassen en staat open voor 600cc supersport fietsen (Yamaha YZF-R6, Honda CBR600RR, Kawasaki ZX-6R, Suzuki GSX-R600), aangevuld met de Triumph Daytona 675, Ducati 848, Aprilia RSV1000R en Buell 1125R met een minimum gewicht van 165 tot 174 kg, afhankelijk van de motorconfiguratie.

Na vier seizoenen Formula Xtreme werd dit jaar de AMA SportBike raceklasse toegewezen tot de legendarisch Daytona 200 en werd voor het eerst sinds 1994 weer gereden op het legendarische 3,55 mijl lange oorspronkelijke circuit van Daytona. Daarnaast kende de Daytona 200 nog een primeur: voor het eerst in de geschiedenis werd de wedstrijd 's nachts verreden. Niet de minste namen hadden zich ingeschreven voor deze roemruchte race: regerend Formula Xtreme kampioen en 2006 Daytona 200 winnaar Jake Zemke, vijfvoudig Daytona 200 winnaar Miguel Duhamel, 2007 Daytona 200 winnaar Steve Rapp en winnaar van het afgelopen jaar Chaz Davies. 'Newly wed' Josh Hayes hier in gevecht met Buell 1125R rijder Danny Eslick, die er in het begin goed bij zat. Hayes zou het einde van de wedstrijd niet halen. Aangevuld met een waslijst aan coureurs, 84 man - en vrouw - in totaal, waarvan er zich 75 voor de wedstrijd hadden gekwalificeerd.

De Daytona 200 kende dit jaar, naast een nieuwe raceklasse en het nachtelijk tijdstip, nog een primeur. Voor het eerst deed namelijk een echtpaar mee aan de raceklasse: Josh Hayes en Melissa Paris (een van de twee vrouwen die deelnamen aan de Daytona 200) waren recentelijk in het huwelijksbootje getreden.

Gedurende de gehele week was Bostrom al behoorlijk snel geweest. Zowel de vrije tijdtraining als ook de voor de AMA nieuwe Superpole was de Graves Motorsport Yamaha coureur het snelst geweest. Het was voor Bostrom zijn tweede pole bij de Daytona 200 waar hij voor de vijfde keer aan deelnam. Toch was zijn overwinning geen 'walk in the park,' zoals Amerikanen dat mooi weten te zeggen. Halverwege de wedstrijd veranderde de Daytona 200 in totale chaos doordat de verlichting op het rechte eind uitviel, wat twee maal een safety car situatie, een rode vlag en veel vertraging opleverde. Pas in de 53e van 55 ronden kreeg Bostrom definitief de leiding in handen voor DiSalvo en Herrin. Bostom is hiermee de eerste coureur sinds Duhamel in 2005 die vanaf Pole de Daytona 200 heeft weten te winnen.

Ben Bostrom:
Ik probeerde met alle macht deze wedstrijd te winnen. We hebben hier nu twee keer op de pole position gestaan en had al eens de wedstrijd op twee duizendste van een seconde verloren. Ik wist al wat het is om als tweede in Daytona te eindigen, dat doet pijn, en nu weet ik ook hoe het voelt om te winnen. De race was erg intens en rijden bij nachtlicht was erg spectaculair. Het was close racing tot aan het eind en ik heb genoten van elke minuut.

Bostrom nam direct kopstart in de wedstrijd, verloor de leiding in het infield aan Danny Eslick op de Bruce Rossmeyer's Daytona Racing/RMR Buell 1125R (die Amerikanen met hun teamnamen ook...), maar wist in de kombaan de Buell rijder op snelheid weer voorbij te gaan. Eslick had het surplus aan cc's aan het begin van het rechte eind nog kunnen benutten om Bostrom en Hayes voorbij te steken, maar zag de Yamaha rijders dankzij hun betere aerodynamica voor het eind alweer voorbij komen.

Het gevecht aan kop tussen de drie mannen ging door tot de elfde ronde, toen Eslick noodgedwongen de pits in moest komen vanwege loszittende fladderende kuipdelen. De Buellrijder verloor daarbij kostbare tijd en eindigde de wedstrijd uiteindelijk op een ronde achterstand. Vanaf dat moment nam Ben Bostrom de leiding, gevolgd door Hayes, Cardenas, DiSalvo, Herrin, Zemke en Hacking op de ZX-6R. Cardenas wist zich daarbij naar de kop van het veld te rijden, waarna het een drie-weg gevecht om de leiding werd tussen hem, Bostrom en Hayes.

