Me and my bike: het verhaal gaat door
Jawel, me and my bike....voor het eerst sinds tijden weer eens iets om te delen met de kijkbuiskindertjes. En jongens en meisjes, deze keer is het niet fraai.
Het heeft even geduurd, maar dat houdt niet in dat er niets gebeurd is met de motoren, integendeel. De kilometers stapelen zich op, benzine getankt, olie gepeild, ketting gesmeerd, banden opgepompt. Kortom; et is gewoon niet spannend. Tot pas geleden dan. Dat is echter niet te reden dat we dit nu onder de aandacht brengen. Dit keer hebben we iets gedaan zodat jullie het niet hoeven te doen. Let op. En doe het niet na.
Al sinds het begin heeft de Raptor een probleem met kettingen. Deze gaan namelijk veel te kort mee en dat betekent een forse extra kostenpost. Smeren mocht niet baten, zelfs moddervet was het rond de 40.000 kilometers tijd voor set nummer drie...
Echter, de oorzaak hiervan zou wel eens in een paar gare lagers kunnen zitten. Speling op je lagers wordt niemand wijzer van, zoals het vervolg van dit verhaal zal uitwijzen. De allergrootste tip van dit verhaal kan dan ook reeds gegeven worden: kijk ze na. Regelmatig. Mocht je hier zelf geen oog voor hebben; maak NU een afspraak bij je dealer voor een check. Voorkomen is in het bijzonder bij wiellager beter dan genezen namelijk. Kijk zelf maar.
Eenmaal gesneuveld ziijn wiellagers bijzonder lastig om te demonteren. Dus wacht niet tot het écht misgaat, maar neem eerder actie. Dan is het een eitje; anders zul je creatief moeten worden.
En het wordt nog leuker....met het sneuvelen van je wiellagers krijgt je ketting namelijk ook een forse oplawaai. Dat kan met een beetje geluk binnen de perken vallen, met wat pech komt er een kink in de kabel, wat simpelweg zeer onprettig rijdt. In ons geval was het jackpot: de ketting had inderdaad een flinke knauw gekregen en gaf dus de eerstvolgende ritten het bekende, gevreesde 'pulserende' gevoel van enkele gerekte schakels. Een versleten ketting heft dat ook wel eens. Niet meer op spanning te krijgen ook; het ene moment is het zaakje snaarstrak, een kwart omwenteling van je achterwiel later hangt de zaak op straat. Dat kan nog een tijd goed gaan, maar dat is niet noodzakelijk, zoals de praktijk uitwijst.
Zo wil het gebeuren dat je zomaar aan het cruisen bent, een klap in 't achteronder voelt en je aandrijving verdwijnt. Nader onderzoek op de vluchtstrook toont al snel de dader: de ketting heeft de geest gegeven. Maar geen nood: we zijn nog altijd lid van de Groene Bond en het toeval wil ook nog eens dat een toevallig passerende medewerker van Rijkswaterstaat stopt om 'zijn' weg zo snel mogelijk te ontdoen van ongewenste bezoekers. De Raptor en zijn bestuurder dus. Enmaal een rood krius boven de rechter rijstrook getoverd en de pannedienst kan naar hartelust de kreupele Cagief een wipje geven.
Vervolgens is het Hulde aan de medewerkers van Korteland motoren, die terstond de werkzamheden staakten om de gewonde weer op pad te helpen. Het moet gezegd worden. Eenmaal op de brug wordt de schade pas echt duidelijk; de ketting heeft gelukkig het carter heel gelaten, maar andere zaken op zijn pad hebben het er minder goed vanaf gebracht. Zoals daar zijn, met name: de linker uitlaatdemper en het duwstaafje van de koppeling. Aan de ene kant zwaar klote, aan de andere kant: waren die er niet geweest, dan had ondergetekende een zeer unieke piercing in zijn linkerkuit gehad. Het is maar wat je liever hebt.
Uiteindelijk is een beetje toveren met een lasapparaat en een nieuwe ketting verder de motor weer rijdbaar, maar het was niet nodig geweest als de defectieve lager eerder tekenen van zijn aanwezigheid had gegeven. Zoals hierboven gezegd. Dus nogmaals; het is niet de bedoeling iemand de stuipen op het lijf te jagen met verhalen over rondvliegende onderdelen, maar een advies om ook deze onderdelen regelmatig eens te (laten) controleren; ongeacht hoe vermeend onderhoudsvrij ze mogen zijn. We do this, so you don't have to.