Introductie Kawasaki W800 50th Anniversary

Voor wie nog nooit op een W800 heeft gereden en jonger is dan euh… nee, dat werkt niet. Iets met vergrijzing. Voor wie nog nooit op een W800 heeft gereden en zich nog voldoende kan herinneren van zijn eerste motorfiets: dit lijkt er op. Een eerlijke machine waar je heerlijk recht op zit, bóvenop ook dankzij het vlakke zadel en het gebrek aan kunststof vormelementen. Het zadel is niet hoog, maar hoeft dat ook niet te zijn. Het stuur staat zoals het hoort en de handgrepen bevinden zich daar waar je zou verwachten. En zo kun je wel doorgaan; weinig motoren die zo rechttoe rechtaan in elkaar zitten als de W800. En dat zet zich ook motorisch door; de tweecilinder is geen toerenmonster en komt zelfs relatief traag op toeren: precies zoals je zou verwachten. In het kort heeft Kawasaki gewoon een oude motor genomen en die nieuw geproduceerd, zo lijkt het. En een beter compliment kun je amper maken. En storende elementen als de injectie zijn netjes weggewerkt achter de zijdeksels. Had misschien á la Triumph nog stijlvoller gekund, maar dit werkt ook. En zo lang er nog gloeilampjes gebruikt mogen worden zul je die ook in de W terugvinden.

Het mooie is, komen bij de meesten nu herinneringen bovenborrelen aan lang vervlogen tijden, die tijden herleven voor de nieuwe generatie: met 35 kiloWatt is de W800 namelijk nog precies goed voor een A2 rijbewijs en kunnen nieuwe motorrijders er dus net zo onbevangen en zonder vrees op stappen als vroeger. Daarbij krijg je nog hulp van de rest van de motor, want ook qua rijeigenschappen valt de Kawa niet uit zijn rol. Om een motor als dit te beoordelen volgens moderne maatstaven is natuurlijk niet echt eerlijk, maar het verdient wel attentie te weten dat je hier niet mee moet willen remmen als een supersport. Daar zijn de kleine tweezuiger rem vóóór en de -oh nostalgie- trommel achter net niet voor bedoeld. Keerzijde is wel dat ze prima samen kunnen werken en je zo lang je beide remmen samen gebruikt zul je veelal ruim op tijd tot stilstand komen. En ABS? Wat is dat?

Qua stabiliteit valt het nog helemaal niet tegen, ook op snelheid is het stuur gewoon los te laten en rolt de motor kaarsrecht en koersvast door. Pas als je iets vlotter zou willen sturen begint de motor wat te protesteren, maar dan zit je ook al op een tempo wat niet “in de geest van het concept” past. In gewoon Nederlands: dan noem je het al lang geen cool cruisen meer. En dan nog kun je méér dan je zou denken, je zult echt gek moeten doen wil je je in de gevarenzone begeven, zo lang je rekening houdt met je remvermogen en je rijstijl zo vloeiend mogelijk houdt (dat scheelt ook weer remmen trouwens) zal de rest van de motor je gewoon je gang laten gaan. De bandjes, klassiek gestyled als ze mogen lijken, bieden meer dan voldoende grip. Het eerste wat aangeeft dat je niet veel verder zou kunnen, zijn de lefknopjes onder de voetsteunen. Maar uiteraard is het een kwestie van tijd voordat je daarmee probeert zo lang mogelijke ononderbroken strepen te trekken. Wees dan licht gewaarschuwd: het eerstvolgende dat de grond raakt is de middenbok en die geeft een stuk minder mee.