Test Triumph Speed Triple 1200 RS

Triumph Motorcycles-eigenaar John Bloor, en diens zoon Nick die het bedrijf tegenwoordig leidt, staan ​​bekend als discrete industriëlen die het product voor zichzelf laten spreken, die grotendeels minachting hebben voor het soort marketinghype dat sommige van hun markten zo gretig omarmen. Maar toch, je zou hebben gedacht dat ze zelfs te midden van alle pandemie-problemen van 2020 het feit hadden willen vieren dat de motorfiets die in 1994 aan de bakermat van het sportbike Vliegen mag er 'even' niet in hebben gezeten, maar in eigen land is eigenlijk ook niks mis mee. Sterker, beter dan dit komen ze haast nietstreetfighter-segment heeft gestaan, door de 100.000 verkoopbarrière was gegaan. Ja mensen – dát is hoeveel Triumph Speed ​​Triples er in de afgelopen kwart eeuw zijn gebouwd.

Maar ondanks een substantiële makeover in 2016, is de Speed ​​Triple sindsdien schijnbaar buitenspel gezet door de voortdurende machtsstrijd tussen zijn verschillende rivalen, met 200 pk-plus vermogens - eerst van Kawasaki via zijn supercharged H2, vervolgens MV Agusta en Ducati - schijnbaar de toegangspas om als speler die tot serieuze straatgevechten in staat is te worden gezien. "We wisten dat we ons spel moesten verbeteren, maar we waren niet bereid om dit te doen ten koste van de rijdbaarheid in de echte wereld op de openbare weg", zegt Stuart Wood, hoofdingenieur van Triumph. “We hebben ons dus gericht op het leveren van aanzienlijk meer vermogen terwijl we het gewicht aanzienlijk verminderen, om veel betere allround prestaties te bieden dan voorheen via een sterk verbeterde verhouding tussen vermogen en gewicht, van een fiets waar het zo breedst mogelijk scala aan rijders zich comfortabel op zal blijven voelen."

Tekst: Alan Cathcard
Fotografie: Triumph

Sterkste Triumph ooit

Terwijl hij aan de strenge Euro 5-norm voldoet is de 2021 Triumph Speed ​​Triple 1200 RS het krachtigste en meest koppelrijke lid van die familie dat de Britten tot nu toe hebben gebouwd, en om dat te realiseren heeft Woods R & D-team vanaf een schone lei een compleet nieuwe 1.160 cc driecilinder lijnmotor ontwikkeld, goed voor een topvermogen van 180 pk bij 10.750 tpm, een flinke stap ten opzichte van Dus nee, ik rijd nu niet aan de verkeerde kant van de weg. Left is Rightde 150 pk die z’n voorganger eruit perste. En niet alleen qua topvermogen, ook het maximum koppel van 125 Nm bij 9.000 tpm is een aanzienlijke toename ten opzichte van de 111 Nm van het vorige model.

Dat heeft de nieuwe Triumph, die bij ons vanaf € 20.250,00 (€ 17.800,00 BE) met 2 jaar fabrieksgarantie en service-intervallen van 16.000 km over de toonbank gaat, op het niveau van KTM’s eveneens 180 pk sterke 1290 Super Duke R gezet, evenals de motor die door velen wordt beschouwd als de beste ‘waar voor je geld motor voor de echte wereld’, de 173 pk sterke Aprilia Tuono V4 1100, beide verkrijgbaar voor nagenoeg dezelfde catalogusprijs als de 2021 Speed ​​Triple (de V4 Factory even buiten beschouwing latend). Beschikbare Triumph-kleuren zijn Sapphire Black, met rode en zilveren graphics, of Matt Silver Ice, met zwarte, zilveren en gele graphics - maar ik ben van mening dat We gaan een stukje toeren krijgt een heel andere dimensie als je Dan Linfoot als voorrijder hebtTriumph hier een strategische fout heeft gemaakt om niet nog een ‘In Yer Face’ versie naast te zetten. Een 21e-eeuws equivalent van de nucleaire rode (oftewel metallic roze!) Of roulette groene tinten van de oude 955cc Speed ​​Triple zou voor veel potentiële klanten aantrekkelijker zijn dan deze twee nogal prozaïsche monochrome kleurenschema's, maar dat is mijn mening.

