Vergelijk Kawasaki Ninja 300 en KTM RC 390

Tekst: Vincent Burger
Fotografie: Ed Smits

Er was een tijd dat het inderdaad duidelijk was. Je had lichte motoren, middenklassers en de ware zware, omringd door enkele variaties op het thema. Neem de sportmotoren; die waren er in 600cc, 750 en 1000, uitzonderingen als de Fireblade voor het gemak even scharend onder de laatste categorie. (alhoewel direct een voorbeeld van een afwijking van dezelfde regel). En er waren voor de echte lefgozers nog de 400 supersports en  125 en 250cc tweetakten. Verwarrend, want in de klasse Supersport400 reden ook 250 tweetakten mee, omdat deze op ongeveer gelijk niveau stonden. Maar we gaan even door. Want zeiden we niet zelf kortgeleden nog dat er een verschuiving gaande is? Vermogens stijgen almaar en alsof dat niet genoeg is worden de motoren ook groter, sterker en zwaarder. Een beetje Superbike heeft inmiddels dik 200 pk, allroads die niet eens lang geleden net boven de 100 pk zaten hebben nu 150, 160 of nog meer, nakeds groeien in rap tempo van 600cc naar 750 en 800. En dat zijn de viercilinders, want wijk je daar van af dan wordt het nóg listiger. Met een 675 driecilinder concurreren met de 600cc supersports, of een nieuwe 800cc klasse. Of toch 900 (nietwaar, Yamaha)? En ook hier zijn er inmiddels meer variaties dan machines die bij het thema blijven.

Toch is deze ontwikkeling niet verkeerd. Want als je zou denken dat “de motorwereld” daarmee gewoon in z’n geheel verschuift naar meer en sterker, think again. Er is namelijk één universeel gevolg van zo’n verschuiving: er komt vanzelf ruimte vrij voor iets anders. Sterker nog, er komt ruimte vrij voor heel veel anders. En dat wordt voor een groot deel in de kaart gespeeld door de overheid. Want was het niet vanwege een of andere vage rijbewijsrichtlijn, dan hadden we nooit kunnen genieten van motoren als de CB500 of de R125. Hebben we niet zelf nog heel recent de RS4  aan de tand gevoeld? Voor een A1-bestuurder weliswaar off limits, maar een A2coureur kan er mee los gaan. Alhoewel die ook kan kiezen voor een CB500 of zelfs een aangepaste Z800e. En dat brengt ons langzaamaan bij het onderwerp van vandaag: Kawasaki’s Ninja 300 en KTM’s RC390. Toegegeven, de Ninja heeft óók van de verkeerde kant van de paddenstoel gegeten, maar valt nog altijd ruim binnen de A2 regels, wat de oude 250 ook al deed.

De RC daarentegen maakt deel uit van KTM’s driedelige Aziëcampagne bestaande uit een 125, 200 en genoemde 390, allen gesleuteld in hetzelfde platform. En om het af te maken is dat platform bovendien gebruikt in zowel de naakte Duke serie als de gestroomlijnde RC serie. Daarmee is van de zes (!) variaties deze RC390 de grootste en duurste. Maar ook de nieuwste en meest passende rivaal voor de Kawa. Nieuwsgierig als wij zijn, willen we weten wat het ding doet. Op zichzelf, maar vooral ook naast z’n directe concurrent. Maar oplettende lezers realiseren zich nu direct dat hoewel het nu dus gaat over kleine racemonstertjes, er dankzij KTM nog meerdere keuzemogelijkheden ónder zijn geschoven. de onderkant van de motorwereld leeft als nooit tevoren.