Rob Hakvoorts column: Ups en downs in de Eemshaven

Druk programma in het noorden

Hallo motorsportliefhebbers, Het was weer zo ver. Na twee weken van druk sleutelen en een hoop te hebben geleerd vertrokken we donderdagmiddag naar Eemshaven, het uiterste puntje van Groningen. Een hoop te hebben geleerd zeg ik. Na vier jaar van veel sleutelen en soms onverklaarbare technische problemen in het motorblok besloten we voor Eemshaven een motorblok op te laten bouwen door Ulrich Meckfessel. Een prof wat betreft het opbouwen van blokken. Hij racet ook in het EK Supermono met het zelfde concept motorblok als waar wij mee rijden maar heeft minder vaak storingen. We zijn naar Duitsland gereden en hebben hele verhalen aangehoord en zijn mening over wat er bij ons niet goed was. In een paar avonden dat we daar waren hebben we net zoveel of meer geleerd als de afgelopen vier jaar. Woensdagavond voor Eemshaven kwam het motorblok terug en die hebben we donderdags nog ingebouwd. Goed, vrijdag zou ik twee kwalificaties rijden en een wedstrijd in de Superstock 600 en zaterdag en zondag de wedstrijd op de Supermono. Een druk, maar super mooi weekend. In de week voor Eemshaven hebben we een echte sleuteltent aangeschaft van 6 bij 3 meter. Op het winderige Eemshaven geen overbodige luxe.

Superstock Friday
Eenmaal aangekomen op het circuit hebben we onze “easy-upâ€ÃƒÆ’‚ tent neergezet. Alle verlichting aangesloten en onze drie motoren (de mono, de stock en de mono van mijn buurman Erik Pijnenburg) erin gezet. Nog was er ruimte zat. Heerlijk uit de wind en uit de regen. Het wordt allemaal steeds professioneler. Je hebt ook ineens veel vrienden viel me op ;-) Vrijdag om 11:00 uur vertrokken we voor de eerste kwalificatietraining in de Superstock 600. De motorfiets voelde goed aan op het stratencircuit. Het stratencircuit met lange rechte stukken waar ik op de Suzuki snelheden van boven de 260 km/h haal. Het is hier vooral heel hard remmen waar je tijd mee kan winnen, en dat ging. Voor de eerste keer dit jaar kwalificeerde ik me bij de top 10. Tiende getraind met een klein verschil naar de subtop. Dit beloofde veel goeds voor de 2e kwalificatie en de wedstrijd aangezien ik nog veel punten had waar ik tijd liet liggen. Toen we ons op wilden gaan maken voor training 2 werden de rijders opgeroepen om zich te melden bij de wedstrijd leiding. In de training voor mij is een ernstig ongeluk gebeurd. Aan het einde van het rechte stuk (250+ km/h) is een mede coureur zijn remblokken verloren en rechtdoor geschoten. Hij is vol op een luchtzak ingereden waar zijn motor tot stilstand is gekomen alleen is hij zelf verder gegaan. Tot ieders spijt heeft hij direct het leven gelaten. Een verschrikkelijke situatie, en zo slaat een tot nu toe perfecte dag om naar een zwarte dag voor Eemshaven en de motorsport. Na overleg besluit bestuur en een aantal rijders dat er uit respect voor de nabestaande niet meer word gereden vandaag. Helaas, maar begrijpelijk. We laden de Suzuki terug in de aanhanger en zetten de mono op punt voor morgen, voor de kwalificatie die al om 9:00 word gereden.

Supermono Saturday
Na een heerlijke nacht is het "s morgens koud en nat. Na een verkenningsrondje achterop de scooter bij Henk From, een mede coureur, kom ik tot de conclusie dat hoewel het nog half nat is, ik toch ga starten op slicks (droogweerbanden). Dit blijkt in de training een perfecte keuze en ik rijd de eerste tijd, pole, met bijna 2 seconde voorsprong op de 2e man. Dit opent perspectieven. De tweede training is op een volledig droge baan. Ik weet mijn tijd met 2,5 seconde te verbeteren. Met nog een paar minuten te gaan wil ik echt gaan aanzetten als ik achter op het circuit bij een harde linker bocht kom gaat het mis. Ik stuur in maar zie te laat dat er een curbstone (de rood/witte stenen die langs de bochten liggen) recht omhoog staat. Daar is waarschijnlijk voor mij iemand overheen gereden waardoor hij los is gekomen. Ik kan hem niet meer ontwijken en hij blijft precies achter mijn achterwiel steken. Ik wordt van de motor gezwiept en deze gaat op eigen kracht verder. De motor rijdt rechtdoor dwars door een reclamebord en een hek. Op het eerste oog lijkt de schade gigantisch. Gelukkig heb ik, op wat schaafwonden en blauwe plekken na, zelf niets. We trekken hem uit de hekken en ik ga mee op de bezemwagen. Bij nadere inspectie blijkt er relatief weinig schade te zijn. Kuipruit kapot en wat scheuren in het kuipwerk. Gelukkig is dat ter plaatse te repareren. Enige nadeel, mijn kuipruit die ik netjes op voorraad heb, ligt nog thuis. Gelukkig vond pa het geen bezwaar “evenâ€ÃƒÆ’‚ heen en weer te rijden naar Leusden en ruim 500 km verder was hij weer terug. Alles pas gemaakt en zo stond ie er klaar voor om vanaf pole te gaan vertrekken met nog ruim 1,2 seconde voorsprong op de 2e man.

