Test: Yamaha YZF-R125

Tekst: Ron Meinema
Fotografie: Ed Smits

Lichtgewicht supersport

Lichte motorfietsen, ooit waren ze ook in ons kleine kikkerlandje razend populair, maar die tijd ligt helaas al ver achter ons. In tegenstelling tot veel Europese landen, waar je een 125cc ook met een autorijbewijs mag rijden, is de Nederlandse wetgeving een stuk minder flexibel waardoor met het vergrijzen van de markt het segment langzaam een stille dood is gestorven. Terwijl er in dat lichte segment wel degelijk verdomd leuke motorfietsen worden gemaakt en het perfecte machines zijn om je motor carrière mee te beginnen. Mooie lijnen, de juiste versnelling om in de smalle powerband te blijven en vooral anticiperen op het verkeer, waardoor je veel vooruit moet denken. Dat lichte motorfietsen verdomd leuk zijn waren wij in het verleden al achter gekomen bij eerdere ontmoetingen met een Mito125 en Aprilia RS125 en we waren dan ook aangenaam verrast toen in 2007 op de Salon van Parijs door Yamaha het doek werd gelicht van de YZF-R125, een regelrechte kloon van de grotere R6. Tot we in gesprek raakte met Yamaha’s PR man, die de feestvreugde meteen wist te temperen door te stellen dat de motor niet naar Nederland zou worden gehaald. Omdat er volgens Yamaha in Nederland ‘toch geen markt voor zou zijn’.

Onze smeekbeden ten spijt moesten we wachten tot de lente van 2012, toen Yamaha besloot de motor alsnog naar Nederland te halen. Met dank aan het nieuwe ophanden zijnde stappenrijbewijs, dat een motorrijder in spe tot 24 jaar verplicht om op een 125cc te beginnen. Het A1 rijbewijs kan vanaf je 18e verjaardag worden gehaald, waarna je het twee jaar met een motor met maximaal 125cc, een vermogen van 11 kW (14,7 Pk) en een vermogen/gewichtsverhouding van maximaal 0,1 kW per kg zult moeten doen.
Kost een paar centen, maar je krijgt wel veel waar voor je geld. De balkjes van de benzinevoorraad-indicator wilden maar niet zakken

Op een dikke fiets was dit toch echt een serieuze bocht geweest

Overduidelijk de kenmerkende lijnen van de YZF-R6, voor de forse demper heeft Yamaha nog een Akrapovic in het accessoire-pakketNadat het verzoek meteen bij de importeur was neergelegd was het wachten totdat de fiets voor ons beschikbaar zou zijn. Een “Sorry, maar dat wordt toch echt pas het najaar” stemde ons niet tot vrolijkheid, totdat bleek dat dit exact de periode van onze eerste TTT Bergtraining zou zijn. Geen betere plek om een 125cc op z’n rijkwaliteiten te beoordelen dan in een fraai Duits stuurgebied, en bovendien was het een uitgesproken kans om te zien hoe de fiets zich ten opzichte van de zwaardere fietsen van onze cursisten zou houden.

We zeiden het al, de YZF-R125 is een regelrechte nazaat van de YZF-R6, waarmee Yamaha zich richt op de jeugdige volwassene die supersports nog steeds übervet vindt maar voor wie motoren als de YZF-R6 of YZF-R1 onbereikbare machines zijn geworden. Fietsen die hij (of zij natuurlijk) never nooit kan betalen, laat staan dat hij (of zij) er pas op mag rijden als het volwaardige rijbewijs A in bezit is. Yamaha prijst de YZF-R125 op haar eigen website aan als een perfecte kennismaking met de wereld van de supersport, dankzij z’n herkenbare R-styling, sportieve performance en stuurgedrag. Een uitspraak die je ongetwijfeld wilt geloven, alleen al dankzij de absoluut geslaagde styling van de fiets. Sterker, parkeer de fiets op een terras en zeker weten dat er genoeg mensen verbaast zullen zijn naar ‘maar’ een 125cc aan het kijken te zijn. De strakke lijnen van de stroomlijn, de kenmerkende vossenogen-koplamunit, het smalle kontje en de laaggeplaatste korte einddemper, alles lijkt zo te zijn overgenomen van de R6, maar dan op de afmetingen van de R125 aangepast. Hoewel… waar je bij een lichte motorfiets misschien compacte afmetingen zou verwachten blijkt de R125 alleszins klein zodra het been over het zadel wordt geworpen.

