Zoeken

Test Ducati Hypermotard SP

Troefkaarten alom

1 november 2013
Inhoudsopgave
Test Ducati Hypermotard SP
Bekend recept
Troefkaarten alom
Over poken gesproken
Conclusie
Mertens Racing School
Technische gegevens

Ducati Hypermotard SP

Inmiddels is de ergste natheid door serieus gebruik van regenbanden (door anderen) aan de kant geschoven en kan de tweede sessie worden ingezet. ‘Rain’ wordt ‘Sport’ en daar gaan we weer. Nu kunnen we in ieder geval een beetje gasgeven. Wel met nog een paar natte plekken hier en daar, maar hoe dichter ik me aan de ideale lijn houd, hoe beter. Dat is dan wel weer zoiets; wil je een beetje opschieten met de Hyper dDucati Hypermotard SP Ducati Hypermotard SP
Aan moois geen gebrek. Uitlaat is standaard, dus dan weet je het wel
Ducati Hypermotard SP
Mettet smal? Wie zegt dat?
Ducati Hypermotard SP Ducati Hypermotard SP
Nog meer moois, de Brembo's steken er wat anoniem bij af
an heb je twee opties, elk met de nodige consequenties. Ben je meer een weg-rijder, dan prefereer je wellicht meer de supersportrijstijl met de knie naar buiten. Voeg je je meer naar wat de motor uitstraalt, dan adapteer je een supermotostijl. Maar dan komt op plaatsen de ideale lijn dus anders te liggen, iets wat onder deze omstandigheden dus nog wat tricky plekjes betekent. Toch beperk ik me wegens een blessure tot deze rijstijl aangezien ik hiermee de ledematen in kwestie het meeste ontzie.  Tijdens een latere middagsessie probeer ik voor de volledigheid de kniebuitenboord-aanpak nog eens, maar leer daarbij dat dit niet noodzakelijk tijdwinst oplevert, niets verandert aan de grondspeling (niet met deze blessure in elk geval) en fysiek zwaarder is: hele dag nergens last van, aan het eind van deze sessie betonharde onderarmen. Geeft je te denken.

Met het meer en meer opdrogen van de laatste beetjes regenwater krijgt de Duc ook meer en meer vrij baan en kan er eens serieus gestuurd worden. Nu kan eindelijk de Hyper’s grootste troefkaart worden uitgespeeld en kunnen lijnen krapper, kan er eerder gas gegeven worden, korter gestuurd en later geremd, alles in de zekerheid dat de motor toch nergens naartoe gaat. In ‘Sport’ zijn zowel ABS als traction control in werking en op beide wielen. Bovendien is de vermogensafgifte nog prima te doen… kadootje van Ride by Wire. Het wordt pas écht heftig als we voor de volgende sessie kunnen overstappen naar ‘Race’.

Ducati Hypermotard SP
Daar gaat ie dan, onze Lone Ranger. Ronde na ronde, na ronde, na ronde, na...

Heel leuk al die gecombineerde functies van de knoppen, dat houdt het stuur nog enigszins overzichtelijk en de knoppenwinkel binnen de perken, maar als je zoals ondergetekende gewend bent van tijd tot tijd de cancelknop van de richtingaanwijzers te beroeren om zeker te weten dat ze uit zijn (toch, Ed?) en dDucati Hypermotard SPDucati Hypermotard SPaarmee ongewild in het menu terecht komt wordt dat toch snel irritant. Op de weg tenminste, een voordeel van circuitrijden is dat je je daar niet echt druk over hoeft te maken. Maar dan is het gebrek aan een versnellingsindicator des te teleurstellender. Met een volledig digitaal dashboard moet daar toch ruimte voor zijn, zou je denken. Ook al bevindt dat display zich normaal gesproken ver buiten je blikveld. Dat is dan weer een klein beetje zonde van de schakellamp annex TC-melding, maar dat is een stuk minder storend.  Trouwens, over zicht en zo: alle spiegels op een stokje…  één van de meer opvallende verschillen met de oude; weg zijn de innovatieve maar praktisch ‘uitdagende’ spiegels in de handkappen ten faveure van een set simpele maar doeltreffende spiegels op klassieke wijze. Geeft niks, ze moesten er toch af bij de technische keuring. Dus trillen of niet, wij zullen het niet weten.

Ducati Hypermotard SP
In gedachten al mikkend op het eind van de Corkscrew, in de praktijk moet er nog ingestuurd worden