Test: Kawasaki ZX-6R
Test: Kawasaki ZX-6R
| Inhoudsopgave |
|---|
| Test: Kawasaki ZX-6R |
| Pagina 2 |
| Pagina 3 |
| Pagina 4 |
| Pagina 5 |
| Pagina 6 |
| Pagina 7 |
| Pagina 8 |
Groen bloed
We schrijven het jaar 1985 als Kawasaki een nieuw model introduceert: de GPZ600R Ninja. Een motor die destijds heel wat opschudding wist te veroorzaken. Vermogen, frame techniek en aerodynamica deden zijn intrede, waarbij Kawasaki de boventoon voerde als het op sportiviteit aankwam. Twintig jaar later is er veel veranderd in motorland, maar net als in 1985 weten de heren ingenieurs uit Hammamatsu wederom voor opschudding te zorgen als de laatste generatie supersports worden geïntroduceerd: de ZX-6R en ZX-6RR. Dat het met de groene jongens menens is, dat was vorig jaar met de lancering van de ZX-10R al duidelijk geworden. Net als bij zijn grote broer moest ook deze nieuwste supersport het oer-Kawasaki gevoel weer naar boven brengen. Niet voor niets noemt men zich tegenwoordig "Team Mean Green". Dat alleen al geeft aan welke kant de heren van Kawasaki op zijn gaan. Compromisloze sportieve fietsen met -wat al van oudsher dé Kawasakikreet was- heel erg veel vermogen.
Geduld
Wij hebben dan ook even geduld moeten betrachten, maar begin april was het dan zover. Toen konden wij ons melden bij Kawasaki Europe in Hoofddorp, alwaar een nieuwe ZX-6R voor ons klaar zou staan.

De locatie voor de test stond al geruime tijd vast en ingepland, het Duitse Eiffelgebeid was waar deze groene jongen zou moeten laten zien wat hij te bieden heeft. Autobahn, Bundesbahn, Landesstrassen én niet te vergeten: de Nordschleife van de Nürburgring, beter bekend als de
Groene Hel
. Als er één motor zou moeten zijn die zich daar als een vis in het water zou voelen, dan zou het zeker deze ZX-6R moeten zijn. Tenminste, als we de marketingmensen van Kawasaki moeten geloven.
Groen bloed
Naast persoonlijk inmiddels mijn 7e Kawasaki in eigendom te hebben, is deze Supersport type 9 uit de familie waarmee ik kennis mag maken. Je zou dus zeggen dat ik groen bloed in mijn aderen heb. Desalnietemin wordt objectiviteit vanuit deze plaats geboden. Ik durf wellicht te stellen dat ik, na mijn “Temptation Italiaâ€ÃƒÆ’‚ ervaring afgelopen zomer met de ZX10, bij aanvang al wat kritischer begon. Haar “looksâ€ÃƒÆ’‚ deden me immers al snel aan haar grote broer denken……
Tekst: Peter Beljaars Foto"s: Ed Smits
