Green Speed Air Powered Motor

Er komt een dag dat het laatste vat met zwarte goud uit onze aardkorst zal worden gedolven. Omdat we ook na die dag nog volop willen motorrijden wordt veel geexperimenteerd met alternatieven. Aanschouw de Green Speed Air Powered Motorcycle.

Zeker nu de laatste jaren CO2 uitstoot een heet hangijzer is geworden zijn alternatieve aandrijvingen een hot item. Daar waar de meeste research wordt gedaan naar elektrische en brandstofcel (waterstof) motorfietsen ging een Australische industrieële ontwerper aan de slag met luchtdruk.

Nu is luchtdruk aandrijving niet nieuw, maar in het verleden kleefden er twee nadelen aan de aandrijving: ofwel de actieradius was beperkt, ofwel de topsnelheid was te laag. Edwin Conan, die voor dit project werd samengestaan door een team van student ontwerpers en hun leraar, claimen met dit ontwerp deze problemen te hebben opgelost.

Het team nam een motor, die van oorsprong dienst deed als een Suzuki GP100 ergens in de jaren ‘70 van de vorige eeuw, en verwijderde nagenoeg alle overbodige onderdelen zoals benzinetank, motorblok, versnellingsbak enz. Wat over bleef was een frame, twee wielen, een stuur en remmen.

Vervolgens werd een roterende luchtmotor gemonteerd, een ontwerp van de Australische engineer Angelo Di Pietro. Een compacte, lichtgewicht en krachtige motor die wordt aangedreven door twee compressietanks. De motor kan 3.000 toeren maken, wat toepassing van een versnellingsbak overbodig maakte.

In massaproductie zou de motor worden uitgebreid met zonnepanelen, die genoeg energie zouden moeten opwekken om lucht te comprimeren en op te slaan in de compressietanks.

Omdat het een concept betreft werd de fiets niet met de gebruikelijke onderdelen zoals koplamp, knipperlichten enz uitgerust, maar een aerodynamische fiberglas en carbon racestroomlijn. Over de exacte prestaties van de Green Speed Air Powered Motorcycle zijn vooralsnog geen uitspraken gedaan.