Dummies door Engeland: reisverslag, maar dan anders
Verwacht geen uitputtend verslag van een interessante reis, maar lees en huiver hoe je op de motor kunt rondtrekken zonder te weten waar je bent, waar je eigenlijk heen wilt en wat de lol van een totaal gebrek aan voorbereiding is. Dat is in een notendop waar het nieuwe motorreisboek
Dummies door Engeland volgens schrijver Vincent Beerens voor staat. Dummies door Engeland is een boek vol humor, absurde belevenissen en verrassingen met Engeland als intrinsiek ongewenste bestemming.
Peter neemt een onverwachte afrit. Zijn motor maakt vreemde geluiden. Nu al? Bij een rotonde is het einde oefening. ‘Leeg, helemaal op. Ik kan niet meer verder!’ ‘Huh?’ ‘Ja, ik had in Frankrijk nog willen tanken, maar in de haast kwam het er niet van.’ Als doorgewinterde overlevers schrikken we daar niet van. Ik roep dat ik wel even benzine ga halen en rijd door. Peter zet zijn motor in het gras. We zijn net 5 minuten in Engeland. De vakantiestemming zit er wel erg vroeg in dit jaar.
Ik rijd het dorp in. Het links rijden kan nu serieus beginnen. Vooral afslaan naar rechts is een onwennige handeling. De as van de weg zit aan de verkeerde kant en je komt zo raar uit. Engelsen rijden zelf wel rechts, als het hun zo uitkomt. Dat is schrikken! Ik doe het fout! Oh, nee, zij rijden rechts. Pfffff! Ze vinden dat je als motorrijder maar aan de kant moet gaan als aan hun kant auto's geparkeerd staan. Je moet het maar weten. Pompstations zie ik niet. Wel een uitvaartcentrum, een gokhal, een autowasserij en nog veel meer zaken die ik niet nodig heb. Ik dwaal een kwartier rond en rijd dan maar terug. Althans, dat is de bedoeling. Tot mijn verrassing kom ik bij een Sainsbury's hypermarkt met pompstation uit. Ik zet de motor bij een pomp neer. Het zweet gutst over mijn voorhoofd. Gauw de handschoenen uit en die bloedhete helm af! Ja, het is heerlijk motorweer! Nu nog even een leeg olievaatje opduiken en ik kan voor Peter tanken. Het all-seasonpak zit benauwd en ik loop van vuilnisbak naar vuilnisbak. Er is slechts één olievaatje te vinden, maar daar zit geen dop bij. Ik graai als een ervaren zwerver tussen afval van alle soorten: fruitschillen, peuken, zakdoeken, plastic zakken en ergere viezigheid. De dop vind ik niet. Wat nu?
In het pompstation is het druk aan de kassa's en de caissières lijken zo uit een jarenzestigaflevering van Coronation Street te zijn weggelopen. Ik sta steeds harder te dampen in mijn pak en besluit twee vliegen in een klap te slaan door een liter koel bronwater te kopen. Buiten drink ik de fles zo ver mogelijk leeg. Als ik bijna begin te klotsen, verdwijnt de rest van het water in het putje. Als de tank van de Centauro en de waterfles vol benzine zijn, reken ik af. Ja dames, daar
ben ik alweer!
Nu gauw terug naar mijn broer. Sleuteltje in het contactslot, jas dicht, helm op, handschoenen weer aan en rijden maar! Maar wat is het zicht toch wazig!? Bril vergeten! Handschoenen weer uit. Door het zweet plakken ze aan mijn vingers en willen eerst niet uit en daarna niet meer aan. Het blijft geweldig motorweer. Is dit echt Engeland? Ik rijd naar afslagen en rotondes, maar nergens zie ik er een met een gestrande motorrijder. Waar ben ik eigenlijk? Ik zie borden richting Dover en richting Hastings. Dan maar terug richting Dover, want het is maar 6 kilometer. Oh nee, 6 mijl. Hoeveel is dat eigenlijk? Het links rijden zit er al goed in. Ik vind de snelweg naar Dover en keer bij de eerste de beste afslag om, in een poging om in de tegengestelde richting de goede afslag terug te vinden. Vlak voor die afslag zie ik links van me een Sainsbury's hypermarkt met pompstation. Het zal toch niet...? Jawel, het is wel zo! Een paar honderd meter verder zie ik mijn broer languit in het gras liggen. We zijn een uur verder.
Het boek wordt volgens het 'printing on demand' digitaal gedrukt, waardoor het niet in de boekhandel komt te liggen maar daar wel besteld kan worden. Bestellen kan trouwens ook eenvoudig via de website van boekscout.nl
ISBN 978-94-6176-794-3, 168 blz., € 18,95.