Test: Ducati Streetfighter V4 S

Er zijn weinig motoren die nog voor de onthulling voor zoveel roering hebben gezorgd als de Streetfighter V4, de naakte versie van de Panigale V4 die volgens een nieuwe dimensie moest geven aan het Hypernaked segment. Een motor die dat andere beest, de 1290 Super Duke R, moest doen verbleken, Batman zou maar wat blij zijn met deze Jokerevenals de Tuono V4 1100. Een Panigale V4, maar dan ontdaan van z’n kuip en voorzien van een hoog en breed stuur, dat kon niet anders dan verpletterend zijn. Het was niet de vraag of, maar hoe groot het verschil met die anderen zou zijn. 

Er zijn ook weinig motoren waarvan het marketingplan zo desastreus is verlopen als de Streetfighter V4. Ducati had het plan opgepakt om Pikes Peak specialist Carlin Dunne de roemruchte Pikes Peak International Hill Climb te laten rijden met een prototype van de Streetfighter V4 – in de hoop een nieuw verpletterend record te gaan zetten. Het verhaal liep volgens plan, tot in de allerlaatste bocht de straat het gevecht van de Streetfighter won en Dunne helaas het leven liet. 

Ondanks de vreselijk tragische wending had Ducati haar doel bereikt. Of misschien wel juist dankzij, want ook negatieve publiciteit is publiciteit. Tel daar z’n ongekende specificaties bij op die zelfs menig eenliter Superbike doen verbleken en je snapt meteen waarom ‘ie al op voorhand was uitverkocht. En dat gebeurt tegenwoordig zo vaak niet meer. 

Tekst: Ed Smits
Fotografie: Andrew Walkinshaw