GP Australië - 125cc

Mattia Pasini mocht voor de negende maal dit seizoen van polepositie vertrekken. Hij deed dat met Raffaele de Rosa (die zich knap op de eerste had getraind), Lukas Pesek (die maar 0.002 sec. langzamer dan De Rosa was!) en Tomoyoshi Koyama naast zich. De beide titelkandidaten Gabor Talmacsi en Hector Faubel vertrokken respectievelijk van de twaalfde en zesde startplek.

Het was de kleine Tomoyoshi Koyama die met de Red Bull KTM als snelste van zijn plek kwam en de leiding pakte vóór Mattia Pasini, Lukas Pesek, Hector Faubel, Sergio Gadea, Esteve Rabat, Gabor Talmacsi en Bradley Smith. De als achtste vertrokken Joan Olive kwam matig van zijn plek en kwam na de eerste ronde als twaalfde door, terwijl de vanaf een vijfde plek vertrokken Simone Corsi als tiende doorkwam. Dat was nog altijd beter dan Raffaele de Rosa die, na het constateren van een probleem in de opwarmronde, vanuit de pitsstraat was vertrokken en als laatste start/finish passeerde. Na die eerste doorkomst was er al direct een kopgroep van zeven coureurs ontstaan en kwamen Joey Litjens en Danny Webb als zestiende en zeventiende door!

Tomoyoshi Koyama was niet lang in staat om de leiding vast te houden en zowel Mattia Pasini als Lukas Pesek passeerden hem bij het ingaan van de tweede ronde. Toen de groep voor de tweede maal over 'Gardners straight' kwam bleek hoe snel de Aprilia van Hector Faubel was. Komend uit de slipstream pakte hij de leiding maar werd, na bijna een ronde, weer door Pesek terugverwezen bij het opkomen van 'Gardners straight'. De groep was aan elkaar gewaagt en het lukte dan ook niemand om zich hieruit los te maken, de groep groeide zelfs naar elf coureurs en er vonden heel wat positiewisselingen plaats.

In de elfde ronde werd de groep teruggebracht tot tien doordat Michael Ranseder in de Honda-corner ten val kwam. Hij wist de Ajo Motorsport Derbi nog wel op te rapen en zijn race te vervolgen maar kwam uiteindelijk als tweeëntwintigste over de finish. Twee ronden later was, de ronde daarvoor nog aan de leiding rijdende, Pasini teruggevallen naar de zesde plek en in de volgende ronden viel hij zelfs terug naar de negende, zou zijn Aprilia weer stuk gaan? Na zo veel ellende dit seizoen mocht hem dát nu wel bespaart blijven. Maar zijn teamgenoot Joan Olive nam op een mooie manier de honeurs waar door op dat moment de tweede plaats in te nemen.

Ook Esteve Rabat reed een sterke wedstrijd en ging het duel niet uit de weg. Dat was dan weer een beetje een probleem voor Talmacsi die hem bijna raakte in de Honda-corner. Rabat reed natuurlijk voor eigen kansen en  niet voor een mogelijke wereldtitel zoals Talmacsi, en dat scheelt. Met nog zeven ronden te gaan kwam Danny Webb ten val onderaan 'Lukey heights', zeer jammer voor de Brit in Hollandse dienst want hij zat in een leuke groep met wederom uitzicht op punten. Een ronde later deed Alexis Masbou uit datzelfde groepje hetzelfde en de enige die hiervan voordeel van zou kunnen hebben was Joey Litjens.

Met nog vier ronden te gaan was er een groep van zes coureurs overgebleven die voor de winst leken te kunnen gaan, maar een ronde later was de groep weer herenigd en gingen negen coureurs uitmaken wie deze race zou gaan winnen. Bij het ingaan van de laatste ronde schoof Lukas Pesek door naar de leiding en hij gaf die niet meer uit handen. De Tsjech uit het Valsir Seedorf Derbi team won zo deze Australische grand prix, zijn tweede na de winst in China. Jammer dat hij een wat minder (midden-)deel in het seizoen kende en daardoor de aansluiting met de top in dit kampioenschap miste.