En dat is vooral jammer, want de geheel nieuwe styling van de 1200 RS grijpt zeker terug naar de agressieve houding en gespierde aanwezigheid van de Gen-1 Speed ​​Triple. Maar dan met puurdere, schonere en scherpere lijnen die worden bekroond door die sinister ogende snake-eye koplampen die je schijnbaar met onbeantwoorde kwaadaardigheid aanstaren terwijl je rond de fiets cirkelt, voordat je aan boord van het 830 mm hoge zadel springt. Het zadel is slechts 5 mm hoger dan voorheen, terwijl de voetsteunen op dezelfde hoogte als bij het uitgaande model zijn geplaatst, maar dan strakker weggestopt voor extra grondspeling te creëren. Wat hard nodig was door de vrij extreme hellingshoeken die de 17-inch Metzeler Racetec RR K3-banden zullen leveren, zonder dat daarbij de vette 190/55 achterband een negatieve impact op het sturen heeft gehad. Dat komt omdat de 1200 RS een 13 mm breder eendelig taps toelopend stuur heeft dat extra hefboomwerking biedt in krappere bochten, evenals een meer dominante en doelgerichte rijpositie. Met slechts een paar behoorlijk effectieve bar-end spiegels en een vijf inch TFT-dashboard voor je is de Speed Triple 1200 RS zo minimalistisch als je krijgen kunt, precies zoals hij van de productielijnen van Triumph in Thailand rolt. Voor wie ’t niet
Heel herkenbaar Triumph, maar toch net dat beetje anders. Achterlicht is best vet trouwens

Verlichte schakelaars, dat scheelt in het donker. TFT is super uitgebreid

Normaal zijn we niet zo van de fluokleuren, maar als 't zo subtiel is als bij deze 1200 RS, dan heeft 't toch wel watgenoeg is biedt Triumph 35 speciale accessoires aan, waaronder een Flyscreen om je iets uit de wind te houden en 3-standen handvatverwarming wat in het koudste voorjaar in 70 jaar in Groot-Brittannië geen overbodige luxe was. 

Een grote stap voorwaarts komt echter van het zadelontwerp, dat slim is gevormd om lang en toch slank te zijn, en buitengewoon goed gepolsterd - deze fiets is een tegenstrijdigheid in termen: een comfortabele streetfighter! De manier waarop het zadel bij de tank versmalt, betekent dat de meeste rijders van welk geslacht dan ook in staat zullen zijn om beide voeten plat op de grond te zetten bij stoplichten, en ondanks de oververkante cilinders van de drie-in-lijn motor lijkt het geen te brede fiets te zijn. Het is een triple die denkt dat het een twin is. Deze ruime zitpositie is zowel onwaarschijnlijk ontspannend als dynamisch effectief - het geeft je meer ruimte om in bochten over de fiets te bewegen. Er als een aap naast hangen is niet nodig om ‘m van richting te laten veranderen, z’n slanke bouw geeft je het idee dat de 198 kilo rijklare fiets veel lichter en wendbaarder is dan je had verwacht. De nieuwe Speed ​​Triple is een motorfiets met intuïtieve bediening, en als je me niet gelooft, ga er dan een rijden bij je vriendelijke plaatselijke Triumph-dealer en vertel me dan dat ik het mis heb!

Drukke dag

De kans om dit aan den lijve te ontdekken kwam op een volgepakte dag, beginnend achter meervoudig BSB racewinnaar Dan Linfoot over 210 km Engelse landwegen in de Lincolnshire Dales en het land van Robin Hood Sherwood en eindigend met 25 ronden van het Donington Park GP-circuit in de laaghangende aprilzon - brr! Met echte introducties voorlopig nog niet in het verschiet wordt het haast niet veel beter dan dit – Beetje opschieten, de zon begint al aardig te zakkenen binnen het eerste halfuur rijden zou ik niet alleen beseffen hoe verfijnd maar ook hoe soepelen verwelkomend de nieuwe Speed ​​Triple 1200 RS is voor rijden. Dankzij een 12% reductie van massatraagheid in de aandrijflijn reageert de motor nog beter en klimt hij aanzienlijk gemakkelijker in toeren dan het oude model - hij voelt scherper aan en klinkt ook scherper. Dankzij de geheel nieuwe, vrijere inlaat en het 3-1 uitlaatsysteem is het geheel tegen de verwachting in (gezien de Euro 5-beperkingen) de best klinkende Speed ​​Triple ooit geproduceerd, met een diepgeworteld inlaatgebrul en een kenmerkend diepe drievoudige huil uit de uitlaat. Het is geweldig om naar deze mechanische cantate te luisteren vanuit de eerste rang en verklaart meteen waarom er geen after-market uitlaat in die lijst met accessoires zit.

