Rob Hakvoorts column: Lastig debuut

Twee zware debuutraces

Hallo Motorfreaks! Zaterdagmiddag om 17:30 vertrokken we naar Duitsland, de Nurnburgring voor mijn eerste, dubbele, wedstrijd van het seizoen 2006 in de Superstock600. Na ongeveer 3,5 uur arriveerden we op het circuit. Je kunt zien dat hier echt grote evenementen worden georganiseerd want het is een super mooi en groot complex.

Trainingen:
Zaterdag rond de klok van 12 was het tijd voor de eerste training. Het had de hele morgen geregend en de baan was super nat, tijd om de regenbanden te monteren. Zo gezegd, zo gedaan en ik ging de baan op. Bij het uit de pits rijden even mijn voet over de grond om te kijken hoe glad het asfalt is in deze omstandigheden. Als er namelijk veel met auto's wordt geracet op een circuit komt er bij de aanrem punten veel rubber te liggen waardoor het met regen erg glad wordt.

Dat was ook zo, de baan was spekglad. Als er iets moeilijk is, is het wel het rijden in de regen. Niet alleen heb je slecht zicht maar het is moeilijk om met zulke hoge snelheden hard te remmen, te accelereren en de machine van 170 kilo met 125 PK in bedwang te houden. Het is constant glijden en glibberen en het is pas mijn eerste keer op deze Suzuki GSX-R 600 in de regen. In de eerste 5 ronden varieert mijn tijd ergens tussen de 5e en de 9e plaats op de start grid, erg goed dus en boven verwachting. In de 6e ronde bij het aanremmen voor de eerste bocht na het lange rechte stuk (230 km/h) kom ik rechtop en begin te remmen voor de bocht. Ik schakel terug en zonder waarschuwing rem ik de motor onderuit op het gladde asfalt. Ik glijd 300 meter op mijn kont en kom tot stilstand. De motor wordt tegen een muur gezet, einde training. I

n het gesprek met de Duitse baancommissaris word echter duidelijk dat ik me niet hoef te schamen, in de vier trainingen die vanmorgen zijn gereden zijn al 21 coureurs gevallen op die plek!!! De motor terug naar de paddock gebracht waar we gelijk zijn begonnen om hem weer in orde te maken voor training twee.

Met een ietwat gehavende Suzuki kon Rob de 2de training verrijden © Kees Siroo

Training twee in het droog, met een deuk in het zelfvertrouwen de baan op. Ik zit niet lekker in mijn vel en kan niet genoeg pushen om tot het uiterste te gaan. De ene keer rem ik te laat, dan weer te vroeg en mijn bochten snelheid is niet zoals hij hoort te zijn. Ik kom tot een 16e plaats in de training, de plaats waar vanaf ik morgen ook zal starten. Het gat na de top 8 toe is overigens maar twee seconde, relatief gezien is dat niet veel aangezien ik echt voor mijn gevoel voor geen meter rondkom.

Race 1:
Na een heerlijke nacht in onze camper te hebben geslapen is het wachten tot 12:00 voor de eerste wedstrijd. Op wat schuif en lak schade op de kuip na, en een deuk in de uitlaat en zelfvertrouwen is de machine er weer klaar voor.

© Marcel Renders

Vertrekkende vanaf een 16e plaats, helemaal aan de binnenkant van de baan, heb ik een redelijke start. In de eerste bocht word ik echter afgesneden en verlies wat plaatsjes. Ik kom in de eerste ronde door als 17e. Ik knok me terug en rij voor wat ik waard ben maar mis zelfvertrouwen, misschien wel het belangrijkste om op het uiterste te rijden. Je moet één zijn met je motor, het moet je beste vriend zijn. Na het uitvallen van wat andere rijders kom ik als 14e over de streep. Opzicht een goede klassering maar ik ben uitermate teleurgesteld. Ik rijd niet op de plaats waar ik hoor te rijden en voel me absoluut niet voldaan. Ik weet dat ik veel harder kan maar het komt er nog niet uit. Enige positieve is dat het gat naar de top 5 niet al te groot is.