Dat begint al bij de zithoogte, die met z’n 818 mm veel hoger is dan je bij een honderdvijfentwintig zou verwachten. Toch voelt het niet zo hoog, dankzij het feit dat de motor smal is gebouwd en dus ook ons 1.72 mtr kleine opperhoofd probleemloos z’n voeten plat op de grond weet te zetten. Weinig op aan te merken dus, aan de zithouding waar zadel, clipons en voetsteunen precies zitten waar je ze bij een sportieve fiets mag verwachten. Net als z’n grotere broers licht ook bij de R125 het dashboard feestelijk op zodra de motor op contact wordt gezet, waarna een korte druk op de startknop voldoende is om de 124,7 cc ééncilinder feestelijk onder je te laten pruttelen. Geen agressieve brul à la Moto3, geen fraaie gejank zoals de vroegere tweetakten dat heerlijk konden doen als aan het gas werd gedraaid, maar een bescheiden geroffel dat klinkt als een kater die onderwater wordt gevild. Gelukkig heeft Yamaha daarvoor nog een Akrapovic in het accessoire pakket, die ongetwijfeld voor meer feestvreugde zal zorgen.

Knallen dan maar weer?

De eerste trip krijgt de YZF-R125 het meteen voor z’n kiezen. De uitgestippelde route van de TTT Bergtraining moet nog worden nagereden en dus hebben we een uitstapje van dik 235 kilometer te gaan. Niet iets waar ik op voorhand voor zou hebben getekend, maar mijn scepsis blijkt al snel onterecht zodra de trip wordt ingezet. Natuurlijk, een opgegeven vermogen van 14,75 pk bij 9.000 toeren en een koppel van 12,24 Nm bij 8.000 toeren per minuut is niet bepaald iets om als ervaren rot van onder de indruk te geraken,
Oogt er volwassen uit, met échte clipons. De vering is niet instelbaar. Het achterlicht lijkt zo van de 2003 R1 te zijn overgenomen

Krijg die deuntjes van Normaal en Peter Koelewijn niet meer uit m'n kop zeg..maar daarmee is niet gezegd dat het motorblok uit het stenen tijdperk stamt. Met vier kleppen per cilinder, een bovenliggende nokkenas en benzine-injectie is de 125cc gewoon bij de tijd. Opmerkelijk is trouwens dat Yamaha bij het motorblok van een korte-slag configuratie spreekt, waar een boring x slag van 52,0 mm x 58,6 mm toch echt anders moet worden gezien. Zeker als je motor vergelijkt met de Aprilia RS4 en Honda CBR125R, die beide een boring x slag van 58,0 mm x 47,2 mm hebben. De langere slag heeft wel als voordeel dat de motor over meer koppel beschikt en bij een later toerental over het maximum vermogen beschikt.

Ondanks de in onze ogen dus lange-slag configuratie van het blok pakt de 125cc ééncilinder goed op en kan er lekker vlot over de Duitse wegen worden gereden. Ook het rijden van lage snelheid is geen enkel probleem voor het motorblok, waar bij een vroegere tweetakt je onderin nog door een slak werd ingehaald pakt het vierklepsblok mooi op is voor je het weet de toerenbegrenzer al bereikt. Met het verkeer meerijden is geen enkel probleem, maar dat wordt anders als de – in onze ogen – trage auto’s moeten worden ingehaald. Waar bij een gemiddelde fiets een draai aan het gas voldoende is om een inhaalactie te voltooien moet bij de R125 goed vooruit worden gedacht. Afstand houden, vroegtijdig het gas erop zetten om zo op snelheid precies op het moment dat je de achterkant van je voorligger bereikt en de tegenligger net is gepasseerd. Om vervolgens te hopen dat je voorligger niet besluit een streepje gas bij te geven.

Na een kleine honderd kilometer zijn we echter helemaal gewend en beginnen we steeds meer lol aan de fiets te krijgen. Zeker in de bochtige trajecten weten we goed in de buurt van de dikkere fietsen te blijven en kan de YZF-R125 zijn pluspunten uitspelen. De fiets is met z’n opgegeven gewicht van 138 kilo rijklaar niet alleen vederlicht, maar beschikt bovendien over eens stalen deltabox frame dat bijzonder strak is afgeveerd en is daardoor nog gemakkelijker van richting te veranderen dan een blad wordt omgedraaid. Ook dat was trouwens in het begin wel wennen, het stuurgedrag van dikke fietsen gewend zaten we meer dan eens vroegtijdig aan de binnenkant van de bocht. Nu zal de 18-jarige motorrijder in spe daar veel minder last van hebben, die is niet meer dan een bromscooter gewend. Een fauteuil op wielen is de YZF-R125 zeker niet, voor slechte wegen staat de vering net iets te hard afgesteld, maar dat kan ook alles aan het surplus aan gewicht te danken zijn dat uw redacteur ten opzicht van die 18-jarige knaap op de schaal brengt. Daarbij is het natuurlijk wél een supersport.

