Moto Gymkhana Competitie, ronde vijf

De finale nadert, de spanning stijgt. Met deze vijfde ronde van het Gymkhanakampioenschap is er nog maar één wedstrijd over om orde op zaken te stellen. Eerste zullen we al niet meer kunnen worden, maar wie weet, misschien is er nog een plaatsje te winnen. Of niet te verliezen, dat kan nog wel eens belangrijker worden. De reden waarom zie je straks.

Oplettende lezers hebben inmiddels ook gemerkt dat er van ronde vier geen verslag is. Dat klopt, toen zat uw verslaggever nog bij het WDW en kon onmogelijk bijtijds aan de start verschijnen.  Nou is het wel zo dat in de einduitslag de slechtste twee dagresultaten geschrapt worden, maar dan nóg hebben we liever dat een andere uitslag geschrapt wordt, omdat dit betekent dat er bij de resterende wedstrijden nog beter is gescoord. En er is nóg een reden: de motor staat er al voor ronde vier helemaal klaar voor.

Sinds de laatste keer is er hard gewerkt om op z’n minst met een werkende motor ten tonele te verschijnen en dat is soms moeilijker dan je zou denken: zowel de CB500 als de Fireblade stonden opnieuw met mechanische panne in de ziekenboeg. Intussen had de CB500 nog de meeste overlevingskans en is de knoop doorgehakt: de CB kreeg een donorhart en bovendien enkele upgrades afkomstig van de Fireblade. En zo vond de dikke voorvork uit de oldskool superbike zijn weg richting voormalig lesmotor, inclusief luxe stuur plus bediening, Hyperpro binnenwerk en dubbel beschijfd voorwiel. Om het af te maken nog een snelle voorband gemonteerd en aan de voorzijde zal het dus echt niet meer liggen. Aan de achterzijde moet een nieuwe set schokbrekers nog eens geïnstalleerd worden, maar kan wel nog de harde BT45 worden vervangen door iets anders met meer grip. Dat wordt uiteindelijk een Supercorsa, maar aangezien die niet gemaakt worden voor een breedte van 140 (en ik die niet heb) doet een voorband ook prima dienst. En ziedaar: een functionele motorfiets. Nog enkele andere kleine tweaks verder is de motor gereed en kan er afgereisd worden naar het inmiddels bekende Lelystad.

De locatie is bekend, het parcours zoals altijd een verrassing. En opnieuw heel interessant, met enkele leuke uitdagingen. En op een paar uitzonderingen na een redelijk snel parcours. Had ik met de Brammo moeten hebben, dit. Maar ja, vandaag hebben we de CB en daar moeten we het mee doen. Sommige stukken zien er uit alsof er zelfs geschakeld kan worden, toch iets wat je niet vaak meemaakt. Maar goed, na een paar keer doorlopen lijkt het wel te doen en te onthouden. Toch altijd een uitdaging voor de eerste poging van de dag. Voor zover er geen andere uitdagingen zijn, zoal daar zijn…

Het weer, bijvoorbeeld. Het heeft een tijd geduurd, maar het lijkt er toch op dat we het vandaag niet droog gaan houden. En dat terwijl ik net die super-plak banden heb gekozen. Werkt op droog asfalt prima, bij nattigheid…. Moeten we het nog maar zien. Het motortje is er klaar voor en lijkt een beste keus te zijn (de beste in de schuur in elk geval). Loopt goed, weegt weinig en is redelijk wendbaar. Er is nog genoeg te verbeteren, maar dat volgt nog wel in de komende periode. Zo kunnen de voetsteunen een flink stuk beter voor de grondspeling en is de achtervering om te huilen. Maar dat komt allemaal nog wel een keer, er kan wel mee gereden worden.

En zowaar gaat dat helemaal niet verkeerd. Hoewel de echte nummer één vele seconden sneller is en nog enkelen daar in de buurt komen, is een vijfde plaats helemaal niet verkeerd. Dat kan sneller, maar het is een heel goed uitgangspunt. Zeker met nog een ronde in reserve kan het alleen maar beter. Er zijn nog wel verbeterpuntjes, maar die pikken we nog wel op.

Of niet, want tussen de twee rondes barst dan toch eindelijk die wolkbreuk los en hoe je het ook bekijkt, ik heb er een hekel aan. Het gaat nu niet hard, de motor is crashbestendig en bovendien blijkt bij het proefrijden dat er nog aardig wat grip in die bandjes zit, toch ben en blijf ik geen regenrijder. En dat blijkt ook, als ik in de tweede ronde een flink aantal seconden trager ben. Als je dan bedenkt dat anderen nog wel hun tijd kunnen verbeteren krijg je het nog knap warm. Ten onrechte gelukkig, want de marge blijkt groot genoeg en ook een verbeterde tijd van degenen ónder me is nog niet gelijk aan mijn droge tijd van eerder, dus blijft de vijfde positie gehandhaafd en is daarmee gelijk één van de betere van dit seizoen. Prima dus! En toch ben ik niet happy, wetende dat er nog zoveel plaatsen waren waar ik nog veel tijd heb laten liggen. Mooi iets om de volgende keer recht te zetten dus en dat lijkt me het beste uitgangspunt om naar de laatste ronde toe te werken.

Tekst: Vincent Burger
Foto's: Annet Fokkink

Uitslag