Mark Blums column: motorbeheersing - dag 3
De puntjes op de i
Vandaag is Klaas er niet en zal Nardus onze rijkunsten met ons perfectioneren. Volgens Klaas is Nardus een stuk strenger en scherper op alle oefeningen. Dit kan een voordeel zijn omdat je dan niet te makkelijk over alle oefeningen gaat denken en fouten gaat maken. Aan de andere kant lijkt het mij ook niet prettig dat je na 2 dagen inspanning op de 3e dag volledig wordt afgeblaft... We gaan het meemaken! Nardus is uiteraard helemaal niet strenger dan Klaas maar blijkt ook bijzonder prettig les te geven en hij visualiseert het ook erg grappig. Sommige dingen brengt hij net even anders, maar dat kan er wel voor zorgen dat je bepaalde oefeningen daardoor van een andere kant bekijkt en beter snapt. Wederom eerst even lekker die motorfiets opwarmen, ondanks alle motoren van het zelfde merk en type zijn rijden ze allemaal anders. Nu rijd ik op een motor waarbij de koppeling anders aangrijpt en de voorrem veel dieper in te knijpen is en dat is even wennen.
Tijdens het warmrijden loopt Nardus in het rond en kijkt hoe wij het op dit moment doen. Na een poosje roept hij iedereen bij elkaar en zegt waar hij nog wat aandacht aan wil besteden. We gaan extra aandacht geven aan het maken van een "achtje" want hier ziet hij nog teveel fouten. De eerste draai naar links doet iedereen goed maar het gaat fout bij de tweede draai naar rechts. Bijna iedereen zet deze te vroeg in en daardoor rijden we het veld uit. Dit lost Nardus simpelweg op door zelf in het veld voor de tweede bocht te gaan staan, nu moeten we wel eerst langs hem rijden voordat we de bocht naar rechts kunnen inzetten! Wat hij simpelweg wil aangeven is dat we zoveel mogelijk ruimte moeten benutten binnen het veldje en niet proberen om het zo kort mogelijk te maken. Een goede tip en de oefening wordt er een stuk makkelijker door!
Daarna wordt ook de "vertragingsoefening" nogmaals onder de loep genomen. Deze oefening vind ik zelf niet zo heel moeilijk en na een aantal keer proberen met Nardus roepend aan de zijlijn is het helemaal een makkie! Snel door naar het volgende obstakel en Nardus vraagt of we nog een bepaalde oefening extra aandacht willen geven. Iemand roept: "de noodstop" en ik roep: "en de precisiestop en de gecontroleerde stop". Deze blijven voor mij de moeilijkste om uit te voeren, de angst om op mijn plaat te gaan tijdens een van deze remacties is nog steeds aanwezig. Bij veel van mijn pogingen heb ik dan ook het gevoel dat ze niet goed gaan. Ik druk of mijn achterrem te diep in en kom daardoor in de slip of ik knijp te laat mijn koppeling in waardoor mijn motor afslaat. Het is iedere keer wel iets... Ik denk nog bij mezelf: hier gaat veel tijd in zitten, en dan geeft Nardus mij een compliment voor mijn strakke remacties en zegt dat deze oefeningen niet meer te doen. Huh? Ben ik zelf dan zo pietluttig dat ik het slecht vind gaan of is de angst van het asfalthappen een belemmering in het geheel? Hoe dan ook, het valt dus allemaal erg mee!
Daarna pakken we de "uitwijkoefening" en deze is echt gaaf om te doen! 170kg motorfiets verplaatsen met je heupen en daarna vlug weer terug om je weg te vervolgen. Het idee dat je dit in de praktijk misschien ook wel eens moet doen is natuurlijk iets minder, maar op het afgesloten terrein is het alleen maar extra leuk! We eindigen de dag met een aaneenschakeling van alle oefeningen achter elkaar. We doen dit meerdere rondjes en dan is het toch echt tijd om te stoppen, het is al 17:00 uur geweest en ik ben best wel moe. De pijntjes die ik de hele week op heb gespaard voel ik nu duidelijk zitten, ik voel (spier)pijn in mijn nek, schouders, knieën en vingers. Even doorbijten nog... de volgende keer is het examen!!
