Introductie: Moto Guzzi California 1400 Custom

De volgende dag rijden we eindelijk de stad uit op weg naar een bochtig testparcours waar de toeristische en sportieve kwaliteiten van de motor getest kunnen worden. Tijdens het eerste stuk op de snelweg onderstreept de Custom zijn kwaliteiten als sportieve cruiser. De zithouding is ontspannen en toch actief, Wat een heerlijke stuurweg, en dat vlak buiten de stadde vering die niet oncomfortabel is, maar wel ferm staat afgesteld verwerkt de oneffenheden in het wegdek voldoende,maar met name de achterkant wil bij een grotere hobbel nog wel eens stuiteren. Niks vervelends en voor degene met sportieve aspiraties alleen maar een goed voorteken. Mocht het toch tegen staan zijn de dubbele achterveren instelbaar op veervoorspanning en uitgaande demping. Dat de veerkarakteristiek tijdens het rijden door hitte veranderd lijkt in ieder geval uitgesloten gezien aan de zijkant geplaatste piggyback.

Op de voorvork die niet instelbaar is is tijdens het snelwegwerk niks aan te merken. Niet te hard, maar ook zeker niet te zacht doet deze z'n werk onopvallend, zoals het de bedoeling is. Wat ook onopvallend en soepel verloopt is het schakelen tussen verschillende versnelling. Hoe onwillig de bak in de vrij te zetten is, zo makkelijk en overtuigend verlopen de overige gangwissels. Het teen/hak schakelen, dat overigens door het voorste deel van de pook te gebruiken ook op de normale manier kan, bevalt goed en past de Moto Guzzi evenwel. De snelwegrit was eigenlijk te kort om iets nuttigs te zeggen over het comfort van de motor op de lange afstand. Er zit een makkelijk bereikbare knop op het rechterhendel voor de cruise control wat aan kan geven dat Moto Guzzi in ieder geval wel van mening is dat deze motor ook op de langere ritten kan worden ingezet. De eerste indruk doet dat ook zeker vermoeden, maar alleen de praktijk kan dit echt uitwijzen.

Catastrofe

Al snel duiken de Italiaanse voorrijders zonder richting aan te geven en onverwachts, een nogal irritante manier van rijden waar iedereen echter snel aan gewend is geraakt, een afrit in. Deze afrit moet leiden tot het eerste bergweggetje waar we naast het testen van de stuurkwaliteiten ook gelijk op de gevoelige plaat vastgelegd kunnen worden. Met een niet te hoog, maar stoïcijns tempo rijden we over een druk stukje Spaanse B-weg die na het nemen van een rotonde omhoogschiet de omliggende bergen in. Hoef je in Amsterdam niet te proberenDe weg begint direct te kronkelen en na een paar bochten volgt een haakse en knijpende bocht naar rechts. Met een flink tempo gaan we de bocht in en de wetenschap van het hoge gewicht van de machine kriebelt even in m'n achterhoofd. Maar, de Guzzi bewijst wederom z'n hand niet om te draaien voor de eerste de beste bocht en laat zich overtuigend op één oor leggen om de bocht vervolgens netjes en snel af te ronden. Geholpen door de wat hogere achterveer is ook dit type bocht, snel en scherp, geen probleem voor de motor. Ook in andere bochten waar de snelheid hoger gehouden kan worden geeft de California geen kik. De vering staat netjes afgesteld voor dit soort werk en de bodemspeling is verrassend genoeg nog steeds voldoende.

Hoewel de motor steeds platter gelegd moet worden hebben de treeplanken het asfalt nog niet geraakt. Dat belooft wat voor wat komen gaat. Helaas wordt er wederom onverwachts afgeslagen een parkeerterrein op. Dit gebeurt zo onverwachts dat de dikke 200 mm achterbanden van de overige California's opeens wel heel dichtbij komen. Op puur automatische piloot wordt het remhendel vol ingeknepen en voel ik het ABS, wat zich tot nu toe nog niet heeft laten gelden, voor een seconde z'n best doen om de te komen catastrofe af te wenden. De 320 mm grote voorrem met sportieve, radiaal geplaatste Brembo remklauwen moet alle zeilen bijzetten om de Custom Calif op tijd een halt toe te roepen. De voorrem biedt weliswaar genoeg remvermogen om dit keer een ongewilde bodycheck te voorkomen, maar echt overtuigen, zeker op hogere snelheden, doen ze net niet. Hoewel ze, nogmaals, voldoende zijn, kan het beter. Dat geldt ook voor de achterrem. Op dit type fiets verwacht je een bovengemiddelde werking van de achterrem, maar deze is net te makkelijk in het ABS te remmen. Een gecombineerd remsysteem, zoals bijvoorbeeld op veel Honda's terug te vinden is, zou de remkwaliteit van de motor waarschijnlijk een stuk verbeteren.