Zonnig, droog en zowaar een aangename temperatuur. We hebben het hier dit jaar wel slechter meegemaakt

Waar op vlakke bochtige wegen de YZF-R125 helemaal in z’n element is wordt het een stuk moeizamer zodra een klim moet worden gemaakt. Waar normaal gesproken een streepje gas kan worden bijgezet is de kraan van de 125 al helemaal tegen de stuit, waardoor elke heuvel van het Westerwalder middelgebergte voelt als de beklimming van de Alp d’Huez. Rap terugschakelen is dan ook het devies om de toerentellernaald niet langzaam maar zeker terug te zien lopen.
Beetje slingerweg met krappe bochten en je zult dit beeld vaker in je spiegels zien dan je lief is

Niets te klagen over het rijwielgedeelte van de fiets. Ook de remmen zijn prima op hun taken voorbereid

Volgende keer toch maar weer in leer, voel me nu net zo'n rijdende klaaroverDaar staat dan tegenover dat elke afdaling als een feest wordt gezien wanneer de fiets voor je gevoel ineens over vijf pk extra lijkt te beschikken. Op een vlakke weg bracht de Yamaha het tot 128 km/u op het goed afleesbare en fraai vormgegeven display, maar daarvoor moesten we ons wel opvouwen als een haring die net vacuüm is verpakt. Dat het echter nóg harder kan laat niet veel later een Duitse motorrijder een dag later zien, die op exact dezelfde fiets ons op topsnelheid het nakijken weet te geven. Honderdveertig kilometer per uur, weet de Multistrada 1200 rijdende cursist ons later te vertellen.

En dat is precies wat we op voorhand hadden gedacht. Bij een vermogen van 15 pk is gewicht natuurlijk allesbepalend voor wat de uiteindelijke prestaties van de fiets betreft en die gestroomlijnde jonge knaap zal zeker twintig kilo minder op de weegschaal hebben gebracht. Ondanks dat 128 km/u niet bepaald indrukwekkend is geeft het op de YZF-R125 een enorme kick, wat eigenlijk best een voordeel is. Ga bij een R1 voor de kick en voor je het weet rijd je tempo ‘rijbewijs kwijt’, waar deze R125 tot de laatste pk achter de komma kan worden uitgeperst. Bovendien, eenmaal op een bochtige weg blijkt de fiets het grote jongens behoorlijk lastig te kunnen maken, simpelweg omdat de motor veel gemakkelijker de hoek om kan worden gejaagd. De YZF-R125 is voorzien van een enkele 292 mm remschijf met Brembo tweezuiger remklauw, die over meer dan voldoende remkracht beschikt om de dik tweehonderdvijfentwintig kilo rijklaar inclusief rijder tijdig tot stilstand te krijgen. De remvertraging bouwt progressief op en is goed te doseren, wat een vertrouwd gevoel geeft. Onze testfiets was helaas niet van ABS voorzien, wat in het kader van extra veiligheid – zeker voor de beginnend motorrijder – geen overbodige luxe was geweest.

Conclusie

We heeft er in Nederland lang geduurd voordat Yamaha de YZF-R125 heeft uitgebracht, maar het wachten is zeker beloond. Nu zijn wij van Motorfreaks altijd voorstander van dit soort speelgoed geweest en hebben ons daar in het verleden ook meermaals kostelijk op vermaakt, maar toch waren we na vier dagen sturen in het Duitse Westerwald aangenaam verrast door Yamaha's nieuwste A1-rijbewijs instapfiets. Meer dan zevenhonderdvijftig kilometer werden er in de korte tijd op de klok gezet, waarin de R125 zich ontpopte als een perfecte fiets om als 18-jarige je sportieve motorcarrière mee te beginnen. De YZF-R125 heeft de looks van een volwassen supersport, daarover waren ook onze cursisten van de TTT Bergtraining het unaniem eens, en zal alleen daarom al de jeugdige scheurneus in Spee aanspreken.

Vijftien paardenkrachten mag op papier niet spraakmakend zijn, maar het stalen deltabox frame, de sportieve vering, het lichte stuurgedrag en de goede remmen maken dat er toch behoorlijk sportief kan worden gestuurd. Bovendien is de fiets voor het A1 rijbewijs bedoelt en voor wie net van een bromscooter is afgestapt is 11 kW natuurlijk al vet veel. Om nog maar te zwijgen van het verbruik, ondanks dat het merendeel van de test door ons volgas werd gereden werd een gemiddeld verbruik van 1 op 33 gehaald. Probeer dat maar eens met een R1 te doen…

• looks, verbruik, stuureigenschappen
• bergop, prijs, geen ABS

Technische gegevens