Eriks column: MS-61-LR

Als ik voor Ruben op pad ga om een ST1100 Pan European te gaan keuren, heb ik nog niet het geringste vermoeden dat ik met een oude bekende te maken zal krijgen. Met mijn Tom Tom in mijn hoofd, inderdaad ik ben de enige op de weg die nog niet zo’n ding op het raam geplakt heeft, rijd ik naar Bleskensgraaf waar Ruud zijn motorzaak heeft. Hij is net bezig de laatste hand aan een kleine verbouwing te leggen, de zaken gaan goed.

Wanneer de Honda tussen een rijtje motoren vandaan wordt gehaald ziet de Pan er in eerste instantie nog redelijk goed uit. De spirituele kant in mij geeft echter een heel ander signaal af, eentje waarvan ik weet dat die serieus genomen dient te worden. Van dichterbij bekeken valt het op dat beide wielen opnieuw zijn gepoedercoat, wat meestal alleen maar om cosmetische redenen gedaan wordt, maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn. Maar in combinatie met scheuren in topkuip en rechter zijdeel (t.h.v. zijkoffer) en een gerepareerd rechter zijrooster begint er al wat twijfel te komen. Dan maar even dieper graven. Wanneer ik de stuuraanslagen op het frame inspecteer blijken deze aan beide kanten ingedeukt te zijn, wat dus WEL op enige schade duidt. Tevens heeft het schakelpedaal flink krom gestaan, er zit zelfs een diepe geul in het staal waar hij omgevouwen was.

Dit hebben we dus duidelijk, nu het technische gedeelte nog. Dat blijkt in een redelijke goede staat te verkeren. Beide voorremschijven hebben last van krommerietes. Daarbij is de linker remschijf zo goed als versleten dus dat komt goed uit. Nu de proefrit nog. Hiervoor is wel enige overredingskracht mijnerzijds nodig, maar ik krijg er uiteindelijk toch toestemming voor. Alles lijkt goed te functioneren totdat bij de ABS-test de banden het uitgillen van plezier. Bij het wegrijden op het gras staat ook het achterwiel vrolijk te spinnen, ondanks dat de lampjes voor het ABS en TCS netjes uit zijn gegaan. Niet zo netjes, daar je er als berijder toch vanuit gaat dat beide systemen dan ingeschakeld zijn.

Bij terugkomst confronteer ik hem ermee maar hij doet verbaasd en verklaart dat het vorige week allemaal nog prima functioneerde. Terug op kantoor voer ik, net als elke andere motor die ik keur, de gegevens van de motor bij het NAP (Nationale Auto Pas) in. Meteen krijg ik de melding terug dat er een trendbreuk is opgetreden. De huidige kilometerstand van 68.655 blijkt namelijk al eens eerder gepasseerd te zijn. In 1995 stond de stand op 45.000 en in 2001 al op de 120.303 kilometers.

Nieuwsgierig geworden naar Ruud en zijn motorzaak ga ik spitten in mijn eigen database van gekeurde motoren. En jawel hoor, ik kom de naam nog een keer tegen. Toen werd ik echter door een advocaat ingeschakeld om een motor van een cliënt te keuren die een rechtszaak tegen Ruud begonnen was. Die betreffende motor was eigenlijk rijp voor de sloop, maar dankzij Ruud werd deze voor de shredder behoed. Alleen werd deze nobele daad door de eigenaar niet echt gewaardeerd.

Factsheet

Naam: Erik van Lent

Beroep: freelance motorjournalist, eenmanszaak voor keuring motorfietsen

Carrière in vogelvlucht:
Heeft zich door de jaren heen ontpopt als een manusje van alles. Begon zijn carrière als commercieel medewerker bij Prox (zuigers, drijfstangen, etc), werkte als chef magazijn bij een autobedrijf, om vervolgens de switch te maken naar (motor)monteur, waar hij als laatst werkzaam was als chef werkplaats. Daarnaast als freelance journalist werkzaam voor onder andere het door de ANWB uitgegeven Promotor.