Pitstop
Met Cardenas vooraan begonnen de eerste rijders de 17e ronde aan hun geplande pitstop voor banden en brandstof. Bostrom en teamgenoot Hayes gingen in ronde 18 naar binnen, terwijl Cardenas op de M4 Suzuki buiten bleef en pas twee ronden later (als een van de laatste coureurs) zou gaan pitten. Na de pitstops was Hayes duidelijk sneller en bouwde gestaag een voorsprong op van uiteindelijk zes seconden op tweede man DiSalvo, op zijn beurt gevolgd door Herrin, Zemke, Bostrom en Cardenas, die ruim een seconde sneller reed dan de rijders voor hem.

Safety car
Hayes leek op weg naar zijn eerste overwinning, tot in de 36e ronde vanwege verlichtingsproblemen rond de baan voor het eerst de pacecar werd ingezet. Er ontstond een chaos waar niet veel later Tommy Aquino het slachtoffer van zou worden. De Yamaha coureur werd van achteren aangereden nadat het veld zich ophoopte achter de safety car, waarna de wedstrijdleiding besloot de wedstrijd af te vlaggen. Aquino werd onderzocht en snel weer vrijgegeven uit het medisch centrum. Direct na de herstart, die werd vooraf gegaan door enkele opwarmronden, kon de safety car echter wederom uitrukken, ditmaal vanwege DiSalvo's teamgenoot Kris Turner die met zijn Team M4 Suzuki hard onderuit was gegaan.

Eindsprint
Uiteindelijk werd de wedstrijd in de 49e ronde van achter de pasecar weer hervat en waren het Bostrom, Hayes, Herrin en DiSalvo die in de 'dash for the flag' voor de overwinning gingen strijden. Nadat Bostrom definitief de leiding in handen had genomen ging Hayes bij het uitkomen van de Oostenlijke chicane vanaf het binnenveld richting kombaan er met een highsider hard af. Hayes bleef ongedeerd maar kon zijn wedstrijd niet hervatten en eindigde op een teleurstellende 53 plaats, vier ronden achter de kop en drie ronden achter zijn echtgenote Paris die op een 22e plaats was geëindigd.

Dat was zondermeer een teleurstelling voor Joshua Hayes, die in deze eerste editie van de AMA SportBike Daytona 200 maar liefst 27 ronden (bijna de helft van de wedstrijd) aan de leiding had gereden, vijf rondenmeer dan uiteindelijk winnaar Ben Bostrom die  22 ronden aan kop had gelegen. DiSalvo en Herrin Jamie Hacking (88) achter 2008 AMA Supersport 'Rookie of the year' Tommy Aquino (6). Aquino werd in ronde 38 slachtoffer van de chaos achter de safety car, waarna de wedstrijd werd stilgelegd.gingen elk één ronde aan de leiding, terwijl DiSalvo's teamgenoot Martin Cardenas vier ronden lang aan de kop van het veld reed.

Jamie Hacking, vorig jaar nog als wildcard op de Kawaski ZX-RR MotoGP tijdens de wedstrijd op Laguna Seca, eindigde de Daytona 200 met zijn Monster Energy Attack Kawasaki Ninja ZX-6R op een vierde plaats, vijf seconden achter de winnaar en op zijn beurt weer ruim acht seconden voor vijfde man Shawn Higbee op de Buell 1125R.

Higbee was daarmee snelste Buell en 'niet 600cc' rijder en bleef twee seconden voor Paradigm Yamaha R6 rijder Barrett Long, die op zijn beurt weer acht seconden voorsprong had op de achtervolgende groep met Chaz Davies (7e), debutant Dane Westby (8e) en Martin Cardenas (9e). Davies, winnaar van het afgelopen jaar, zette nog wel de snelste ronde op naam maar eindigde uiteindelijk 23 seconden achter de winnaar. De top tien werd verder aangevuld door Hacking's teamgenoot Leandro Mercando.

 
Zo had Bostrom's teamgenoot Josh Herrin zich de finish liever voorgesteld. Hij zou uiteindelijk een halve seconde achter Bostrom finishen.