Voorwoord: Goed bezig!
Onze hoofdredacteur ligt as we speak te herstellen van een operatie en is heel eventjes uitgeschakeld. "Kan ik me mooi gaan bezighouden met de backend, zaken waar ik niet aan toe gekomen ben en artikelen die op de plank lagen afronden" zegt ie dan. Tweede deel van het plan is om in de periode voorafgaand hieraan 'even' extra hard getrokken kan worden aan het rijgedeelte van een paar tests, zodat meneer die vervolgenss lekker thuis af kan maken. Superplan. En zo hoort het natuurlijk: de baas bij telefoon en email, wij van de uitvoerende staf continu on the road en productie draaien.
Denk je. Nog altijd heb je bij het maken van een artikel op een gegeven moment iemand extra nodig, al is het alleen maar om foto's van jou te maken. Of bij een vergelijkingstest....enfin, het lijkt me duidelijk. Dus als er van bovenaf gezegd wordt er 'even wat harder aan te moeten trekken', wie zou hier het meeste van meekrijgen...inderdaad, de freelancer met vrije tijdsindeling.
Niet dat ik echt te klagen heb, maar de productie ligt inmiddels zo hoog dat er letterlijk wekelijks iets anders voor de deur staat. Daar moet mee gereden worden, foto's van gemaakt worden en uiteindelijk zou er nog een verhaal van moeten komen ook. Deze freelancer heeft dus zijn handen vol, en zal daarnaast nog geld op de plank moeten zien te krijgen ook. Wel zo fijn natuurlijk. Inmiddels is mijn bank al weken onbezeten, de televisie voor de betere achtergrondruis verplaatst naar een plek waar ik vanaf mijn bureaustoel de afstandbediening kan gebruiken, de koelkast staat vol met magnetronvoer, kortom... het echte journalistenleven. Eigenlijk hoort daar nog een asbak met kop van minstens vijftien centimeter en een rookgordijn waar de landmacht jaloers op zou zijn bij, maar helaas, roken is geen hobby. Ik heb al wel een gleufhoed besteld trouwens.
De tijdelijke onderbemanning en overbewerking geeft ons echter wel de kans om wat meer te gaan werken met nieuwe vrijwilligers. Zo hebben we inmiddels twee nieuwe fotografen 'uitgeprobeerd' waarvan we het resultaat binnenkort hier online kunnen zien. Persoonlijk vind ik de resultaten om te zoenen, maar liever laat ik het eindoordeel aan de lezer over. Zou zomaar kunnen dat we hier vaker mee in zee gaan, eenvoudig omdat meneer de baas niet bij machte is om half in bandages gewikkeld en overal een spoor achterlatend in de berm te zetten met een camera. Alhoewel... Nah, hij is zo goed met telefoons.
Afgelopen weekend aan het stoeien geweest met een KTM 990 Supermoto. Tijdens de fotoshoot komt een CBR-ridder voorbij, die weliswaar weet dat er een heel mooie bocht aankomt (de reden dat wij daar zijn), maar gezien zijn 'body language' en onvergetelijke blik stamt die kennis van vóór de winterstop en dan is het wel eens wennen. En toch: de eenvoud van een gewoon ritje nergensheen....soms zou je het missen. Momentje....sóms he.