Mark Blums column: De intest
De intest
Goed.... laat ik niet te ver op de feiten vooruit lopen en bij het begin beginnen. Zaterdag 4 maart om 7:00 uur gaat mijn wekker, ik ben dit soort tijden niet gewend op zaterdag dus denk bijna dat het een vergissing van mijn wekker is. Ik strompel naar het raam om een eerste indruk te krijgen van het weer... "Oei sneeuw. Dat heb ik weer op mijn eerste dag." hoor ik mezelf nog denken.
Ik ga verder met mijn ochtendritueel en hijs me in de kleding die ik gisteravond al had klaargelegd. Stevige spijkerbroek, hoge schoenen, stevige jas, handschoenen, alles om mij maximaal te beschermen tegen mijn eigen eerste stuurmanskunsten. Ik stap in de auto en ga naar de Robbenkoog 36 in Alkmaar, daar aangekomen zie ik al iemand met een baal strooizout rondlopen. Het is op dit moment 1 graad boven nul buiten en er ligt gelukkig niet veel sneeuw om het pand van Hoekstra, het is meer van dat stuifsneeuw.
Binnen word ik door Johan ontvangen, hij zal bij mij de intest gaan afnemen. Ik krijg een formulier met wat vragen: of ik mijn autorijbewijs heb, hoe vaak ik daarvoor examen voor heb afgelegd, hoeveel kilometers ik rijd per jaar, en maar van dat soort vragen. Ook of ik in het verleden een (schakel)brommer heb gereden? Ik heb in het verleden veel brommers gereden maar wat minder op schakelbrommers, ik heb wel de nodige scooters gehad, Een heerlijke tijd, maar goed.
Aangezien ik nog geen eigen helm heb krijg ik er een in bruikleen, op naar de motor! Tja.... daar staat hij dan... keurig op zijn standaard op mij te wachten. Johan gaat er op zitten en neemt stap voor stap de onderdelen met mij door. Veel dingen klinken al bekend maar als je zelf op die motor gaat rijden hoor je het liever nog een keer. Ik mag eerst een stukje met de motor aan de hand achter hem aanlopen, dit gaat mij goed af.
Tijd om te gaan zitten en de motor eens te starten, dat lukt! Ik mag hem in zijn 1e versnelling zetten en heel langzaam de koppeling laten opkomen, maar niet helemaal. Ik moet een beetje met de koppeling spelen totdat hij aangrijpt en daarna moet ik stapvoets naast Johan blijven rijden. Dit is allemaal wel even wennen, al heb ik het idee dat ik het best goed doe.
Na een aantal rondjes om hun pand zie ik dat Johan ondertussen een aantal pionnen heeft neergezet. Het is de bedoeling dat ik hier tussendoor slalom. Ik doe 4 pogingen en bij 2 daarvan lukt het mij om zonder de grond te raken er door te komen, het wordt dus al wat lastiger.... Dan wordt het tijd om de 2e versnelling erbij te doen. Na de smalle bocht om hun pand mag ik wat meer vaart maken om hem een versnelling hoger te zetten. Ik doe gewillig wat mij zegt en geeft wat meer gas... een trilling voel ik door mijn lichaam gaan als de motor wat meer vaart maakt, dit voelt goed! Ik heb het idee dat ik best wel snel ga, een blik op de snelheidmeter haalt mij direct uit mijn beleving want de naald wijst slechts op 32 km. Het gevoel van een motor met koppel onder je krent vraagt om meer, maar het blijft bij de 2e versnelling voor deze keer.
Het laatste onderdeel dat ik mag proberen is een halve cirkel draaien in een met pionnen afgezet gebied. Johan zegt mij dat ik niet naar voren moet kijken, maar juist daar waar je naartoe wilt sturen/rijden. Ik rijd de cirkel in en kijk naar de plek waar ik uit wil komen, warempel... het lukt! Het wordt steeds leuker, ik dacht dat deze oefening finaal zou misgaan. Dit is tevens de laatste oefening... jeetje wat gaat de tijd dan snel!
Binnen wordt bepaald wat het beste pakket voor mij is, snel zullen er vervolgdata worden geprikt. Als afsluiter krijg ik mijn theorieboeken mee, deze zal ik de komende dagen goed bestuderen gezien ik mijn theorie op korte termijn wil halen. Tot de volgende keer...