Lukas Pesek:

Ik nam wat risico's bij het passeren in de bochten maar ik had genoeg vetrouwen. De machine was ook perfect op het rechte eind, alleen in mijn slipstream lukte het iemand om mij voorbij te gaan. Met twee ronden te gaan wist ik precies waar ik de mogelijkheid had om Faubel en Olive voorbij te gaan. Ik ben zeer blij met deze tweede overwinning in het kampioenschap. 

Joan Olive wist Hector Faubel achter zich te houden en legde beslag op de tweede podiumplaats. Faubel doet met zijn derde plek goed zaken in het kampioenschap want zijn directe concurrent, en teamgenoot, Gabor Talmacsi werd slechts achtste. Het verschil tussen de teamgenoten is nu geslonken tot slecht 1 punt! Eén ding is zeker, een coureur uit het Aspar Bancaja Mapfre Aprilia team wordt wereldkampioen.

Simone Corsi, Esteve Rabat, Tomoyosho Koyama, Mattia Pasini, Gabor Talmacsi en Sergio Gadea kwamen binnen één seconde, als vierde tot en met negende, achter elkaar over de streep. Sandro Cortese was de eerste achter deze groep, hij werd op veertien seconden achter de winnaar tiende. Espargaro, Krummenacher, Terol, Di Meglio en Bonsey pakten de laatste punten. Joey Litjens liep in het laatste deel van de race wat achterstand op en werd na een sterke race keurig zeventiende.

Lukas Pesek pakte op het Australische Phillip Island zijn 2de overwinning van het seizoen. Hector Faubel vindt het best!

Voor de volledige uitslag en tussenstand.

Joey Litjens:

Het is me tóch niet gegund dit weekend om punten te scoren. Normaal gesproken gaan er wat rijders onderuit, maar ditmaal bleef bijna iedereen er op zitten. Ik reed samen met Danny in een groep van ongeveer 9 rijders waarin veel onderlinge gevechten waren. Ik was de eerste ronde veel in gevecht met Danny en we wisselden soms wel 3 keer per ronde van positie. Ik had echt plezier in het rijden en het ging ook gewoon goed. Ik vond het jammer dat Danny onderuit ging maar gelukkig mankeert hij niets. In het laatste gedeelte van de race wist Stevie Bonsey een gaatje te slaan en Bradley Smith probeerde deze te dichten. Ik wilde direct achter Smith aan maar Lorenzo Zanetti remde mij op de raarste plekken eruit waardoor ik de aansluiting met Bonsey en Smith verloor. Ik wist hem wel voor te blijven op de finish maar ik weet zeker dat ik had meegekund met Bonsey en Smith. Toch ben ik erg tevreden met deze klassering want het is een van mijn beste races geweest van dit seizoen. Deze lijn wil ik doortrekken naar Maleisië waar we volgende week al weer gaan rijden.

Danny Webb:

Dit is even balen, maar de race was geweldig! Ik had een goede start en kon gelijk mee met een grote groep die uiteindelijk streed om het laatste punt. Ik had een heftig gevecht met Joey en daar had ik veel plezier in. We wisten ons te handhaven in de kop van het groepje en er werden veel inhaalacties gepleegd. Dat was echt super! Ik heb geen moment gedacht aan de pijn in mijn hand want je moest heel geconcentreerd rijden om niet aan de kant geduwd te worden. Op de helft van de race maakte ik een fout in de tweede hairpin doordat Bradley Smith een momentje had. Daar was ik echt even ziek van want ik kon echt meestrijden voor dat laatste puntje. Het was een goede race met een slecht resultaat. Het geeft mij wel vertrouwen voor de laatste twee races waarvan de één na laaste al volgende week is. Ik hoop dan dat mijn hand verder genezen is zodat ik 100% fit aan de race in Maleisië kan beginnen.

Volgende race: 21 oktober, Sepang, Maleisië!

_{Foto's: derbiracing/aspar/apriliaracing/molenaarracing}