Test Hypermotos

Darwin's evolutietheorie

De wereld verandert, en daarmee ook de mensheid en alles wat daaraan vast hangt. Het is een continue proces wat door geleerden wordt bestempeld als evolutie. In de moderne evolutietheorie worden verschillende mechanismen onderkend waardoor genetische variatie zich kan verspreiden door een populatie.




Natuurlijke selectie wordt gezien als het belangrijkste evolutiemechanisme, waardoor populaties aangepast raken aan de omstandigheden. De evolutietheorie stelt dat, hoewel de evolutie van een soort meestal langzaam plaatsvindt en er pas na tientallen generaties een verandering waar te nemen is, op een geologische tijdschaal nieuwe soorten ontstaan en alle soorten uiteindelijk een gemeenschappelijke afstamming hebben. Voor het totale evolutieproces worden honderden miljoenen jaren gerekend. Als geen ander wist Charles Darwin dit midden vorige eeuw te omschrijven en wordt daarmee tot op heden gezien als dé grondlegger van de evolutietheorie.

Dat de evolutie van de motorfiets van hetzelfde laken een pak is, heeft ons de geschiedenis geleerd. Waren in den beginne motoren niet meer dan een fiets met hulpmotor, gaandeweg kregen de fabrikanten steeds beter de kneepjes van de techniek onder de knie, met steeds zwaardere en betrouwbaardere modellen tot gevolg. En omdat zoveel mensen nog altijd zoveel smaken hebben, werden daarbij verschillende modellen voor verschillende toepassingen gemaakt. Zo evolueerde de motor van een basic motorfiets tot een naked, een offroad, een scooter, een tourbuffel of een sportmotor. Nieuwe soorten van uiteindelijk een gemeenschappelijke afstamming, nét als bij Darwin, met dat verschil dat de motorfiets daar slechts één eeuw voor nodig had. 

Dat deze nieuwe soorten an sich continue bleven groeien en evolueren heeft alles met de competitiedrang van de mensheid te maken. Zo proberen de grote Japanse merken elkaar al bijna 25 jaar de loef af te steken met supersport motoren die inmiddels de grens van het tembare al lang hebben gepasseerd. Nu kun je veel geld en tijd investeren om dáár een graantje van mee te pikken, maar je kunt het ook over een andere boeg gooien. Dus niet met de massa meelopen, maar juist iets bedenken dat uniek is in zijn soort. Iets wat bij uitstek is geschikt voor de kleinere spelers in de markt, die zich niet op massa hoeven te richten en juist onderscheidend willen zijn van de rest. 

Drie Europese motorfabrikanten deden precies dat en gaven invulling aan de term Hypermoto, een zwaardere variant op het reeds bestaande Supermoto. Een erg kale motorfiets met de looks en rijeigenschappen van een Supermotard, maar met het vermogen en koppel van een serieuze straatfiets. Waarbij elk van die drie fabrikanten zijn eigen invulling gaf aan die term Hypermoto. Wij stellen voor: de Ducati Hypermotard, de BMW HP2MM en de KTM Supermoto 950.

Tekst: Ed Smits, Leon Nap
Foto’s: Vincent Burger