Eriks column: MH-ZN-54

Mijn jaar begint lekker. Overwegend 600cc machinerie wordt er ter keuring aangeboden. Persoonlijk vind ik dat de leukste klasse op dit moment daar een dikke 1000 sportmotor zoveel vermogen heeft dat het nergens meer over gaat. Geef mij dus maar die “600tjes”.

Remco is met een R6 door zijn dealer naar mij toegestuurd. Reden daarvoor is dat hij de Yamaha eerst door een andere motorzaak heeft laten “keuren”.  Kosten 50,- Euro en een halfuurtje later zonder afschrift weer op straat staand met de mededeling dat het een wrak zou zijn. Totaal overrompeld en geen vertrouwen meer hebbende in de motor keert hij terug naar de verkopende motorzaak. De verkoper laat het er echter niet bij zitten en verwijst Remco naar mij om een echte onafhankelijke keuring uit te laten voeren.

Nu de R6 op de brug staat blijkt er maar weinig mis te zijn met deze fiets. Op aanlopende voorremmen en een strak punt in de ketting na is dit een echte motor. Als Remco de punten opnoemt waarop de vorige “keurmeester”heeft afgekeurd kan ik deze met gemak weerleggen en hem gerust stellen. Remco is een mooie R6 rijker en zijn vertrouwen is hersteld.

Concurrenten vind ik helemaal niet erg, sterker nog zou willen dat er meer zouden zijn, maar dan moeten zij het wel goed doen, lees even precies als ik of nog beter. Zolang er lui rondlopen die op deze manier denken hun werkplaatsuren lekker makkelijk te kunnen verkopen en ongefundeerde uitspraken doen ben ik niet blij met deze concurrentie.

De tweede motor, waarvan kenteken vermeld, is een Transalp. Word door een particulier in Vleuten aangeboden. Naar verluid is de XL650V overgenomen van een politieagente uit Amsterdam en mankeert er niets aan. Maar bij de controle van de kleurcode gaat het al mis. Volgens Honda moet de motor Moody Blue Metallic zijn maar is deze in werkelijkheid zwart, en dat verschil is zelfs door een kleurenblinde nog te zien. Onderhoud blijkt ook niet je van het te zijn. Zo zijn beide voorremschijven krom, zit er een behoorlijk dood punt in de balhoofdlagers, zit er geen koelvloeistof in het daarvoor bestemde reservoir en doet de claxon het niet.

Op zich nog geen onoverkomelijke gebreken hoewel het wel al aardig in de papieren gaat lopen. Zoals menig regelmatig en enthousiast lezer van mijn columns wel weet is dit nog niet het einde van het verhaal. Zichtbaar, voor mij althans, is dat het linker carterdeksel los is geweest. En met maar 34.233 km. op de teller is redelijk vlot en zeker overbodig. Ook zijn de uitlaatbochten vanaf de cilinder tot aan de einddemper vervangen voor een nieuw exemplaar. De reden voor het veranderen van kleur komt nu aan het licht. De strip ter bevestiging van het kuipframe, welke aan het balhoofd is gelast, is verbogen. De rechter stuuraanslag nok op het balhoofd is opnieuw aangelast en enigszins weer in model geslepen. Ook zit er een flinke deuk in de framebuis die van het balhoofd naar beneden loopt.

Het zal nu niemand meer verbazen dat deze Transalp tijdens het proefrijden zijn politieke voorkeur merkbaar maakt door heftig naar een kant te willen trekken. Ben benieuwd wat mijn concurrent “keurmeesters” hiervan zouden zeggen.

Factsheet

Naam: Erik van Lent

Beroep: freelance motorjournalist, eenmanszaak voor keuring motorfietsen

Carrière in vogelvlucht:
Heeft zich door de jaren heen ontpopt als een manusje van alles. Begon zijn carrière als commercieel medewerker bij Prox (zuigers, drijfstangen, etc), werkte als chef magazijn bij een autobedrijf, om vervolgens de switch te maken naar (motor)monteur, waar hij als laatst werkzaam was als chef werkplaats. Daarnaast als freelance journalist werkzaam voor onder andere het door de ANWB uitgegeven Promotor.