Race 2:
Wedstrijd twee ga ik met gemengde gevoelens in. Aan de ene kant valt er een bepaalde druk van je af, want de verwachtingen waren hoog gespannen. Aan de andere kant wil ik niet op een plaats 14 rond rijden maar helemaal vooraan. Dat is een van mijn beste maar ook een van mijn slechtste karakter eigenschappen. Het altijd willen winnen of kapot gaan terwijl ik het probeer. Eigenlijk is het een 'no brainer', je kan op een nieuwe machine, op een nieuw circuit in een nieuwe klasse niet verwachten dat je als eerste over de streep komt.

Helaas heb ik die hoop wel altijd maar soms word je met beide benen op de grond gezet. De Europese en Nederlandse top strijd hier en dat is nogal niet wat! Er rijden jongens bij, die niet zoals ik ook nog eens 45 uur in de week werken, maar alleen maar racen. Die staan 's morgens op, stappen op de motor en net voordat ze gaan slapen zitten ze er zowat nog op, nu overdrijf ik iets maar ik denk dat de meeste snappen wat ik bedoel. Deze jongens hebben jaren ervaring op het hoogste niveau en hebben er al duizenden test kilometers opzitten dit seizoen. Mijn teller staat op 400km dit seizoen. Goed, de tweede race om 17:00.

Rob Hakvoort voelde zich in de tweede race wat beter © Marcel Renders

Ik heb een goede start en kom de eerste bocht goed door. Ik blijf lekker bij het groepje voor me hangen en voel me gelijk beter dan vanmorgen. Dat zie je ook gelijk aan de tijden. Binnen drie ronden rijd ik dezelfde tijd als in de eerste wedstrijd vanmorgen en ik kan nu ook lekker knokken met andere jongens. Het gaat nog lang niet snel genoeg naar mijn zin maar de jongens voor me blijven in zicht en ga ze zelfs voorbij.

Dan komt Dennis Verschuren me voorbij. We hebben samen de overstap gemaakt van de Supermono naar de Superstock en hij rijd op de zelfde machine. Hij is een serieuze concurrent. Hij gaat me voorbij en ik duik gelijk in zijn slipstream. Ik merk nog steeds dat ik niet goed op de fiets zit maar kan hem goed bijhouden. Hij rijdt nette vloeiende lijnen terwijl ik echt zit te horten en te stoten. We wisselen een paar keer van positie en in de laatste ronde steek ik hem voorbij. Ik kom voor hem over de streep en heb 1,5 seconde van mijn tijd gereden. Weliswaar eindig ik op een 17e plaats maar wel in een mooie wedstrijd zonder uitvallers.

Belangrijker is dat het gevoel weer een beetje terugkomt. Omdat iedereen op hetzelfde materiaal rijdt zijn de marges hier erg klein. Ga ik nog één seconde harder dan rijd ik bij de top 8. Ga je nog twee seconden harder dan knok je voor de 4e plaats. Ook al is het niet wat ik had verwacht tot nu toe, ben ik positief gestemd. Het gat naar de top is klein, en ik kan mezelf nog op alle vlakken op de baan verbeteren en zo gaan knokken voor een hoge klassering. Ik kijk uit naar de eerst volgende wedstrijd aanstaande zaterdag 22 April op het vernieuwde TT circuit in Assen. Mijn doel is om daar binnen de top 10 te eindigen.

Sportieve groet, Rob Hakvoort

Rob"s Factsheet:

• Leeftijd: 21 jaar
• Gewicht: 69 kilo
• Burgelijke staat: Vrijgezel
• Hobbies: Sporten, motorrace, auto"s en motoren
• Favoriete circuit: Spa Francorchamps en Assen
• Doelstelling 2006: Strijden voor podiumplaatsen in zowel Superstock600 als Supermono

De carriëre van Rob Hakvoort in vogelvlucht:

• 2005: Supermono, Yamaha TZ - 3e in het eindklassement ONK
• 2004: Supermono, Yamaha TZ - 3e in het eindklassement ONK
• 2003: Supermono, Yamaha TZ - 2e in het eindklassement ONK

Website: www.robhakvoortracing.nl