Eerste test Indian Chief Vintage

Selecteer de toerenteller in het digitale display en je ziet een bizar lage 800 omwentelingen bij stationair… cruisend op de snelweg stijgt dit tot wel 3600 rond de 120 kilometer per uur… echt druk maakt de twin zich dus nooit. hoeft ook niet, het is ruim voldoende. het kan nog sneller, maar waarom zou je ook. Je moet wel gezien kunnen worden natuurlijk. Duh!
Wegrijden kan niet eenvoudiger. Blok en ‘geheel’ zijn prachtig op elkaar afgestemd en we moeten de eerste bocht even bewust wat rustig aan nemen om niet direct overenthousiast te worden. De Chief voelt supersolide aan en aan stabiliteit is ook nooit een gebrek. Natuurlijk niet.  Die stabiliteit kunnen we later aanwenden als het wel iets vlotter gaat, zeker wetend dat de motor onverstoorbaar de aangegeven koers blijft volgen zijn ook hobbels, oneffenheden en andere zaken totaal niet belangrijk meer en rijden we dan ook gewoon dwars overheen. De vastberadenheid overtreft zelfs die van een supersport of naked waarvan je weet dat de vering zo optimaal mogelijk op prestaties en feedback is afgesteld. There’s no substitute for… een enorme massa metaal in dit geval.

Nou mag duidelijk zijn dat we niet enorm veel doen met motoren uit dit genre, dat wil niet zeggen dat we er niks aan vinden. De Chief toont aan waarom. Nou is het natuurlijk weer een tikje aanpassen en onthaasten voor het beste resultaat, dit soort motoren moet je met gematigde haast rijden, zit je eenmaal dan zit je ook goéd. Tot aan de treeplanken aan toe, alles valt op z’n plaats. En al hoort er natuurlijk eigenlijk een hak-teen pedaal bij te zitten (behoort dan ook tot de mogelijkheden), dit keer vinden we het niet erg dat deze ontbreekt; het geeft je nog zoveel meer speelruimte voor de voetplaatsing. Natuurlijk is de zithouding voor het absorberen van hobbels niet ideaal – alles wordt direct doorgegeven aan je ruggegraat- de vering maakt een boel goed. Zonder risico op zeeziekte is de vering soepel genoeg om de rit tapijtzacht te maken. Nog een voordeel van een beetje massa dus. Hetzelfde geldt voor de voorzijde: net als bij de Honda CTX  staat het balhoofd ver bij je vandaan en komt het stuur dus net zo ver terug naar je toe, maar dit heeft geen nadelige effecten op het gevoel van de voorzijde. 

Begrijpelijk en min of meer algemeen geaccepteerd in deze klasse is het idee dat je met je achterrem dient te remmen voor het beste effect. Daarin is de Chief geen uitzondering. De dubbele schijf in het vooronder remt wél en het kan ook echt vele malen slechter, zet er een voet bij en je remt pas echt goed af. En het is een moderne motor, dus is er ABS aan boord. Wisten we natuurlijk, maar dan is het nog steeds maar afwachten of en hoe goed het werkt. Eerlijk gezegd had het nog iets mooier mogen zijn: de pulsen zijn nu nog redelijk groot en merkbaar, dat kan tegenwoordig met gemak een stuk fijngevoeliger. Maar gezien de enorme hoeveelheid denkwerk die hier in is gegaan, misschien is dit ook een keus geweest. En onder de streep werkt het wel gewoon prima.  Wat nog wel ontbreekt op de Vintage is tractiecontrole. Niet dat je dat heel snel nodig zou hebben, maar met een massa koppel als in dit geval zou het soms toch aardig zijn. Het laatste wat je wilt is je Chief over een gladde tramrail richting eeuwige jachtvelden te zien glijden…