Test: Festival Italiano Nudo
Test: Festival Italiano Nudo
| Inhoudsopgave |
|---|
| Test: Festival Italiano Nudo |
| Pagina 2 |
| Pagina 3 |
| Pagina 4 |
| Pagina 5 |
| Pagina 6 |
| Pagina 7 |
| Pagina 8 |
| Pagina 9 |
Festival Ultimo Nudo
Het was jaren lang een groot taboe in motorland, maar daar begint de laatste jaren steeds meer verandering in te komen. Ongetwijfeld gesteund door de steeds strenger wordende verkeershandhavers en wetgevers die, in hun drang naar nul doden in het verkeer, het wegennet dusdanig aanpassen dat het nagenoeg onmogelijk is geworden om hard te rijden.
Niet gek dat fabrikanten daar
volop op inspringen en dat motorrijders zelf er steeds meer de voordelen van in gaan zien. Waar we het over hebben? Gewoon, naakt! Hoewel, gewoon?
Zo heb je om te beginnen naakt en Italiaans naakt. Met dank aan Ducati, dat inmiddels al weer veertien jaar geleden met een voor die tijd baanbrekend concept op de markt kwam: de Ducati Monstro. Een naakte verschijning, maar anders dan op dat moment gebruikelijk was voor dat segment. Niet 'alledaags' maar sportief, agressief brutaal en ehm... monster-achtig. Een supersport in naakte verschijning, hadden we anders verwacht van de Italiaanse ontwerpers? Niet voor niets had Ducati een sportieve naam hoog te houden. Na een wat huiverige start bleek de Monster een schot in de roos te zijn. Sterker nog, anno 2006 is de Monster dé verkooptopper van Ducati en hét model dat de fabriek voor ondergang heeft behoed. Niet gek voor een model dat qua design nog nagenoeg identiek is aan zijn predecessor.
Maar er is veel gebeurd in bijna vijftien jaar motorgeschiedenis. Niet alleen had de in het begin zo monsterlijke Monster (volgens diehards) in de loop der jaren veel van zijn elan verloren, daarnaast waren er in de loop der jaren meer kapers op de kust gekomen.
De eerste klap kwam daarbij uit eveneens Italiaanse hoek, toen Aprilia de Tuono lanceerde en daarmee in één klap de Monster degradeerde tot 'vrouwenfiets'. Hetzelfde concept (het rijwielge- deelte en motorblok van een supersport in een naakte verpakking), maar dan level-up zullen we maar zeggen. En dan was er nog dat andere ook uit Bologna afkomstige merk dat ineens uit het niets herrees met een op het eerste oog opnieuw overtreffende trap: 1200cc, 140 Pk, én ontwikkeld door niemand minder dan Pierfancesco Chili. Twee modellen die Ducati's Monster al snel moesten doen vergeten. Het antwoord van Ducati? Monstro S4Rs, dé ultieme Monster en - volgens velen - een Monster zoals een monster anno 2006 behoort te zijn: sportief, agressief brutaal en ehm... monsterlijk.
Et voila; zie hier genoeg ingrediënten om een gedegen warenonderzoek te rechtvaardigen. En waar kunnen we deze drie Italianen beter aan de tand te voelen dan in hun eigen thuishaven, Italië zelf. Het idee is dan ook snel geboren en de plannen net zo gesmeed: in één week op en neer naar Toscaans Italië, om op 'eigen' grondgebied de Italianen grondig aan de tand te voelen. Een trip van 3.500 kilometer waarbij snelwegen zoveel mogelijk gemeden dienen te worden. Eenvoudige klus, toch? Op naar het....
Tekst: Ed Smits
Foto's: Ed Smits / Arco van Akkeren