De 1200 RS mag nu een topvermogen leveren dat de aandacht zal trekken van diegenen die op papieren cijfers geilen, maar waar de motor écht punten scoort is de manier waarop het vette koppel wordt afgegeven – de 2021 Speed ​​Triple is een musclebike die gemakkelijk te beheersen is. Je kunt hem recht naar de vijfcijferige zone draaien als je dat echt wilt, in welk geval de enkele tandwielaangedreven balansas aan de voorkant van het blok elke overmatige trilling zal blijven onderdrukken. Maar de uitzonderlijk goed schakelende zesversnellingsbak gebruiken om de motor in zijn heerlijke zone van 4.000-8.000 tpm te houden, levert een indrukwekkende acceleratie op in combinatie met een groot gevoel van controle. Hoewel, je moet er wel voor zorgen dat je je goed vasthoudt, omdat de acceleratie behoorlijk geestverruimend is als je de motor in een lagere versnelling echt op gang krijgt. 

Misschien moet je ‘m als een superscooter zien - een maxiscooter met attitude, waar je gewoon aan het gas draait en supersnel gaat, waarbij je de hogere versnellingen gebruikt om maximaal op het koppel te surfen en te profiteren van de enorme reserves aan grunt van het Triumph blok. Wees echter voorbereid om hiervoor een boete te moeten betalen in vorm van brandstofverbruik. Triumph claimt een brandstofverbruik van net geen 1 op 18, maar de snelle sprint achter Dan door Robin Hood Country zag het brandstoflampje knallend oplichten op 100 mijl, dus reken op driekwart van dat geclaimde verbruikscijfer. Alles leuk en aardig, maar iets zegt me dat de RS vooral niet op Britse wegen is getestNu moet ik daar wel een slag om de arm houden, op de laatste Speed ​​Triple die ik vier jaar geleden reed was het benzinelampje hopeloos pessimistisch en ging branden toen ik nog acht liter reserve had, dus misschien is dat ook hier het geval.

Wanneer je er voor kiest om in plaats van te surfen op koppel de motor flink op toeren te houden door optimaal van versnelling te wisselen, heb je profijt van de up/down quickshifter die absoluut foutloos is - hij is ideaal afgesteld zodat je precies de juiste hoeveelheid druk van je tenen nodig hebt om te schakelen. Niet te overgevoelig en ook never nooit te stroef, zelfs geen klik als je door neutraal schakelt tussen de eerste en tweede versnelling in beide richtingen. Genoeg fietsen waar dat wel anders bij is. Zoals ik al zei - verfijnd is het woord dat het rijden op deze nieuwe Triumph het beste beschrijft: hoe onwaarschijnlijk ook, het is een spierballenfiets met goede manieren. Dat strekt zich uit tot de initiële gasrespons bocht uit, die zelfs in de Track-modus gecontroleerd en
Op de remmen is echt niets aan te merken. Maar ja, dat kan ook haast niet anders met Brembo

Dat zou je ook verwachten van de firma Öhlins, en dat klopt ook... zolang je alleen op het circuit zit. Op straat daarentegen

Quickshifter met up/down functie, maar met hetzelfde gemak kun je met de 1160 Triple op koppel surfen voorspelbaar is, nooit griezelig of overdreven fel - dit is duidelijk een motor waar veel aandacht is besteed aan de mapping van de benzine-injectie.