Raceday Sunday
De warm up op zondag doen we rustig aan en ik rijd een 2e plaats. De wedstrijd, het is droog maar koud en winderig... We rijden de verkenningsronde en de machine voelt goed aan. Terug naar de start grid waar we starten volgens een GP start. Aan komen rijden, motor uit, op de bok en na 5 minuten word hij weer opgestart en gaan we ons klaarmaken voor de warm-up lap. Het licht gaat uit en ik ben goed weg. Henk From, als 3e getraind, heeft net even iets meer vermogen en weet een meter voor mij de eerste bocht in te duiken. We duiken het lange rechte stuk op en hier heeft hij, met wat meer vermogen, een klein voordeel van. Hij trek een klein gaatje maar dat weet ik de eerst volgende bocht dicht te remmen. Ik besluit even achter hem te blijven om te kijken waar ik sneller ben om zo de aanval in te zetten. We draaien tijden van 1.43.6, dat is 2,6 seconde langzamer dan ik in de training reed, ik weet dus dat ik veel sneller kan.

Na 2 rondes kruip ik voor de hairpin in zijn achterwiel. Hierna gaan we vol gas op de linker bocht af waar ik gisteren viel. Ik weet dat ik hier sneller ben omdat ik hem in de training hier al twee keer ben gepasseerd. Ik wacht tot hij remt en zet mijn machine ernaast. Ik knijp vol in de rem, maar er gebeurt niets. Mijn complete remdruk is weg en ik moet noodgedwongen zonder remmen rechtdoor over een dijk heen, tussen het publiek door waar ik wonder boven wonder zonder kleerscheuren tot stilstand kom. Ik draai me motor om en rijd rustig terug naar de pits. Einde wedstrijd... Na onderzoek blijkt dat de rempomp lek is. Door de val gisteren is er een rubber gescheurd waardoor ik de remdruk in het systeem ben verloren. Zaterdagavond hebben we nota bene de remmen nog wel ontlucht en voorzien van nieuwe remblokken. Toen was de rem gewoon hard en goed, alleen tijdens het rijden is er lucht in het systeem gekomen. Domme pech, pech ja! Het pechduiveltje is mijn grootste sponsor dit jaar! Als we dan toch weer gaan relativeren, het had gekund! Natuurlijk vrijdag al in de Superstock. Ik heb in een relatief korte periode behoorlijke progressie geboekt en het gaat de goeie kant op. De top 10 is super en ligt dicht bij elkaar. De ene keer word de nummer 5 van vorige wedstrijd 10e en andersom. Helemaal goed dus, daar ben ik erg blij mee! De Supermono lijkt me overduidelijk. Met een pole 1,3 seconde los van de nummer 2 had het geen zware opgave geweest om te rijden voor de nummer 1 zondag. Het had een mooi gevecht geweest tussen Henk From, William de Ridder en mijzelf. Helaas, wederom door pech is het niet gelukt maar ik kijk uit naar de Pinksterraces op Oss. Waar ik zal gaan proberen 25 punten bij te schrijven door een nummer 1 plaats te scoren. Ik hou jullie op de hoogte.

Groet Rob Hakvoort

Rob"s Factsheet:

• Leeftijd: 21 jaar
• Gewicht: 69 kilo
• Burgelijke staat: Vrijgezel
• Hobbies: Sporten, motorrace, auto"s en motoren
• Favoriete circuit: Spa Francorchamps en Assen
• Doelstelling 2006: Strijden voor podiumplaatsen in zowel Superstock600 als Supermono

De carriëre van Rob Hakvoort in vogelvlucht:

• 2005: Supermono, Yamaha TZ - 3e in het eindklassement ONK
• 2004: Supermono, Yamaha TZ - 3e in het eindklassement ONK
• 2003: Supermono, Yamaha TZ - 2e in het eindklassement ONK

Website: www.robhakvoortracing.nl