Triumph heeft een bijgewerkte versie van zijn zogenaamde 'slip-assist' koppeling toegevoegd aan de nieuwe Speed ​​Triple, maar ik zou het eerder een slip-achtige slipperkoppeling noemen, die voldoende motorremvermogen behoudt om de voortreffelijke Brembo Stylema radiale remmen te helpen je hard en laat te laten stoppen wanneer je het verstelbare remhendel inknijpt, en daarbij zorgt voor goede stabiliteit bij hard ankeren vanaf hoge snelheid. De kabelbediende koppeling voelt lekker licht, een welkome verrassing gezien het hoge koppel waarmee hij te maken heeft. Rijden dwars door de stad in de spits op weg naar huis is daardoor aangenaam - je hand wordt niet moe van het herhaaldelijk de koppeling inknijpen. Deze nieuwe versie van Triumph's streetfighter houdt z’n lijn heel goed vast tijdens het remmen, wat betekent dat je straffeloos tot diep in de bocht kunt remmen - hij zal zich niet oprichten waardoor de apex mist en richting de heggen wordt gestuurd, en de initiële gasrespons als je weer vol op het gas gaat, gaat zeer gecontroleerd. Leuk. Hij houdt z’n lijn goed vast in Hoop toch echt dat ze bij jullie in Nederland betere kwaliteit asfalt hebben, anders raad ik je aan om met de vering te gaan stoeiensnelle 120 km/u bochten, maar het belangrijkste verschil met het uitgaande model is de manier waarop de herziene rijhouding ervoor zorgt dat de nieuwe responsiever lijkt op de manier waarop hij stuurt in langzamere, strakkere bochten, waar het gemakkelijk is om de motor om te leggen dankzij de goede hefboomwerking van het bredere stuur.

De enige teleurstelling tijdens mijn snelle Isle of Man TT-achtige rit op straat was de stugge afstelling van de Öhlins vering. Op de oude Speed Triple RS, ook uitgerust met de Zweedse ophanging, kon je enorm veel bochtsnelheden gebruiken dankzij de manier waarop de vork de hobbels die je onderweg tegenkwam absorbeerde terwijl de motor op een oor lag. Plus dat de rijkwaliteit redelijk goed was voor streetfighter begrippen. Maar het Öhlins-pakket op het nieuwe 1200 RS-model heeft lang niet zo’n breed bereik, waardoor je veel meer met de onvolkomenheden in het wegdek wordt geconfronteerd - de hele setup is gericht op circuitgebruik, zoals ik ontdekte tijdens mijn Donington Park-sessies. Op het superstrakke asfalt daar is niets meer te merken van de klappen zoals die ik tijdens de vier uur daarvoor op straat voor m’n kiezen kreeg, Snap niet waar 'Straat-Alan' over zeikt, voor Donington Park staat 'ie perfect afgesteldwaardoor in sommige snellere bochten in de apex de oneffenheden in het wegdek het stuur in mijn handen lieten dansen. Het voelde gewoon alsof de fiets zowel voor als achter te stug was afgeveerd, waardoor ik elke afdichtingsvoeg of andere onvolkomenheden door het stuur en het zadel voelde. Jammer - maar op het circuit stuurde de fiets daardoor wel briljant zonder de vering voor of achter aan te moeten passen.

Uiteindelijk zijn het echter de aanzienlijke verbetering van de motorprestaties in combinatie met de aangeboren rijeigenschappen die de nieuwe Speed ​​Triple 1200 RS zo leuk maken om te rijden - vooral door de suggestieve achtergrondmuziek van zijn kenmerkende inlaatgebrul en uitlaatgeluid. De extra prestatie van de geweldig klinkende drievoudige motor inspireert je om hard te rijden, kilometer na kilometer derde versnelling vast te houden over bochtige landweggetjes, moeiteloos heen en weer te bewegen door de bochten zonder dat je hoeft te schakelen om bochten variërend van langzame 40 km/u haarspeldbocht tot snelle 120 km/u doordraaiers te kunnen nemen.

Conclusie

De Triumph Speed ​​Triple 1200 RS is geen fiets om kriskras door continenten te rijden, en al helemaal niet om dat ver of lang met een duo achterop te doen, ondanks de verbeterde duozit op deze nieuwe versie. In plaats daarvan is de 1200 RS ervoor gemaakt om via de bochtige kustweg naar het strand te ‘boulevarden’, om via een paar bergpassen de bergen in te gaan, of om gewoon zo snel mogelijk van A naar B te komen via de schilderachtige route, en daarbij alles en iedereen op te vreten die je onderweg tegenkomt. 

Deze nieuwste, ongetwijfeld meer verfijnde Triumph Speed ​​Triple is een fiets waarvoor je excuses zoekt om erop uit te kunnen gaan en te rijden, voor het soort wegen dat uitnodigt om flink te worden gebruikt, waarbij je zijn geweldige koppel en evenwichtige wegligging optimaal gebruikt. Dit is inderdaad een fiets met attitude, een fiets die opnieuw klaar is om op Monsterachtige manier al het andere in het spierballen-Naked segment te overtreffen.

Welkom terug aan het front van de Streetfighter-grid, Triumph!

Technische gegevens